Το παραδοσιακό ιαπωνικό σπαθί, γνωστό από την ιαπωνική γλώσσα ως katana (κυριολεκτικά σημαίνει «μονόπλευρη λεπίδα») έχει ιστορία 3.000 ετών.

Πώς οι Ιάπωνες Δάσκαλοι μετατρέπουν την άμμο σε σπαθιά

Εξηγώντας την επιστήμη του katana, ο οικοδεσπότης του Veritasium Derek Muller ξεκινά περισσότερο από δυόμισι δισεκατομμύρια χρόνια πριν, όταν οι ωκεανοί της Γης ήταν «πλούσιοι με λιωμένο σίδηρο». Στη συνέχεια, τα κυανοβακτήρια άρχισαν να φωτοσυνθέτουν αυτόν τον σίδηρο και να δημιουργούν οξυγόνο ως υποπροϊόν. Αυτή η διαδικασία εναπόθεσε στρώματα σιδήρου στον πυθμένα της θάλασσας, τα οποία τελικά σκληρύνθηκαν σε στρώματα ιζηματογενούς πετρώματος.

Με λίγους δικούς της τέτοιους σχηματισμούς, η γεωλογικά ηφαιστειακή Ιαπωνία έφτασε να παράγει ατσάλι, εισάγοντάς το πολύ πριν μπορέσει να διαχειριστεί την εγχώρια παραγωγή χρησιμοποιώντας το οξείδιο του σιδήρου που συσσωρεύτηκε στα ποτάμια της, το οποίο ανακτήθηκε ως «σιδηροάμμος».

Μέχρι εκείνη τη στιγμή, τα σιδερένια σπαθιά δεν ήταν αρκετά ανθεκτικά όπως ήταν, ωστόσο η προσθήκη ξυλάνθρακα στη διαδικασία θέρμανσης κατάφερε να παράγει το «απίστευτα ισχυρό κράμα» του χάλυβα.

Ορισμένοι Ιάπωνες ξιφομάχοι συνέχισαν να χρησιμοποιούν χάλυβα κατασκευασμένο με την περισσότερο ή λιγότερο παραδοσιακή διαδικασία τήξης που μπορείτε να δείτε να εκτελείται στην επαρχία Shimane στο βίντεο, αναφέρει το openculture.

photo: freepik