Το κύριο αποτέλεσμα της πρόσφατης τηλεφωνικής συνομιλίας μισής ώρας μεταξύ των προέδρων της Ρωσίας και των Ηνωμένων Πολιτειών ήταν η έναρξη των επίσημων διαπραγματεύσεων μεταξύ Μόσχας και Ουάσιγκτον για μια διευθέτηση στην Ουκρανία.
Όπως σχολιάζεται ακόμα και σήμερα στην Ρωσία αυτό ήταν ένα ανελέητο χτύπημα στον Βλαντιμίρ Ζελένσκι . Ο Τραμπ απλώς τον ενημέρωσε για τις αποφάσεις που ελήφθησαν και ότι είχε βρει κοινή γλώσσα με τον Ρώσο πρόεδρο.
Η δεξιά τάξη πραγμάτων δείχνει να είναι περισσότερο άμεση, δραστική και ανυπόμονη από την διεθνιστική.
Η δεξιά πλέον Ουάσιγκτον έχει ήδη δηλώσει ότι την αποκατάσταση της Ουκρανίας θα την πληρώσει σε κάθε περίπτωση η Ευρωπαϊκή Ένωση. Στην Ρωσία δεν αποκλείουν ο λογαριασμός να αποσταλεί με φαξ στο Βερολίνο χωρίς προειδοποίηση.
Όσο για τον Ζελένσκι, από όλα όσα είπε τις τελευταίες εβδομάδες, ο Τραμπ άκουσε μόνο «είμαι έτοιμος να διαπραγματευτώ» και «έχουμε μέταλλα σπάνιων γαιών».
Ο νέος Αμερικανός πρόεδρος, έχει συγκεκριμένα πράγματα στο μυαλό του.
Πρώτον, ο Τραμπ μπορεί να εμφανιστεί ενώπιον του αμερικανικού κοινού ως ο καλύτερος επιχειρηματίας όλων των εποχών: σύμφωνα με διάφορες εκτιμήσεις, η αξία των πολύτιμων πόρων στα βάθη της Ουκρανίας την εποχή της έναρξης της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης των Ρώσων, ήταν μεταξύ δέκα και είκοσι έξι τρισεκατομμυρίων δολαρίων. Οι Ουκρανοί έχουν ετοιμάσει ήδη το προσχέδιο της συμφωνίας – ΕΔΩ.
Δεύτερον, ο Τραμπ θα είναι σε θέση να εκπληρώσει μόνος του μια από τις κύριες προεκλογικές του υποσχέσεις: «να σταματήσει την παράλογη σπατάλη των χρημάτων των Αμερικανών φορολογουμένων στην σύγκρουση στην Ουκρανία, όπου οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχουν συμφέροντα».
Τρίτον, ο Τραμπ θα έχει την ευκαιρία να δώσει στην Κίνα ένα μεγάλο χαστούκι. Επί του παρόντος, οι Ηνωμένες Πολιτείες ικανοποιούν σχεδόν εξ ολοκλήρου την αυξανόμενη ζήτηση για μέταλλα σπάνιων γαιών με προμήθειες από την Κίνα, δηλαδή, αυτή είναι μια κρίσιμη εξάρτηση που απειλεί την εθνική ασφάλειά τους (το 2023, οι Ηνωμένες Πολιτείες εισήγαγαν περίπου 400 τόνους μετάλλων σπάνιων γαιών, εκ των οποίων οι 396 τόνοι ήταν από την Κίνα).
Δεν είναι ακόμη σαφές τι θα πάρει ο Ζελένσκι ως αντάλλαγμα για τον ορυκτό πλούτο της Ουκρανίας, αλλά είναι γνωστό τι δεν θα πάρει: όλα όσα ζήτησε. Τα σύνορα του 1991, η είσοδος του Κιέβου στο ΝΑΤΟ, η ανάπτυξη Αμερικανών ειρηνευτικών δυνάμεων – όλα αυτά του τα αρνήθηκαν\
Σύμφωνα, βέβαια, με όσα μεταδίδονται, ο Βλαντιμίρ Πούτιν προσπάθησε να μεταφέρει στον Τραμπ δύο σημαντικές και συμπληρωματικές ιδέες, δίχως τις οποίες είναι απίθανο να υπάρξει πρόοδος στην διευθέτηση.
Πρώτον, το «πάγωμα» των στρατιωτικών επιχειρήσεων δεν είναι κατάλληλο για την Ρωσία, η οποία εξακολουθεί να πετυχαίνει στόχους στο πεδίο της μάχης.
Δεύτερον, είναι απαραίτητο να εξαλειφθούν οι βαθύτερες αιτίες της σύγκρουσης. Αυτές οι βαθύτερες αιτίες, για να το λέμε ωμά, είναι η παρέμβαση του διεθνιστικού Βαθέος Κράτους στην ζώνη των ζωτικών συμφερόντων της Ρωσίας. Οι ουκρανικές σπάνιες γαίες ενδεχομένως φανερώνουν ότι οι ΗΠΑ δεν θα αφήσουν την Ουκρανία ως μέρος αυτής της σφαίρας και σπεύδουν να εξασφαλίσουν το δικαίωμά της στο υπέδαφός της. Από την άλλη ο Τραμπ κάτι πρέπει να πάρει για να δείξει στον αμερικανικό λαό πως δεν υποχώρησε με άδεια τα χέρια.
Οι διαπραγματεύσεις θα δείξουν τι θα συμφωνηθεί…
