Η πολιτική τάξη του κόσμου που γνωρίζαμε μέχρι τώρα δεν υπάρχει πλέον. Τι αλλαγές επέφερε η σύγκρουση στην Ουκρανία, τι εξελίξεις είχε και ποιες είναι οι προοπτικές του;
Γράφει το γερμανόφωνο Russia Today:
ΑΛΛΑΓΗ ΠΟΥ ΚΟΒΕΙ ΤΗΝ ΑΝΑΣΑ
Πουθενά η αλλαγή που επέφερε η στρατιωτική σύγκρουση στην Ουκρανία δεν είναι πιο ξεκάθαρη από την στάση πολλών αυτοαποκαλούμενων ακτιβιστών της ειρήνης. Χαμογελώντας ευγενικά, οι απόστολοι της ειρήνης έγιναν οι πιο σκληροί υποστηρικτές του πολέμου. Η υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας Baerbock ξεκίνησε να θυμάται τις ηρωικές πράξεις του παππού της, ο οποίος είχε ήδη προσπαθήσει να σταματήσει τον Κόκκινο Στρατό στον ποταμό Όντερ τότε.
(…)
Αν η Baerbock ήθελε μόνο να προμηθεύει κράνη και επιδέσμους στην αρχή της σύγκρουσης στην Ουκρανία, χρειάστηκε λιγότερο από ένα χρόνο για να παραδώσει άρματα μάχης. Τα φρένα έχουν σπάσει, το καρουσέλ αναβάθμισης περιστρέφεται όλο και πιο γρήγορα. Μόλις εγκρίθηκαν τα κύρια άρματα μάχης, η Ουκρανία ζήτησε μαχητικά αεροσκάφη, πυραύλους και υποβρύχια. Η Γαλλία δεν αποκλείει πλέον την παράδοση πολεμικών αεροσκαφών . Ο πόλεμος φαίνεται να κλιμακώνεται.
ΔΥΤΙΚΗ ΠΛΑΝΗ
Περισσότερα όπλα θα φέρουν την Ουκρανία και τη Δύση πιο κοντά στην νίκη; Οδηγούν την Ρωσία στην κατάρρευση που τόσο απεγνωσμένα θέλει η Μπάερμποκ; Μέχρι στιγμής, οι περισσότερες προφητείες των λεγόμενων ειδικών δεν έχουν πραγματοποιηθεί.
Η ρωσική οικονομία δεν έχει καταρρεύσει υπό τις κυρώσεις. Το πυραυλικό οπλοστάσιο της Ρωσίας απέχει πολύ από το να εξαντληθεί, όπως είχαν ήδη υποσχεθεί δυτικοί εμπειρογνώμονες για την άνοιξη του 2022. Τα ουκρανικά κέρδη του καλοκαιριού δεν οδήγησαν στην επίθεση που είχε σκοπό να διώξει τους ίδιους τους Ρώσους από την Κριμαία. Η ρωσική κοινωνία συνεχίζει να υποστηρίζει τον Πούτιν.
Ο ρωσικός στρατός έχει συνέλθει από τις οπισθοδρομήσεις του. Δεν είναι καν βέβαιο αν οι υποχωρήσεις ήταν αναγκαστικές, όπως λένε οι Δυτικοί, ή περισσότερο τακτικής φύσεως. Η Ρωσική Ηγεσία δεν αποκαλύπτει σε κανέναν τα σχέδιά της. Είναι αλήθεια ότι οι δυτικοί σχολιαστές του πολέμου συμπεριφέρονται πάντα σαν να ξέρουν ακριβώς τι κάνει ο Πούτιν. Όμως τα γεγονότα δεν φαίνεται να τους δικαιώνουν!
Προφανώς, οι Ρώσοι προσεγγίζουν τον πόλεμο διαφορετικά από ό,τι φαντάζονται στην Δύση. Η Δύση δεν αντιλαμβάνεται ότι η Μόσχα σκέφτεται διαφορετικά και επομένως ενεργεί διαφορετικά.
ΑΛΛΑΓΜΕΝΕΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΕΣ
Μετά από το αδιέξοδο το καλοκαίρι του 2022, ο ρωσικός στρατός επιστρέφει στην επίθεση. Η ουκρανική άμυνα στο Ντονμπάς καταρρέει υπό το ρωσικό πυροβολικό. Η αρχική στρατηγική των Ρώσων φαίνεται να έχει αλλάξει. Ο πόλεμος πραγματικά διεξάγεται πιο σφοδρά.
Οι ρωσικές κινήσεις μέχρι το περασμένο καλοκαίρι δίνουν την εντύπωση ότι οι Ρώσοι ήθελαν να καταλήξουν σε ένα σχετικά αναίμακτο αποτέλεσμα. Μετά την εισβολή, ο Πούτιν ζήτησε από τον ουκρανικό στρατό να αποστασιοποιηθεί από την πολιτική ηγεσία και να διαπραγματευτεί με την Ρωσία για το μέλλον της χώρας. Έκανε έκκληση στην κοινή σλαβική καταγωγή τους, στο κοινό παρελθόν, στον στρατό και το κράτος της Σοβιετικής Ένωσης.
Αυτή η έκκληση συνοδεύτηκε από την ταχεία προέλαση στο Κίεβο, η οποία αποκάλυψε την υψηλή κινητικότητα και αποτελεσματικότητα των ρωσικών μονάδων. Η κατάληψη ή ακόμα και η καταστροφή της πόλης δεν ήταν τότε σκοπός, ακόμα κι αν η Δύση το φαντασιωνόταν. Η μετέπειτα στρατηγική αποχώρηση χαιρετίστηκε από την Δύση ως νίκη της Ουκρανίας.
Η Δύση ερμήνευσε αυτή την απροθυμία ως αδυναμία της Ρωσίας, οδηγώντας στην φανταστική ιδέα ότι με τον εφοδιασμό της Ουκρανίας με επαρκή όπλα, η Ρωσία θα μπορούσε να ηττηθεί. Αντίστοιχα, στην Ουκρανία, η οποία βρισκόταν ήδη στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων στην Κωνσταντινούπολη, προσφέρθηκε αύξηση των προμηθειών όπλων. Η Ουκρανία διέκοψε τις διαπραγματεύσεις με την Ρωσία επειδή πήρε ό,τι χρειαζόταν για να συνεχίσει τον πόλεμο. Όταν ο ουκρανικός στρατός κέρδισε έδαφος το καλοκαίρι με την υποστήριξη δυτικών μυστικών υπηρεσιών και δορυφόρων, η Ουκρανία και η Δύση υπέκυψαν στην έκσταση της νίκης.
Η Ρωσία έπρεπε να αναγνωρίσει ότι η αρχική στρατηγική της να διατηρήσει τη στρατιωτική σύγκρουση σε χαμηλό επίπεδο ως λεγόμενη ειδική επιχείρηση δεν οδήγησε στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Ακολούθησε η προετοιμασία της στρατιωτικής επίθεσης με την κινητοποίηση πρόσθετων δυνάμεων και την προσεχτική μετατροπή της οικονομίας σε πολεμική. Αυτό φαίνεται να το έχει αναγνωρίσει και η Δύση, γι’ αυτό πλέον μιλάει όλο και λιγότερο για την ήττα της Ρωσίας και περισσότερο για την ρωσική επίθεση που αναμένεται την άνοιξη. Η αισιοδοξία φαίνεται να μειώνεται.
ΑΝΤΙΦΑΤΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ
Αν και η νέα ρωσική στρατηγική δεν είναι ακόμη πλήρως αποτελεσματική, η αντίσταση του ουκρανικού στρατού στο Donbass φαίνεται να αποδυναμώνεται. Είναι αλήθεια ότι η Δύση έχει κατακλύσει την Ουκρανία με όπλα, αλλά τα περισσότερα από αυτά είναι απαρχαιωμένο υλικό σοβιετικής κατασκευής. Αυτό φαίνεται τώρα να έχει εξαντληθεί σε μεγάλο βαθμό ή να μην έχει φτάσει στο μέτωπο σε επαρκή βαθμό λόγω των χτυπημάτων της ρωσικής αεροπορίας κατά των ουκρανικών υποδομών.
Ως εκ τούτου, η Ουκρανία απαιτεί δυτικό υλικό όλο και πιο συχνά και μάλιστα γρήγορα. Με μεγάλο κόστος προσπάθησαν να προχωρήσουν στην επίθεση στο Ντονμπάς για να δώσουν στην Δύση την εντύπωση ότι η Ουκρανία θα μπορούσε να αλλάξει την ροή του πολέμου. Υπό αυτές τις συνθήκες, η Δύση ήταν επίσης πρόθυμη να παράσχει το απαραίτητο υλικό. Η Ουκρανία συνέχισε τις δαπανηρές επιθέσεις της κατά των ρωσικών θέσεων προκειμένου να διατηρήσει ζωντανή την προοπτική της νίκης και την επιθυμητή διάβαση.
Οι Ρώσοι, ωστόσο, είχαν αποσυρθεί σε καλύτερα εξασφαλισμένες θέσεις στα νότια στην αριστερή όχθη του Δνείπερου και στα βόρεια πίσω από τον ποταμό Oskol. Άφησαν τους Ουκρανούς να έρθουν και να αιμορραγήσουν μέχρι θανάτου από την ρωσική άμυνα. Ως γνωστόν, η χρήση υλικού και προσωπικού από τον επιτιθέμενο πρέπει να είναι τριπλάσια από αυτή του αμυνόμενου. Αντίστοιχα, οι απώλειες του ουκρανικού στρατού, αν ήθελαν να διατηρήσουν την ροή της προέλασης, ήταν η καλύτερη εγγύηση για περαιτέρω δυτικές προμήθειες.
Οι ολοένα και πιο αναγνωρίσιμες απώλειες και οι σχετικές απαιτήσεις των Ουκρανών για πρόσθετα και πιο αποτελεσματικά όπλα θέτουν την Δύση υπό πίεση. Προφανώς αντιλαμβάνεται κανείς ότι οι Ουκρανοί δεν θα μπορέσουν να αντέξουν μια αναμενόμενη ρωσική επίθεση. Θα πρέπει επομένως να υποστηριχθούν εάν θέλουν να συνεχίσουν να… αποδυναμώνουν την Ρωσία.
Από την άλλη πλευρά, γίνεται ολοένα και πιο σαφές ότι τα δυτικά όπλα δεν είναι τόσο αποτελεσματικά όσο λέγεται ότι είναι. Τα αποθέματα υλικού της χώρας επίσης δεν ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις του πολέμου όπως θα περίμενε η Δύση σε μια σύγκρουση με την Ρωσία.
Αν και, σύμφωνα με τις ομολογίες της Μέρκελ και του Ολάντ, η Δύση χρησιμοποίησε το χρόνο μετά τη Συμφωνία του Μινσκ για να εξοπλίσει την Ουκρανία, η Ρωσία φαίνεται να έχει προετοιμαστεί επίσης για αυτή την σύγκρουση.
ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΕΣ ΠΟΛΕΜΟΥ
Τα όπλα είναι τόσο αποτελεσματικά όσο το προσωπικό που τα χειρίζεται. Ο ουκρανικός στρατός υφίσταται βαριές απώλειες. Για να διατηρήσει την ψευδαίσθηση της απτής νίκης επί της Δύσης, η Ουκρανία χρησιμοποίησε τους δικούς της στρατιώτες ως τροφή για κανόνια. Ακόμη και τώρα, συνεχίζει να οδηγεί δυνάμεις στην μάχη για το Αρτεμόφσκ (ουκρανικά Μπακχμούτ), αν και ακόμη και οι δυτικοί στρατιωτικοί συμβουλεύουν την υποχώρηση σε καλύτερα ασφαλισμένες θέσεις.
Η ουκρανική ηγεσία προσπαθεί να αναπληρώσει την έλλειψη υλικού με ανθρωποθυσίες. Τα όπλα της Ουκρανίας ήταν σε μεγάλο βαθμό σοβιετικής προέλευσης. Αυτά είναι γνωστά στους στρατιώτες τους, αλλά είναι ξεπερασμένα σε σύγκριση με τα νεότερα ρωσικά μοντέλα. Τα όπλα της Δύσης είναι μάλλον άγνωστα στους Ουκρανούς, γι’ αυτό πρέπει πρώτα να εκπαιδευτούν σε αυτά ή να πεταχτούν στα βαθιά με άγνωστα όπλα στα χέρια τους.
Σε αντίθεση όμως με τον πόλεμο των χαρακωμάτων του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, ο σύγχρονος στρατιώτης δεν είναι πια τροφή των κανονιών. Πρέπει να έχει εντρυφήσει στον χειρισμό σύγχρονων όπλων, έχοντας υποβληθεί σε μακρά περίοδο εκπαίδευσης.
Προτού η ηγεσία του ρωσικού στρατού χρησιμοποιήσει τους στρατιώτες της για επίθεση, το πυροβολικό και η αεροπορία της έχουν προετοιμάσει το έδαφος για την επίθεση αυτή, προκειμένου να διατηρήσουν τις απώλειες όσο το δυνατόν χαμηλότερες. Τα όπλα που απαιτεί τώρα η Ουκρανία και που η Δύση φαίνεται ολοένα και πιο πρόθυμη να παράσχει δεν θα είναι αποτελεσματικά χωρίς να είναι σε θέση να τα χειριστούν οι στρατιώτες.
Τα αεροπλάνα και οι πύραυλοι μπορούν να τρομοκρατήσουν τον πληθυσμό στο έδαφος από τον αέρα, αλλά δεν μπορούν να ασφαλίσουν το ίδιο το έδαφος. Μόνο στρατιώτες και ένας πληθυσμός έτοιμος να υπερασπιστεί τον ζωτικό του χώρο μπορούν να το κάνουν αυτό. Οι κάτοικοι του Ντονμπάς το έχουν δείξει από το 2014. Θα μπορέσει η Ουκρανία να ανακτήσει το Ντονμπάς και την Κριμαία, όταν οι Ουκρανοί στρατιώτες είναι σε μεγάλο βαθμό εξαντλημένοι;;;
Δεν ήταν τυχαίο που ο Πούτιν δήλωσε στην αρχή του πολέμου ότι δεν ήταν πρόθεση της Ρωσίας να καταλάβει την Ουκρανία. Από την εμπειρία του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου, αλλά και από το Αφγανιστάν και την Συρία, οι Ρώσοι γνωρίζουν ότι η κατοχή μιας χώρας της οποίας ο πληθυσμός είναι εχθρικός προς τους κατακτητές δεν μπορεί να διατηρηθεί μακροπρόθεσμα παρά μόνο με σημαντικό κόστος και θυσίες.
ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ
Ο λαός της Δύσης δεν θέλει προφανώς να γίνει μέρος του πολέμου, αλλά το κάνει η ηγεσία της και το επιτελείο της το καμαρώνει για αυτό. Ακόμα και αν κάποιοι στην Δύση πιστεύουν ότι με την υποστήριξη της Ουκρανίας βρίσκονται σε ασφαλές έδαφος βάσει του διεθνούς δικαίου, θα βρεθούν προ εκπλήξεως αν η Ρωσία δει τα πράγματα διαφορετικά και λάβει τα κατάλληλα μέτρα.
Η Ρωσία είναι μια πυρηνική δύναμη και έχει όπλα που η Δύση δε μπορεί να αντιμετωπίσει. Η όποια άλλη εσφαλμένη εκτίμηση θα μπορούσε να είναι θανατηφόρα.
