Τώρα, οι επιστήμονες έχουν αποκαλύψει χαμένες μεσαιωνικές ιστορίες τόσο του Βασιλιά Αρθούρου όσο και του Μέρλιν του Μάγου, κρυμμένες μέσα σε ένα άλλο βιβλίο.

Οι επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ κατάφεραν να ξετυλίξουν ουσιαστικά το χειρόγραφο 700 ετών για να «ξεκλειδώσουν τα μυστικά του» – χωρίς να καταστρέψουν το κακοδιατηρημένο έγγραφο.

Περιγραφόμενο ως ένα «εξαιρετικά σημαντικό κείμενο του Αρθούρου», το ανεκτίμητο έγγραφο γράφτηκε από έναν μεσαιωνικό γραφέα κάποια στιγμή μεταξύ 1275 και 1315.

Περιέχει δύο επεισόδια από το “Suite Vulgate du Merlin” (Vulgate Suite of Merlin), μια γαλλόφωνη συνέχεια του θρύλου του βασιλιά Αρθούρου. Κάποτε ένα πολυδιαβασμένο μεσαιωνικό κείμενο, σήμερα σώζονται λιγότερα από 40 αντίτυπα.

Το κείμενο είναι γραμμένο στα παλιά γαλλικά, τη γλώσσα της αυλής και της αριστοκρατίας στη μεσαιωνική Αγγλία μετά την Νορμανδική κατάκτηση του 1066 .

Το εκπληκτικό τρισδιάστατο μοντέλο της ομάδας επιτρέπει στους χρήστες του Ιστού να περιστρέφονται, να μεγεθύνουν και να εξετάζουν το κείμενο σαν να χειρίζονταν το ίδιο το χειρόγραφο.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, το συγκεκριμένο απόσπασμα αφηγείται δύο βασικά επεισόδια από το «Suite Vulgate du Merlin» που ανήκουν στο είδος των ρομάντζων που προορίζονται για ένα ευγενές κοινό, συμπεριλαμβανομένων των γυναικών.

Η πρώτη αφηγείται τον αγώνα του Γκαουέιν, ανιψιού του Βασιλιά Αρθούρου και ενός από τους κορυφαίους Ιππότες της Στρογγυλής Τραπέζης στον μύθο του Αρθούρου.

Ο Gawain ήταν γνωστός για τις θεραπευτικές του ικανότητες, το πανίσχυρο πολεμικό του άλογο Gringolet και τα ειδικά ξίφη του, συμπεριλαμβανομένου του φημισμένου Excalibur .

Στο μύθο, ο Γκαουέιν επιστρέφει το μαγικό ξίφος στον βασιλιά Αρθούρο για την τελευταία του μάχη με τον Μόρντρεντ, τον ύπουλο γιο του Αρθούρου που διψά για εξουσία.

Το δεύτερο επεισόδιο λέει ότι ο Μέρλιν εμφανίστηκε στην αυλή του Αρθούρου. Η άφιξη του Μέρλιν, ντυμένου με μεταξωτό χιτώνα με πολύτιμους λίθους, είναι μια στιγμή που αναδεικνύει τις μαγικές του ικανότητες και τη σημασία του ως συμβούλου του βασιλιά.

Μια μετάφραση λέει: «Ενώ χαιρόντουσαν στη γιορτή, και ο Κέι έφερε το πρώτο πιάτο στον βασιλιά Αρθούρο και τη βασίλισσα Γκουινέβερ, έφτασε ο πιο όμορφος άντρας που έχει δει κανείς ποτέ στις χριστιανικές χώρες.

«Φορούσε ένα μεταξωτό χιτώνα ζωσμένο από μεταξωτό λουρί υφαντό με χρυσό και πολύτιμους λίθους που έλαμπε με τέτοια φωτεινότητα που φώτιζε ολόκληρο το δωμάτιο».
Κάθε σωζόμενο αντίγραφο του «Suite Vulgate du Merlin» είναι μοναδικό καθώς γράφτηκαν μεμονωμένα με το χέρι από μεσαιωνικούς γραφείς – πολύτιμους, εγγράμματους ανθρώπους που μπορούσαν να διαβάσουν και να γράψουν.

Καθώς κάθε χειρόγραφο της περιόδου αντιγράφηκε με το χέρι, σημαίνει ότι το καθένα είναι ξεχωριστό και αντικατοπτρίζει τις παραλλαγές που εισήγαγε κάθε άτομο.

Με συνολικά περίπου 6.000 λέξεις, περιέχει μικρά λάθη, όπως η εσφαλμένη χρήση του ονόματος «Dorilas» αντί του «Dodalis», ενός πολεμιστή που συμμετείχε στην εισβολή των Σαξόνων στη Βρετανία στην αρχή της βασιλείας του Αρθούρου.

Η στιβαρή περγαμηνή, πιθανώς κατασκευασμένη από δέρμα προβάτου – ανακαλύφθηκε το 2019 αλλά μόνο μετά από ένα τριετές έργο οι ερευνητές μπόρεσαν να αποκαλύψουν τις ιστορίες της.

Είναι αξιοσημείωτο ότι επέζησε στους αιώνες αφού ανακυκλώθηκε και επαναχρησιμοποιήθηκε το 1500 ως εξώφυλλο για ένα αρχείο ιδιοκτησίας από το Huntingfield Manor στο Suffolk – παρόμοιο με το πώς οι μαθητές μπορούν να καλύπτουν ένα τετράδιο ασκήσεων με πλαστικό σήμερα.

«Ο τρόπος που επαναχρησιμοποιήθηκε μας λέει για τις αρχειακές πρακτικές στην Αγγλία του 16ου αιώνα. Είναι ένα κομμάτι της ιστορίας από μόνο του», είπε ο Δρ Fabry-Tehranchi.

Διπλώθηκε, σκίστηκε, τρίφτηκε πολύ, ακόμη και ράφτηκε στη βιβλιοδεσία του βιβλίου του 16ου αιώνα – και η προσπάθεια αφαίρεσής του θα μπορούσε να το είχε καταστρέψει περαιτέρω.
Ως εκ τούτου, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν διάφορες τεχνικές για να ξεδιπλώσουν το θραύσμα εικονικά και να αποκτήσουν πρόσβαση σε κρυφά μέρη του κειμένου.

Αυτά περιελάμβαναν την χρησιμοποίηση ακτίνων Χ – που συνήθως χρησιμοποιούνται για τη σάρωση απολιθωμάτων ή σκελετών – και διάφορα μήκη κύματος φωτός, από το υπεριώδες έως το υπέρυθρο.

Με το χειρισμό των ψηφιακών εικόνων, η ομάδα κατάφερε να προσομοιώσει πώς θα μπορούσε να μοιάζει το έγγραφο αν άνοιγε φυσικά.

Η ομάδα ελπίζει τώρα το έργο τους να εμπνεύσει περαιτέρω έρευνα σε μεσαιωνικά χειρόγραφα κρυμμένα σε απροσδόκητα μέρη.

«Αυτό το έργο δεν αφορούσε απλώς το ξεκλείδωμα ενός κειμένου – ήταν για την ανάπτυξη μιας μεθοδολογίας που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για άλλα χειρόγραφα», είπε ο Δρ Fabry-Tehranchi.

Τα ψηφιακά αποτελέσματα του έργου είναι πλέον διαθέσιμα σε όλους να τα εξερευνήσουν στο διαδίκτυο μέσω της Ψηφιακής Βιβλιοθήκης του Cambridge .

Ο Δρ Fabry-Tehranchi και οι συνεργάτες του περιγράφουν επίσης τα ευρήματά τους στο Φεστιβάλ του Κέιμπριτζ αυτής της εβδομάδας.

Δείτε ΦΩΤΟ ΕΔΩ

photo: pixabay