Ο συριακός στρατός μαζί με ρωσική αεροπορική υποστήριξη «χτύπησαν» θέσεις ισλαμιστών δούς ανεφοδιασμού σε Χομς και Χάμα, προκειμένου να διακόψουν την προέλασή τους. Ωστόσο οι μάχες είναι δύσκολες.
Η Μόσχα βρίσκεται σε δίλημμα αν πρέπει να μεταφέρει δυνάμεις από το ουκρανικό μέτωπο στην Συρία. Η Ρωσική Ομοσπονδία διαθέτει δύο στρατιωτικές βάσεις στην επαρχία Λατάκεια της Συρίας, οι οποίοιες θα μπορούσαν να λάβουν ενισχύσεις:
- Την ναυτική βάση στην Ταρτούς
- Την αεροπορική βάση Χμεϊμίμ
Προηγουμένως, η Ρωσία προηγουμένως φέρεται να είχε πάρει μονάδες του λεγόμενου Αφρικανικού Σώματος, προκειμένου να ενισχύσει το μέτωπο του Κουρσκ, όπου εισέβαλλαν Ουκρανοί με την στήριξη του ΝΑΤΟ.
Το Africa Corps είναι μια ρωσική ομάδα μισθοφόρων, η οποία δίνει αναφορά στον Πούτιν, για να ενισχύσει την ρωσική επιρροή στην Αφρική και να στηρίξει τις φιλικές προς την Μόσχα αφρικανικές χώρες.
Βέβαια το Αφρικανικό Σώμα, το οποίο δεν απαριθμεί εντυπωσιακό αριθμό στρατιωτών, είναι σε θέση να υποστηρίξει τις συριακές δυνάμεις, αλλά όχι να επηρεάζει δραστικά την κατάσταση στο «μέτωπο» των μαχών εναντίον των τζιχανιστών.
Παλαιότερα, η Ρωσία είχε αναπτύξει χιλιάδες στρατιώτες, προκειμένου να στηρίξει αποφασιστικά την Δαμασκό, αλλά μετά την έναρξη της σύγκρουσης στην Ουκρανία, ο αριθμός δυνάμεων κρίθηκε πως πρέπει να μειωθεί, δεδομένων των αναγκών της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης εναντίον του Κιέβου.
Και σε αυτό το χρονικό σημείο, με την σύγκρουση στην Ουκρανία να κλιμακώνεται, βρήκαν ευκαιρία να χτυπήσουν οι τζιχαντιστές, οι οποίοι στηρίζονται, σύμφωνα με ΜΜΕ, από την Τουρκία και τις ΗΠΑ.
Οι Ρώσοι πλέον σκέφτονται τις δύο βάσεις που έχουν και εκεί θα κριθεί το όλον ζήτημα. Άπαξ και οι Ρώσοι χάσουν την παρουσία τους στην Συρία, θα αποδυναμωθεί, αν όχι εξαφανιστεί, η προσπάθεια επέκτασης της γεωστρατηγικής επιρροής τους στην Μεσόγειο και στην αφρικανική ήπειρο. Οι δύο βασικές εγκαταστάσεις των Ρώσων στην Συρία συνιστούν αφετηρία αποστολών προς τον Νότο.
Πέραν τούτου, πιθανή ολοκληρωτική ήττα του Άσαντ, θα επέφερε πλήγμα στην εικόνα της Ρωσίας ως ισχυρού εταίρου και συμμάχου, ειδικά στα μάτια των αφρικανικών χωρών, οι οποίες επιδιώκουν την απεξάρτησή τους από τον δυτικό παράγοντα, ποντάροντας στην ρωσική ισχύ.
Επομένως εκεί θα επικεντρωθούν οι προσπάθειες στο πεδίο των μαχών και ενδεχομένως στην διπλωματία μεταξύ Δύσης και Ανατολής, η οποία κινείται παράλληλα με τις συγκρούσεις! Αν η Ρωσία δεν αποφασίσει να ενισχύσει με επιπλέον χερσαίες δυνάμεις την Συρία, τότε θα προσπαθήσει να έχει τις λιγότερες δυνατές απώλειες, προκειμένου να μην πληγούν εντελώς τα προαναφερθέντα συμφέροντά της.
