Όλοι γνωρίζουμε το παιδί θαύμα της μουσικής ως Wolfgang Amadeus Mozart, ή απλά Mozart για συντομία. Το “Theophilus” αποτελεί μέρος από το πλήρες βαπτιστικό του όνομα που σημαίνει στα ελληνικά “Θεόφιλος”, δηλαδή “αγαπητός από τον Θεό”.

Όμως το μεσαίο όνομα του Μότσαρτ ήταν στην πραγματικότητα «Αμαντέους»; Όχι υποστηρίζουν μελετητές, μάλιστα ο ίδιος δεν το χρησιμοποιούσε ποτέ.

Μερικές φορές ήταν γνωστός με τη γερμανική μετάφραση του ονόματος Θεόφιλος ως «Gottlieb». Μάλιστα, ο ίδιος του ο πατέρας ανακοίνωσε τη γέννησή του με μια επιστολή που ανέφερε το όνομά του ως Βόλφγκανγκ Γκότλιμπ. Τον 19ο αιώνα, πολύ μετά το θάνατο του Μότσαρτ, συχνά αναφέρεται ως Βόλφγκανγκ Γκότλιμπ Μότσαρτ.

Από πού λοιπόν προέρχεται το ‘Amadeus’; Είναι η λατινική μετάφραση του ονόματος Θεόφιλος, οπότε έχει την ίδια σημασία με τον Θεόφιλο και τον Γκότλιμπ. Ο Μότσαρτ δεν αποκάλεσε ποτέ τον εαυτό του Amadeus ούτε υπέγραφε έτσι ποτέ, προτιμώντας να χρησιμοποιήσει τη γαλλική έκδοση “Amade”. Υπέγραφε τακτικά το όνομά του Wolfgang Amadè από την ηλικία των 21 ετών και μετά. Στην Ιταλία υπέγραψε χιουμοριστικά ακόμη και ως Wolfgango Amadeo.

Φαίνεται ότι ο Μότσαρτ χρησιμοποίησε τη λατινική εκδοχή «Amadeus» μόνο μία φορά, όταν χαριτολογώντας υπέγραψε ένα γράμμα Wolfgangus Amadeus Mozartus. Αυτή η χρήση προοριζόταν σαφώς να είναι χιουμοριστική και δεν αντιπροσωπεύει την προτιμώμενη εκδοχή του ονόματός του.

Για ενάμιση αιώνα οι ακαδημαϊκοί χρησιμοποιούσαν το Amadeus εναλλακτικά με άλλες εκδοχές του μεσαίου ονόματος του Μότσαρτ, αλλά τελικά το λατινικό κέρδισε. Η συμφωνία τελικά επισφραγίστηκε με το έργο του Peter Schaeffer το 1979 «Amadeus» και την επακόλουθη κινηματογραφική του προσαρμογή το 1984.

photo: pixabay