Το βούλευμα ανατρέπει τα μέχρι τώρα δεδομένα, καθώς αποφαίνεται ότι η αίτηση του Κουφοντίνα που στηρίχθηκε στις επιεικέστερες διατάξεις περί υφ όρον απόλυσης του Ποινικού Κώδικα που ίσχυε πριν από την ψήφιση του νέου Π.Κ. (επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ το 2019), πρέπει να απορριφθεί.
Ο Κουφοντίνας ζητούσε να αποφυλακιστεί με όρους καθώς έχει συμπληρώσει στις φυλακές (στις 5 Σεπτέμβρη 2021), 19 χρόνια πραγματικής έκτισης ποινής και 8 χρόνια ευεργετικής έκτισης ποινής (με τα μεροκάματα της φυλακής). Η αίτηση στηρίζεται στον Ποινικό Κώδικα που ίσχυε πριν από την ψήφιση του νέου Π.Κ. (επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ), με το αιτιολογικό ότι εφαρμόζεται πάντα ο ευεργετικότερος για τον κατηγορούμενο νόμος. Ετσι ο παλιός Π.Κ. προέβλεπε ότι δικαίωμα αιτήματος αποφυλάκισης θεμελιώνεται για όλους τους ισοβίτες ύστερα από 16 ή 19 (μάξιμουμ) χρόνια έκτισης ποινής.
Τόσο όμως η εισαγγελέας στην εισήγησή της όσο και το δικαστικό συμβούλιο ανατρέπουν αυτό το δεδομένο καθώς κρίνουν ότι ο παλιός κώδικας αναφερόταν σε περιπτώσεις καταδικασμένων σε μια φορά ισόβια κάθειρξη και όχι σε καταδίκους με πολλαπλές ισόβιες, όπως π.χ ο Κουφοντίνας.
Η άποψη αυτή, που πλέον αφορά πολλούς κρατούμενους με πολλαπλές ισόβιες, αποφαίνεται (σ.σ όπως καταγράφεται στο βούλευμα) ότι η έλλειψη ρητής αναφοράς στον προηγούμενο κώδικα σε πολυϊσοβίτες, δημιουργεί κενό νόμου, το οποίο καλυπτόταν νομολογικά από τα δικαστήρια. Το κενό μάλιστα, όπως αναφέρεται, καλύφθηκε από τον νέο Ποινικό Κώδικα του 2019 που ψηφίστηκε επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, όπου αναφέρεται ότι οι πολυϊσοβίτες μπορούν να ζητήσουν την υφ’ όρων απόλυσή τους στα 25 χρόνια (άρθρο 105Β παρ. 6 ΠΚ).
Οι δικαστές θεωρούν μάλιστα πως αυτή η ρητή αναφορά περί δικαιώματος να αποφυλακιστούν με όρους οι πολυϊσοβίτες στα 25 χρόνια, καλύπτει το «κενό νόμου», όπως το περιγράφουν.
Λένε μάλιστα πως «νομολογιακά γινόταν δεκτό ότι στην περίπτωση αυτή (σ.σ του πολυϊσοβίτη) ο κρατούμενος μπορούσε να απολυθεί υπό όρο εάν είχε εκτίσει πραγματικά ποινή 19 ετών και ευεργετικώς (σ.σ με μεροκάματα) υπολογισθείσα 25 ετών…» όμως πλέον το θέμα λύνεται ρητά με την πρόβλεψη του νέου Ποινικού Κώδικα του 2019. Γι αυτό και στο θέμα μάλιστα της αρχής εφαρμογής των επιεικέστερων διατάξεων για έναν κατηγορούμενο αποφαίνονται πως:
«Η γενική αρχή της εφαρμογής της επιεικέστερης διάταξης εφαρμόζεται μόνο αναφορικά με διατάξεις νόμων και όχι μεταξύ διάταξης νόμου και ευμενέστερης νομολογιακής αντιμετώπισης όταν υφίσταται κενό δικαίου».
(Reader – φωτο:eurokinissi)
