Το πρωτόγνωρο σε αυτή την υπόθεση είναι πως τα κόμματα της αξιωματικής αντιπολίτευσης αδυνατούν ακόμα και τώρα να αποδείξουν πως αποτελούν στιβαρή εναλλακτική λύση απέναντι στην παρούσα κυβέρνηση.
Το λαϊκό κύμα, το οποίο ετοιμάζεται για την Παρασκευή, φέρεται να έχει πολίτες ως ηγετικές φυσιογνωμίες. Όχι κόμματα.
Δεν αποκλείεται, σε βάθος χρόνου, η απαίτηση των πολιτών να είναι οι πολιτικοί να περάσουν σε δεύτερη μοίρα, προκειμένου η κοινωνία να μπορέσει να σταθεί μόνη της ή να «παράξει» εκείνη ηγέτες.
Μπορεί όμως αυτό να συμβεί; Το κενό της αντιπολίτευσης να γεμίσει με προσωπικότητες από την κοινωνία των πολιτών;
Η χώρα δείχνει να μπαίνει σε μία νέα εποχή, κατά την οποία ο λαός ίσως ωθηθεί στο να πιστέψει πως μπορεί βρει λύσεις μόνος του.
Πόσο πιθανό είναι αυτό; Η ιστορία διδάσκει πως η «λύση» έρχεται πάντα από αλλού και ο κόσμος την «αγκαλιάζει», καθώς όταν ο κόμπος «φτάνει» στο χτένι, τότε οι κοινωνίες είναι έτοιμες για καθετί νέο, αρκεί να είναι καλλωπισμένο και να μιλά με απέχθεια για το παλιό…
