«Η συρρίκνωση της ρευστότητας στην πραγματική οικονομία αποτελεί μία ακόμη απόδειξη ότι η επιστροφή στην κανονικότητα είναι και αυτή μια αυταπάτη του κ. Τσίπρα.

Συγκεκριμένα:

· Διαφαίνεται ήδη η φορολογική κόπωση των πολιτών, πριν καν αρχίσουν οι μεγάλες φορολογικές επιβαρύνσεις του 2ου εξαμήνου.

· Οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δημοσίου διατηρούνται υψηλές, παρά τη σημαντική εκταμίευση πόρων από τη δανειακή σύμβαση για την αποπληρωμή τους, με αποτέλεσμα η εκκαθάρισή τους, σύμφωνα με το επικαιροποιημένο μνημόνιο, συνεχώς να μετατίθεται χρονικά.

· Το σκούπισμα των ταμειακών διαθεσίμων φορέων του Δημοσίου συνεχίζεται και διευρύνεται.

· Οι δαπάνες του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων δαπάνες με υψηλό αναπτυξιακό πολλαπλασιαστή, παρουσιάζουν σημαντική αρνητική απόκλιση έναντι του στόχου -ήδη κατά 680 εκατ. ευρώ το 1ο εξάμηνο του 2018- προκειμένου η Κυβέρνηση να δείξει υψηλότερα πλεονάσματα.

· Την ίδια στιγμή, από την τελευταία δόση του δανείου, ύψους 15 δισ. ευρώ, ούτε 1 ευρώ δεν θα πέσει στην πραγματική οικονομία.

Επιβεβαιώνεται έτσι, με μονότονο τρόπο, ότι η ανικανότητα και η αναποτελεσματικότητα της Κυβέρνησης οδηγούν στο στέγνωμα της οικονομίας.

Η επόμενη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας θα έχει ως προτεραιότητα την ενίσχυση της ρευστότητας στην πραγματική οικονομία. Με την αξιοποίηση των διαθέσιμων ευρωπαϊκών κονδυλίων και των χρηματοδοτικών εργαλείων, με την εκτέλεση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων που σήμερα κατρακύλησε στο χαμηλότερο επίπεδο της τελευταίας 10ετίας, με την αποπληρωμή των ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου, με τη σταδιακή εξομάλυνση της πιστωτικής επέκτασης.

Αυτό που χρειάζεται είναι η εμπέδωση κλίματος εμπιστοσύνης -που θα επαναφέρει με ουσιαστικό τρόπο καταθέσεις στο τραπεζικό σύστημα- και η ορθολογική αντιμετώπιση του υψηλού συσσωρευμένου αποθέματος μη εξυπηρετούμενων δανείων, με κοινωνική ευθύνη και ευαισθησία».