Ο Πρόεδρος της Συμβουλευτικής Επιτροπής της Τουρκικής Μειονότητας Δυτικής Θράκης (BTTADK) και Μουφτής Κομοτηνής Ιμπραήμ Σερίφ σχολίασε στην “Γκιουντέμ” τις εξελίξεις σχετικά με τη Μειονοτική Εκπαίδευση.
Ο Ιμπραήμ Σερίφ δηλώνοντας ότι η απόφαση του Συνδέσμου Σχολικών Εφορειών για την Παρασκευή, 17 Δεκεμβρίου, η οποία ορίζει ότι οι μαθητές δε θα πάνε στο σχολείο για μια μέρα, ήταν μία καίρια απόφαση, τόνισε ότι οι ίδιοι ως Συμβουλευτική Επιτροπή, Μουφτεία και προσωπικότητες της μειονότητας, θα συνεχίσουν να στηρίζουν αυτήν την απόφαση.
Ο Πρόεδρος της BTTADK και μουφτής Κομοτηνής Ιμπραήμ δηλώνοντας ότι η διοίκηση δεν έκανε τα απαραίτητα βήματα για να δημιουργήσει ένα περιβάλλον διαλόγου στο θέμα της μειονοτικής εκπαίδευσης, επέκρινε την αλλαγή του προγράμματος από τους αρμόδιους την Παρασκευή.
¨ΜΕΓΑΛΟ ΛΑΘΟΣ Η ΑΛΛΑΓΗ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ΔΙΧΩΣ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΤΗΣ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑΣ¨
Ο Ιμπραήμ δήλωσε τα εξής: «Όπως γνωρίζετε, τους τελευταίους μήνες λήφθηκε μία απόφαση. Στα Μειονοτικά Δημοτικά Σχολεία για σχεδόν έναν αιώνα στη μειονοτική μας ζωή τις Παρασκευές, όταν πλησιάζει η ώρα της Παρασκευής, τα Μειονοτικά Δημοτικά Σχολεία διακόπτονται. Κατά τη διάρκεια αυτής της διακοπής, τα αγόρια πηγαίνουν στο τέμενος. Πρακτικά μάθαιναν τη θρησκεία μας στο τέμενος.
Ωστόσο, με το καινούργιο διάταγμα που εκδόθηκε πριν λίγο καιρό, οι μαθητές μπορούν να παραστούν στην προσευχή της Παρασκευής μόνον αν οι κηδεμόνες τους υποβάλλουν αίτηση στη διεύθυνση του σχολείου. Με λίγα λόγια, ο κηδεμόνας αναγκάζεται να υποβάλλει κάθε εβδομάδα μία αίτηση. Δηλαδή με αυτήν τη νέα πρακτική, μπορεί να πάει στην προσευχή της Παρασκευής, αλλά το σχολείο δεν κλείνει και τα μαθήματα συνεχίζονται. Εκείνη την ημέρα όσοι συνεχίσουν στο σχολείο θα συνεχίσουν το μάθημά τους, ενώ όσοι πάνε στην προσευχή της Παρασκευής θα μείνουν πίσω στα μαθήματα.
Εδώ το θέμα είναι ότι ως μειονότητα, μας αφαιρείται το δικαίωμα της θρησκευτικής αυτονομίας. Από την άλλη, το να ζητάς κάθε εβδομάδα αυτήν την αίτηση, σημαίνει ότι φακελώνεις ανθρώπους. Ποιος πάει και ποιος δεν πάει τελικά; Διαπιστώνεται κι αυτό. Συνεπώς, εδώ βλέπουμε πως υπάρχει παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αυτή είναι μία λάθος πρακτική. Ως μειονότητα δεν τη θέλουμε αυτήν την εφαρμογή, δεν τη θεωρούμε κατάλληλη. Οι σχολικές Εφορείες της μειονότητας πήραν μία τέτοια απόφαση και τις συγχαίρουμε γι’ αυτό. Εκφράζουν ότι δεν τη θέλουμε αυτήν την εφαρμογή. Οι κηδεμόνες της μειονότητας πήραν την απόφαση αποχής μιας ημέρας για να διαμαρτυρηθούν και γι’ αυτό και αποφάσισαν να μη στείλουν τα παιδιά τους στο σχολείο την επόμενη Παρασκευή, 17 Δεκεμβρίου και θέλουν η μειονότητα μας να το τηρήσει. Εμείς το στηρίζουμε. Το στηρίζουμε και ως μουφτεία, και ως θρησκευτικοί λειτουργοί, και ως προσωπικότητες μιας μειονότητας.
Οι μειονοτικοί έπρεπε να ερωτηθούν γι’ αυτήν την απόφαση. Σήμερα έχουμε έναν επίσημο φορέα. Υπάρχει ο Σύνδεσμος Σχολικών Εφορειών. Έπρεπε να γίνει διάλογος με το Σύνδεσμο Σχολικών Εφορειών. Έπρεπε να ερωτηθεί αν εγκρίνει αυτήν την απόφαση, αν του αρέσει ή όχι. Πήραν μία απόφαση αυθαίρετα. Και μία λάθος απόφαση. Εμείς ως Συμβουλευτική Επιτροπή της τουρκικής μειονότητας Δυτικής Θράκης, πρόσφατα πραγματοποιήσαμε μια συνάντηση γι’ αυτό το θέμα και δηλώσαμε τη στήριξή μας στην απόφαση του Συνδέσμου Σχολικών Εφορειών. Επίσης, και ο Σύλλογος Θρησκευτικών Λειτουργών στην Κομοτηνή, ανακοίνωσε τη στήριξή του στην απόφαση που έλαβε ο Σύνδεσμος Σχολικών Εφορειών. Συνέστησαν να μη σταλούν τα παιδιά μας στο σχολείο την ημέρα που ανακοινώθηκε η κινητοποίηση. Δήλωσαν στα κηρύγματά τους ότι θέλουν να διορθωθεί αυτό το λάθος της διοίκησης. Ελπίζω αυτοί που μας κυβερνούν να εγκαταλείψουν αυτά τα λάθη τους και να μην επιμένουν για κάτι που δεν επιθυμεί η μειονότητα.»
¨ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΔΕΝ ΠΗΓΑΙΝΕΙ ΚΑΛΑ¨
Ο μουφτής Ιμπραήμ, ο οποίος επισήμανε ότι υφίστανται προβλήματα σχετικά με τη μειονοτική Εκπαίδευση, ότι το κράτος δε δείχνει την απαραίτητη καλή πρόθεση για να επιλυθούν αυτά τα προβλήματα και ότι δεν εξασφαλίζει τη δημιουργία ενός περιβάλλοντος διαλόγου, δήλωσε τα εξής: «Θα ήθελα να τονίσω το εξής. Όλες οι αποφάσεις που λαμβάνονται σχετικά με την εκπαίδευσή μας, τα σχολεία μας, πρέπει να λαμβάνονται σε διαβούλευση με τη μειονότητα. Η ελπίδα μας είναι ότι η εκπαίδευσή μας θα συνεχιστεί χωρίς παρεμβάσεις στα ανθρώπινα δικαιώματα και τη θρησκευτική ελευθερία. Πάντοτε ήμουν υπέρ του διαλόγου. Πιστεύω ότι η εκπαίδευση δεν πηγαίνει καλά. Κι αυτό το παρατηρώ έκπληκτος. Διότι σύμφωνα με μία πολιτική, από μια μεριά τα παιδιά της μειονότητας επιχειρείται να οδηγηθούν προς τα Δημόσια Σχολεία. Το επίπεδο εκπαίδευσης στα Μειονοτικά Σχολεία υποστηρίζεται πως είναι χαμηλό. Αυτό εναπόκειται στο κράτος να το διορθώσει. Είναι απαραίτητο να παρέχεται ποιοτικός δάσκαλος, καλό διδακτικό υλικό και εκπαίδευση στα παιδιά, όπου κι αν βρίσκονται. Νομίζω ότι είναι πιο σωστό να εκπαιδεύονται τα παιδιά στην περιοχή τους, βελτιώνοντας έτσι το μορφωτικό επίπεδο των σχολείων σε κάθε περιοχή. Πρώτα απ’ όλα όμως, το κράτος πρέπει να είναι υπέρ του διαλόγου. Θα πρέπει να δείχνει ενδιαφέρον για το τι θέλει αυτή η μειονότητα. Αλλιώς οι επιβαλλόμενες πρακτικές δε φέρνουν ποτέ λύσεις.»
Τουρκικά Νέα
