Στο προσκήνιο επανήλθαν τα προβλήματα των Αλεβιτών της Τουρκίας, της μεγαλύτερης θρησκευτικής ομάδας στην χώρα μετά την πλειοψηφία των Σουνιτών μουσουλμάνων.

Οι Αλεβίτες βρίσκονται πιο κοντά στον χριστιανισμό παρά στο Ισλάμ. Τιμούν τον Άγιο Γεώργιο και την Παναγιά, ενώ στις εσωτερικές τους διδασκαλίες θεωρούνται οπαδοί του Πλάτωνα. Πολλοί από αυτούς δεν αποκλείεται, μάλιστα, να είναι ελληνικής καταγωγής.

Ο ελληνογενής δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης, Εκρέμ Ιμάμογλου, πρότεινε επίσημα την αναγνώριση των τόπων λατρείας των ετερόδοξων μειονοτικών ομάδων, κάτι που θα δώσει «θάρρος» στις εθνότητες που απαρτίζουν το σημερινό πανσπερμικό τουρκικό κράτος.

Ωστόσο, η πρότασή του καταψηφίστηκε την περασμένη εβδομάδα από τους Ισλαμιστές του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) και τους ακροδεξιούς συμμάχους τους στο Κόμμα Εθνικιστικού Κινήματος (MHP), οι οποίοι έχουν 180 έδρες από τις 312 στο δημοτικό συμβούλιο.

Πάντως, στην Τουρκία, οι φωνές αυξάνονται σε σχέση με την ανάδειξη της ισότητα των πολιτών απέναντι στον νόμο. Άλλωστε, σε ένα σύγχρονο κράτος, τα δικαιώματα και οι ευθύνες αποκλείουν οποιαδήποτε μορφή διακρίσεων βάσει της εθνότητας ή της θρησκευτικής ταυτότητας.

Ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι το Α και το Ω σε σχέση με διεθνή ζητήματα, ασχέτως, αν στην πράξη εφαρμόζεται κατά το δοκούν.

Τα ανθρώπινα δικαιώματα επικαλείται η Τουρκία σε Θράκη και νησιά του Αιγαίου για να παρουσιάσει πως υπάρχει δήθεν «τουρκική μειονότητα», η οποία καταπιέζεται και πρέπει να της δοθούν ελευθερίες κτλ.

Η Ελλάδα, όμως, μπορεί να την πληρώσει με το ίδιο νόμισμα, καταγγέλλοντας τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Τουρκία, οι οποίες αφορούν και χριστιανούς και μάλιστα ελληνικής καταγωγής.

Εκτός των Αλεβιτών αλλά και των Κούρδων, «ελευθερίες» στην Τουρκία ζητούν οι Έλληνες του Πόντου, οι ελληνοχριστιανοί της Μικράς Ασίας, οι Αρμένιοι κ.α.

ΦΩΤΟ UNSPLASH