Μπορείτε να με πείτε και χαμαιλέοντα! Όλη μου τη ζωή προσαρμόζομαι σε διαφορετικά πράγματα, χόμπι, ενδιαφέροντα, τρόπους ζωής και καριέρες. Στη Γ’ Δημοτικού θυμάμαι ότι είπα στη μητέρα μου ότι θέλω να μάθω τρομπέτα.
Ήμουν η πρώτη μαθήτρια στο σχολείο μου που βραβεύτηκε στο Australian Music Exam Board και έπειτα κέρδισε μουσική υποτροφία για το Γυμνάσιο.
Αυτό που έπαιξε όμως καθοριστικό ρόλο στην επαγγελματική μου πορεία δεν ήταν τελικά η μουσική, αλλά η ελληνική μου ταυτότητα και η αγάπη μου για ό,τι σχετίζεται με αυτό. Στη Β’ Λυκείου έκανα μια ομιλία στο σχολείο για το πώς όλος ο κόσμος θα πρέπει να θέλει να είναι Έλληνες, κάτι που δεν βρήκα ιδιαίτερα δύσκολο στο να βρω επιχειρήματα καθώς το 80% των πραγμάτων είναι ελληνικές ανακαλύψεις.
Στη Γ’ Λυκείου διάλεξα το μάθημα της Παγκόσμιας Πολιτικής χωρίς να έχω ιδέα από πριν για το τι να περιμένω και πού θα καταλήξει. Τελικά βρέθηκα να κάνω εργασίες για την οικονομική κρίση στην Ελλάδα!
Στο πρώτο μου πτυχίο υπηρέτησα ως εκπαιδευόμενη της Ομοσπονδιακής βουλευτή Μαρίας Βαμβακινού, και έκανα μία εργασία με θέμα «Η επίδραση της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης στην Αυστραλία και πώς θα μπορούσε η Αυστραλία να βοηθήσει».
Έπειτα ολοκλήρωσα το μεταπτυχιακό μου στις Διεθνείς Σχέσεις με θέμα διατριβής «Η προβολή της ελληνικής οικονομικής κρίσης στα μέσα μαζικής ενημέρωσης και η επίδρασή της στις ελληνοαυστραλιανές σχέσεις».
Το αίμα που ρέει στις φλέβες μου είναι γαλανόλευκο, για όσους δεν το καταλάβατε!
Τελειώνοντας το μεταπτυχιακό μου δούλεψα σε μία εταιρία που έπρεπε να ταξιδεύω συχνά, κάτι που μου άρεσε πολύ. Δεν είναι ο τύπος μου να είμαι μέσα σε ένα γραφείο πέντε μέρες την εβδομάδα.
Τον Μάρτιο του 2020 όμως άλλαξαν όλα στον εργασιακό τομέα, η εταιρία μου έχασε τα έργα ανάθεσης και εγώ παρατηρούσα με ενδιαφέρον τις αλλαγές στον χώρο της αγοράς έτοιμων ενδυμάτων και τις ηλεκτρονικές πωλήσεις που είχαν αύξηση και παράλληλα ανάγκη για διανομή. Όταν με σταμάτησαν από την πρωινή δουλειά μου, αποφάσισα να ασχοληθώ με αυτό.
Για τέσσερις εβδομάδες έτρεχα καθημερινά. Ο πατέρας μου με ενθάρρυνε να διευρύνω τις διανομές και εκτός του χώρου έτοιμων ενδυμάτων. «Μη μου λες τι να κάνω… εντάξει θα το κάνω» του είπα.
Εν μέσω εγκλεισμού και κορονοϊού γεννήθηκε η εταιρία The Traxi, από τις λέξεις Τaxi και Tracking. Η υπηρεσία αυθημερόν διανομής δημιουργήθηκε στις 18 Απριλίου του 2020.
Ξεκίνησα τις διανομές σε μία μικρή εμβέλεια, όμως η ζήτηση επεκτάθηκε και σύντομα προσέλαβα τον πρώτο μου οδηγό. Μετά οι οδηγοί έγιναν 10, 20, 30. Κατά τη διάρκεια του τρίτου εγκλεισμού, η επιχείρηση είχε απογειωθεί.
Όμως παράλληλα έπρεπε να επιστρέψω και στην πρωινή μου δουλειά. Δύσκολα τα έβγαζα πέρα με τις απαιτήσεις δύο εργασιών και έπρεπε να αποφασίσω σε ποια από τις δύο θα αφοσιωθώ.
Εννοείται ότι η Traxi προηγείτο στην καρδιά μου και έτσι παραιτήθηκα από την πρωινή μου δουλειά. Άντε τώρα να το πεις αυτό σε Έλληνες γονείς…
Για καλή μου τύχη μία εβδομάδα μετά επικοινώνησαν μαζί μου από το Crown και μου ζητούσαν συνεργασία. Από τον Σεπτέμβριο του 2020 είμαστε επίσημα συνεργάτες με το Καζίνο Crown της Μελβούρνης.
Στις ιπποδρομίες την Άνοιξη κάναμε 600 διανομές για το καζίνο. Ήταν η πιο αγχωτική μέρα της ζωής μου και κατάφερα να αντεπεξέλθω χάρη στη βοήθεια της οικογένειάς μου και ιδιαίτερα της αδελφής μου Carli, που ξενυχτούσε μαζί μου για να τα προλάβουμε όλα.
Και παρ’ότι η πολλή δουλειά δημιουργήθηκε τον καιρό της καραντίνας, ωστόσο πολλές είναι οι επιχειρήσεις που μας χρησιμοποιούν ακόμα και τώρα.
Στον πρόσφατο εγκλεισμό δε που έπεφτε η γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου, προσφέραμε με πολλή αγάπη τις υπηρεσίες μας σε όσους ήθελαν να στείλουν δώρα στους αγαπημένους τους.
Το 2021 έρχεται και η εφαρμογή The Traxi app και νιώθω πολύ υπερήφανη που μέσα σε ένα χρόνο κατάφερα τόσα πολλά πράγματα. Και έχω τόσα ακόμα να επιδιώξω. Ευχαριστώ την οικογένειά μου για τη βοήθειά που μου πρόσφερε να φτάσω έως εδώ.
Ο μπαμπάς μου με δίδαξε πώς λειτουργούν οι επιχειρήσεις, η μαμά μου με δίδαξε υπομονή και η αδερφή μου με στήριξε καθόλη τη διάρκεια της διαδρομής μου.
ΠΗΓΗ: ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ
