Οι άνθρωποι της φυλής Καλάς, που ζουν στην περιοχή Τσιτράλ του Πακιστάν, το υποστηρίζουν με υπερηφάνεια ότι είναι απόγονοι των στρατευμάτων του Μεγάλου Αλεξάνδρου που εγκαταστάθηκαν στην περιοχή πριν από περίπου 23 αιώνες. Αριθμώντας μόνο περίπου 4.000, ο μοναδικός πολιτισμός τους κινδυνεύει τώρα να εξαφανιστεί.
Οι Καλάς είναι μια μικρή εθνοτική και θρησκευτική κοινότητα με πολλά χαρακτηριστικά που τους ξεχωρίζουν από τον γύρω πληθυσμό. Πολλοί Καλάς είναι ανοιχτόχρωμοι και γαλανομάτες, με τα χαρακτηριστικά τους να συμβάλλουν στο γεγονός ότι είναι πράγματι απόγονοι Ελλήνων στρατιωτών που πολέμησαν με τον Μέγα Αλέξανδρο γύρω στο 300 π.Χ.
Περιτριγυρισμένοι από μουσουλμανικές κοινότητες, οι Καλάς διατήρησαν τα αρχαία έθιμα και πρακτικές τους. Είναι πολυθεϊστές που λατρεύουν πολλούς θεούς, όπως και οι αρχαίοι Έλληνες, και η φύση παίζει σημαντικό και πνευματικό ρόλο στην καθημερινότητά τους. Ως μέρος της θρησκευτικής τους παράδοσης, προσφέρουν θυσίες ζώων και διοργανώνουν φεστιβάλ για να ευχαριστήσουν για τους άφθονους πόρους των τριών κοιλάδων τους.
Ο πολυθεϊσμός, η μυθολογία και η λαογραφία τους έχουν συγκριθεί με αυτούς των αρχαίων Ελλήνων.
Οι Καλάς γιορτάζουν τρία φεστιβάλ σε ένα χρόνο που έχουν γίνει τουριστικό αξιοθέατο στην περιοχή. Κατά τη διάρκεια των γιορτών, πίνουν σπιτικό κρασί και χορεύουν υπό τον ήχο των τυμπάνων — δραστηριότητες που απαγορεύονται αυστηρά στους μουσουλμάνους.
Επίσης, σε αντίθεση με τις μουσουλμάνες γυναίκες, οι γυναίκες Καλάς όχι μόνο επιτρέπεται να επιλέγουν τους συζύγους τους, αλλά μπορούν επίσης να τους χωρίσουν και μάλιστα επιτρέπεται να ξεφύγουν.
Η φυλή Καλάς αγωνίζεται για την επιβίωσή της τις τελευταίες τρεις δεκαετίες. Ο αγώνας τους δεν είναι μόνο για να διατηρήσουν την ταυτότητα και τον πληθυσμό τους , αλλά και για να λάβουν την αναγνώριση από την κυβέρνηση και τον λαό του Πακιστάν. Η κοινότητα δεν είχε κανέναν εκπρόσωπο στη νομοθετική συνέλευση του Πακιστάν μέχρι το 2020 και δεν έλαβε μεγάλη υποστήριξη για τη διατήρηση του πολιτισμού της από τους συμπατριώτες της. Μέχρι τη δεκαετία του ενενήντα, οι Καλάς ονομάζονταν περίφημα «Καφίροι» στο Πακιστάν, που σημαίνει «άπιστοι του Ισλάμ» . Αυτή η υποτιμητική ετικέτα δείχνει τη μη αποδοχή των Πακιστανών για τη συγκεκριμένη φυλή.
Ο τουρισμός έπαιξε μεγάλο ρόλο στον αγώνα για την επιβίωση της φυλής Καλάς. Μετά το τέλος του πολέμου υπό την ηγεσία των Ταλιμπάν το 2011 στο Πακιστάν, ο τουρισμός επανήλθε στα βόρεια τμήματα του Πακιστάν. Το 2020, η Αρχή Ανάπτυξης της κοιλάδας Kalash σχηματίστηκε από την επαρχιακή κυβέρνηση για να διατηρήσει τα δικαιώματα και τον πολιτισμό της φυλής και να αποτρέψει τη μείωση του πληθυσμού.
Η αρχή βοηθά στον περιορισμό του ελέγχου των ανθρώπων εκτός της κοιλάδας για την ιδιοκτησία της τοπικής γης και την κατασκευή ξενοδοχείων και υποδομών σχετικών με τον τουρισμό σε αυτήν. Όλη η ιδιοκτησία της γης μεταβιβάζεται τώρα στους ανθρώπους των Καλάς. Έχουν δημιουργηθεί διάφορα αναπτυξιακά προγράμματα για να διασφαλιστεί ότι η κοιλάδα λαμβάνει γλυκό νερό κατά τους χειμερινούς μήνες και κάθε κέρδος από την πώληση των καλλιεργειών πηγαίνει απευθείας στους τοπικούς ιδιοκτήτες αγροκτημάτων.
Οι ίδιοι πιστεύουν:
“Πολύ καιρό πριν, πριν από τις μέρες του Ισλάμ, ο Sikander e Aazem (Μέγας Αλέξανδρος) ήρθε στην Ινδία, αυτός που εσείς αποκαλείτε Μέγα Αλέξανδρο. Κατέκτησε τον κόσμο και ήταν ένας πολύ σπουδαίος άνθρωπος, γενναίος και απτόητος και γενναιόδωρος με τους οπαδούς του. Όταν έφυγε για να επιστρέψει στην Ελλάδα, κάποιοι από τους άνδρες του δεν ήθελαν να επιστρέψουν μαζί του, αλλά προτίμησαν να μείνουν εδώ. Αρχηγός τους ήταν ένας στρατηγός που λεγόταν Shalakash (δηλαδή: Σέλευκος). Με μερικούς αξιωματικούς και άνδρες του, ήρθε σε αυτές τις κοιλάδες και εγκαταστάθηκαν εδώ και πήραν ντόπιες γυναίκες και εδώ έμειναν.
Εμείς, οι Καλάς, είμαστε απόγονοι των παιδιών τους. Μερικά από τα λόγια μας είναι ίδια με τα δικά τους, η μουσική και οι χοροί μας επίσης, λατρεύουμε τους ίδιους θεούς. Γι’ αυτό πιστεύουμε ότι οι Έλληνες είναι οι πρώτοι μας πρόγονοι“.
Οι γενετιστές που αναφέρονται σε άρθρο των New York Times διαπίστωσαν ότι το DNA των ανθρώπων Καλάς φαίνεται να δείχνει ότι είναι ευρωπαϊκό και προέρχεται κατά τη διάρκεια ενός «συμβάντος ανάμειξης» περίπου την εποχή των κατακτήσεων του Μεγάλου Αλεξάνδρου. .
Η ιστορία λέει ότι πιστεύουν σε πολλούς θεούς και πιο συγκεκριμένα στους δώδεκα θεούς της αρχαίας Ελλάδας συμπεριλαμβανομένου του Δία, του Απόλλωνα και της Αφροδίτης. Τα ιερά προς τιμή τους μπορούν να βρεθούν σε κάθε χωριό Καλάς, μια υπενθύμιση των ιερών που θα περιμέναμε στην αρχαία Ελλάδα. Οι χρησμοί, είτε το πιστεύετε είτε όχι, εξακολουθούν να παίζουν σημαντικό ρόλο στην κοινωνική τους δομή, όπου κάθε ερώτηση ή προσευχή προς τους θεούς συνήθως περιλαμβάνει μια θυσία ζώου.
Και μετά ακολουθεί το τελετουργικό τους. Την “Ημέρα της Μεταμόρφωσης που γιορτάζεται στις 6 Αυγούστου όταν ωριμάζουν τα σταφύλια τα προσφέρουν στον Διόνυσο ζητώντας την ευλογία του για άφθονο τρύγο. Στην αρχαία Ελλάδα ο Διόνυσος ήταν ο θεός του κρασιού και της γονιμότητας, και αυτό είναι παράδοξο σε μια ισλαμική χώρα που απαγορεύει τη χρήση αλκοόλ. Οι Καλάς είναι σίγουρα μια εξαίρεση καθώς παράγουν και καταναλώνουν κρασί.
Έναάλλο παράδοξο στον τρόπο ζωής των Καλάς μπορεί να βρεθεί στα έπιπλά τους. Είναι οι μόνοι στην Ανατολή που διακοσμούν τις καρέκλες τους με σχέδια, όπως τα κέρατα του κριαριού, τα οποία εντοπίζονται στο κράνος του Αλέξανδρου, ακόμη και σκηνές μάχης που απεικονίζουν Έλληνες στρατιώτες, καθόλου διαφορετικά με αυτά που ανακαλύφθηκαν στη Βεργίνα της Ελλάδας.
Τα στοιχεία DNA τους συνδέουν με αρχαίες ευρωπαϊκές φυλές, από τη Λιθουανία, τη Σκωτία και την Ουαλία, αλλά έδειξαν επίσης DNA από τη Γεωργία και το Lezgin, και οι δύο κάποτε μέρος της πανίσχυρης Μακεδονικής Αυτοκρατορίας. Η στατιστική ανάλυση υποδηλώνει ένα γεγονός ανάμειξης πριν από το 210 π.Χ., το οποίο όντως συμφωνεί με το χρονικό πλαίσιο για την παρουσία του Αλεξάνδρου σε αυτά τα εδάφη.
Δείτε ΦΩΤΟ ΕΔΩ
Δείτε βίντεο από το Φεστιβάλ που διοργανώνουν κάθε χρόνο ΕΔΩ και ΕΔΩ
photo: pixabay
