Θα ήταν περίεργο αν δεν το έκανε, για να είμαι ειλικρινής. Σε όλο τον κόσμο, καταγράφουμε περίπου 44 κεραυνούς κάθε δευτερόλεπτο.

Ωστόσο, ορισμένα μέρη είναι πιο επιρρεπή σε επαναλαμβανόμενους κεραυνούς από άλλα. Και τώρα, μια ομάδα επιστημόνων με επικεφαλής την ηλεκτρολόγο μηχανικό Gloria Sola του Τεχνικού Πανεπιστημίου της Καταλονίας στη Βαρκελώνη έχει επεξεργαστεί ποια είναι μερικά από αυτά τα μέρη: πραγματικά ψηλά ή απότομες πλαγιές.

Οι ερευνητές ονόμασαν αυτές τις τοποθεσίες επαναλαμβανόμενες αστραπές (RLS) και λένε ότι η ανακάλυψή τους προσφέρει πληροφορίες για το πώς να προστατεύσουμε τον εαυτό μας και τις δομές μας από κεραυνούς από σύννεφο σε έδαφος.

«Η έκφραση «ο κεραυνός δεν χτυπά ποτέ δύο φορές» αμφισβητείται σε αυτό το άρθρο επειδή δείχνει ότι ορισμένα σημεία χτυπιούνται ακόμη και περισσότερες από δύο φορές: χρόνο με το χρόνο», γράφουν οι ερευνητές στην εργασία τους .

“Οι δύο περιοχές μελέτης με σημαντικά διαφορετική κλιματολογία κεραυνών αλλά παρόμοια ορογραφία είναι η Καταλονία (Βορειοανατολικά της Ισπανίας, Ευρώπη) και η Barrancabermeja (στη Βόρεια Κεντρική Κολομβία, Νότια Αμερική) βουνοκορφές και απότομο έδαφος».

Για να αναγνωρίσουν το RLS, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν σύνολα δεδομένων από το δίκτυο ανίχνευσης κεραυνών γνωστό ως LINET . Για την Καταλονία, χρησιμοποίησαν ένα σύνολο δεδομένων που διήρκεσε 10 χρόνια, από το 2011 έως το 2020. για το Barrancabermeja, το σύνολο δεδομένων τους διήρκεσε 9 χρόνια, από το 2012 έως το 2020.

Για την περιοχή της Καταλονίας, το σύνολο δεδομένων περιελάμβανε 5 εκατομμύρια κεραυνούς από σύννεφο σε έδαφος σε μια περιοχή διαστάσεων 285 επί 340 χιλιομέτρων (177 επί 211 μίλια). Η περιοχή μελέτης Barrancabermeja μήκους 93 επί 97 χιλιομέτρων, πιο κοντά στις τροπικές περιοχές όπου οι κεραυνοί είναι πιο συνηθισμένοι, ήταν πολύ πιο ενεργή, με σχεδόν 70 εκατομμύρια καταγεγραμμένες κρούσεις από σύννεφο σε έδαφος.

Αλλά και στις δύο περιοχές, ορισμένα σημεία ήταν πολύ πιο πιθανό να χτυπηθούν από κεραυνό από άλλα. Οι ερευνητές χώρισαν τις δύο περιοχές τους σε πλέγματα και μέτρησαν τους κεραυνούς σε κάθε τμήμα της περιοχής.

Στην Καταλονία, το 13 τοις εκατό των κεραυνών χτυπά ψηλά κτίρια και το 72 τοις εκατό σε μεγάλα υψόμετρα, κυρίως βουνά στα Πυρηναία, σε υψόμετρα μεταξύ 1.000 και 3.000 μέτρων (3.280 και 9.842 πόδια) πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Πολλά από τα χτυπήματα που παρατηρήθηκαν βρέθηκαν σε μυτερές βουνοκορφές, διαπίστωσαν οι ερευνητές. Εντόπισαν 148 RLS με μέσο υψόμετρο 2.400 μέτρα.

Το Barrancabermeja, από την άλλη πλευρά, βρίσκεται σε χαμηλό υψόμετρο. Εκεί, το RLS είχε μεσαίο υψόμετρο 175 μέτρων, αλλά βρέθηκε να εμφανίζεται σε απότομο έδαφος, όπου το έδαφος κλίνει σε έντονες γωνίες ή προσκρούει σε ψηλούς πύργους που ξεχώριζαν πάνω από χαμηλότερα κτίρια.

Είναι καλά αποδεδειγμένο ότι ψηλά αντικείμενα όπως οι ουρανοξύστες είναι πιο επιρρεπή σε κεραυνούς (το Empire State Building χτυπιέται από 25 χτυπήματα κατά μέσο όρο ετησίως ). Η έρευνα της ομάδας είναι συνεπής με αυτά τα δεδομένα, αλλά δείχνει επίσης ότι, ακόμη και σε χαμηλότερα υψόμετρα, μια ψηλή, ανθρώπινη κατασκευή δεν είναι το μόνο σημείο ελκυστικό για τους κεραυνούς.

Αν και η έρευνα αφορά μόνο δύο περιοχές, τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι οι απότομες περιοχές μπορεί να είναι πιο πιθανό να χτυπηθούν από κεραυνό. Αυτό μπορεί να βοηθήσει μελλοντικές αναλύσεις άλλων περιοχών και μπορεί να βοηθήσει μελλοντικές προσπάθειες ανθρώπινης κατασκευής.

«Συνολικά, η νέα ιδέα του RLS θα μπορούσε να ενδιαφέρει δραστηριότητες που επηρεάζονται από κεραυνούς, όπως η αιολική ενέργεια, οι πύργοι επικοινωνίας ή η μετάδοση και διανομή συστημάτων ηλεκτρικής ενέργειας, ως πρόσθετες πληροφορίες που παρέχει η πυκνότητα φλας εδάφους», οι ερευνητές σημειώνουν.

“Το RLS μπορεί να υιοθετηθεί γρήγορα ως μέρος της αξιολόγησης κινδύνου και της προληπτικής συντήρησης. Αναμφίβολα, οι πληροφορίες για το RLS θα είναι ελκυστικές για τις ασφαλιστικές εταιρείες.”

Και τώρα ξέρουμε, αν χτυπήσει μια καταιγίδα, βρέξτε το κεφάλι σας και δημιουργήστε επίπεδο έδαφος.

Τα ευρήματα έχουν δημοσιευτεί στο JGR Atmospheres .

photo: pixabay