Η απάντηση εδώ είμαι σίγουρος ότι αρχίζει ως εξής: Η επιστήμη αυτά τα απλά πράγματα τα έχει όλα απαντημένα, θυμίζοντάς μου τους μεγαλοθεολόγους που λένε, ότι οι πατέρες της εκκλησίας τα απάντησαν όλα.

Ας δούμε λοιπόν τι λένε οι μεγάλοι και έγκριτοι επιστήμονες και που κατέληξαν για την αλμυρότητα του θαλασσινού ύδατος.

Κατ΄ αρχήν, το 97% του νερού είναι αλμυρό και το 3% είναι γλυκό περιέχοντας ελάχιστο αλάτι. Αυτό βέβαια ξεχνούν να αναφέρουν οι “μεγάλοι επιστήμονες”, ότι ισχύει για τα νερά της επιφάνειας της Γης και όχι για τα υπόγεια, η ποσότητα των οποίων είναι απόλυτα άγνωστη.

Από το 3% του γλυκού νερού της επιφάνειας, το 2% περίπου είναι παγωμένο και μόνο το 1% είναι σε υγρή μορφή και διαθέσιμο για εμάς.

Λένε λοιπόν οι θεωρίες των μεγαλοεπιστημόνων, ότι καθώς το νερό των ωκεανών εξατμίζεται, πέφτει πίσω στη Γη μέσω των βροχών, παρασύρει άλατα από το έδαφος που το διαβρώνει και τα πηγαίνει μέσω των ποταμών στη θάλασσα που έτσι έγινε σταδιακά αλμυρή. Το 3,5% της θάλασσας σήμερα, λένε ότι είναι αλάτι. Είναι τόσο ηλίθια αυτή η τοποθέτηση, αφού σύμφωνα με αυτήν, όλα τα βουνά και οι οροσειρές όπου βρέχει συνεχώς έπρεπε να είναι γεμάτες αλμύρα.

Ρωτήθηκαν οι μεγαλοεπιστήμονες, γιατί το θαλάσσιο νερό στις εκβολές των ποταμών δεν είναι έστω και λίγο αλμυρότερο, αφού τα ποτάμια μεταφέρουν αλάτι στη θάλασσα, αλλά δεν απάντησαν.

Ρωτήθηκαν επίσης γιατί τα νερά των ποταμών δεν είναι αλμυρά αφού κουβαλούν αλάτι και είπαν ότι το κουβαλάνε λίγο λίγο από τη διάβρωση των βράχων της στεριάς και δεν είναι μετρήσιμο.

Ρωτήθηκαν επίσης, γιατί, το νερό των λιμνών που δεν είναι τρεχούμενο και που διαβρώνει διαρκώς τα βράχια γύρω τους και στον πυθμένα τους δεν είναι αλμυρό και εκεί δαγκάθηκαν, οπότε είπαν ότι αυτό είναι καινούργιο (!!!!!!) νερό και δεν πρόλαβε να αλατιστεί.

Ρωτήθηκαν αμέσως μετά πως γίνεται να συναντάμε σε όλο τον πλανήτη ζευγάρια λιμνών που βρίσκονται η μία δίπλα στην άλλη, που η μία να έχει αλμυρό νερό και η άλλη γλυκό και δεν ήξεραν από που να φύγουν.

Ρωτήθηκαν στο τέλος γιατί οι υπόγειες τεράστιες σπηλαιώδεις δεξαμενές νερού δεν διαβρώνουν τα βράχια για να τροφοδοτούν με αλμυρό νερό τα ποτάμια και τις λίμνες από τις πηγές τους και απάντησαν ότι ο χρόνος τελείωσε και ευχαριστούν πολύ για τις ερωτήσεις που τους έκαναν.

Από ότι καταλαβαίνετε, η απάντηση ότι το θαλασσινό νερό είναι αλμυρό από τη διάβρωση των βράχων, αποτελεί μία εντελώς ανόητη απάντηση, σε επίπεδο ίδιο με τις επιστημονικές απαντήσεις για το αν πρέπει να φοράμε ή όχι μάσκα στον κορωνοϊό.

Αν σας πω εγώ γιατί είναι το θαλασσινό νερό αλμυρό, τότε θα αρχίσουν τα εγκεφαλικά, αν και δεν θα έπρεπε να ανησυχώ γιατί πολλοί έχουν ήδη καμένα όλα τα εγκεφαλικά τους κύτταρα και δεν κινδυνεύουν.

Την απάντηση θα δώσω σε επόμενο βιβλίο μου με πλήρεις λεπτομέρειες και η απάντηση έχει να κάνει με το ότι η θάλασσα έχει εγκλωβισμένη μέσα της DEATH ORGONE, και ρυθμίζει το πόσο μπορούμε να ζούμε πάνω στη Γη. Αυτό ξαναλέω δεν το λένε τα “επιστημονικά” βιβλία, οπότε εγώ σας το λέω με τη μορφή μυθιστορήματος. Όποιος θέλει το ακούει και όποιος θέλει το προσπερνάει.

Το σίγουρο ωστόσο, από ότι καταλάβατε είναι, ότι αυτά που μας λένε για την αλμυρότητα της θάλασσας, είναι βλακείες επιπέδου κλιματικής αλλαγής, που απευθύνονται σε απόλυτα ηλίθιους, που ούτως ή άλλως, αποτελούν περίπου το 99% των κατοίκων του πλανήτη.