Είναι εφιαλτικό το ότι πριν από μερικά χρόνια, μέχρι το 1984, ο κόσμος δούλευε στην Ελλάδα, επειδή έτσι πρόσταζε η Παλιά Διαθήκη, έξη μέρες, ήτοι: 48 ώρες την εβδομάδα.
Ήρθε το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα και έκανε το εξαήμερο πενθήμερο και τις 48 ώρες 40. Τώρα συζητούν να κάνουν το πενθήμερο τετραήμερο και τις ώρες 28-32.
Οι άνθρωποι έπρεπε να εργάζονται, έλεγαν, μόνο 6 μέρες, διότι ο Γιαχβέ την έβδομη μέρα ξεκουράστηκε, επειδή του έπεσε βαριά η δημιουργία του κόσμου.
Πλην τούτου, το αραλίκι, έχει μπει μέσα στο DNA όλων των κατοίκων του πλανήτη και βεβαίως των Ελληναράδων, που καθιέρωσαν εδώ και πολλά χρόνια δύο πολύ βασικές αργίες.
α. εκείνη που κάθεσαι με άδεια από τη σημαία.
β. την αργία του αγίου “Ανάμεσα” ( μετατροπή κάθε εργάσιμης μέρας μεταξύ δύο αργιών σε αργία)
Ήρθε και το καθεστώς Μητσοτάκη, με το καλύτερο παιδί της νέας τάξης ως υπουργό εργασίας και διπλασίασε σχεδόν τις δικαιούμενες άδειες, όχι πλέον μόνο για μαμάδες, αλλά και για μπαμπάδες, δίνοντας και αμέτρητα επιδόματα, που κάνουν τον κόσμο να μη θέλει να εργάζεται, αλλά να κάθεται.
Όλοι θεωρούν αυτονόητη την αποχή από κάθε δραστηριότητα και με το παραμικρό επιζητούν την αποχή από κάθε τι δημιουργικό. Και για να μη πάει το μυαλό σας σε ηλίθια κομμουνιστικά τσιτάτα του στυλ, καλά κάνουν και κάθονται και δεν δουλεύουν για τα αφεντικά, εγώ σας μιλάω για ελεύθερους επαγγελματίες που απλά δεν δουλεύουν, αλλά προτιμούν να κάθονται.
Η αργία, δηλαδή η αποχή από κάθε δημιουργική δραστηριότητα, είναι συνδεδεμένη με τον κόσμο του Σκότους και η δημιουργία και η δημιουργικότητα, είναι συνδεδεμένες με τον κόσμο του Φωτός.
Για το κομμουνιστικό παραμύθι των άθεων και των οπαδών του Γιαχβέ, ότι δήθεν ακόμη και ο Θεός κάθισε μια μέρα να ξεκουραστεί (μιλάμε για την απόλυτη προσβολή κατά του προσώπου του Δημιουργού), ο Χριστός είπε, μιλώντας για τους μισθωτούς, που δεν πονάνε τη δουλειά που κάνουν τα εξής:
Ιω. 10,12 ὁ μισθωτὸς δὲ καὶ οὐκ ὢν ποιμήν, οὗ οὐκ εἰσὶ τὰ πρόβατα ἴδια, θεωρεῖ τὸν λύκον ἐρχόμενον καὶ ἀφίησι τὰ πρόβατα καὶ φεύγει· καὶ ὁ λύκος ἁρπάζει αὐτὰ καὶ σκορπίζει τὰ πρόβατα.
Ιω. 10,12 ο μισθωτός βοσκός, που δεν είναι δικά του τα πρόβατα και τα βόσκει μόνον και μόνον για τον μισθόν του, βλέπει τον λύκο να έρχεται και αφήνει τα πρόβατα και φεύγει. Και τότε ανενόχλητος ο λύκος αρπάζει, κατασπαράσσει και διασκορπίζει τα πρόβατα.
Ιω. 10,13 ὁ δἑ μισθωτὸς φεύγει, ὅτι μισθωτός ἐστι καὶ οὐ μέλει αὐτῷ περὶ τῶν προβάτων.
Ιω. 10,13 ο μισθωτός βοσκός φεύγει, ακριβώς διότι είναι μισθωτός και δεν ενδιαφέρεται για τα πρόβατα
Ο ιδιοκτήτης όμως δεν φεύγει, αλλά παλεύει με τον λύκο.
Όσον αφορά το αν κάθεται ο Δημιουργός πατήρ σε μία κατάσταση νιρβάνα, όπως λένε μερικοί δήθεν θεοσεβούμενοι θεολόγοι, ο Χριστός είπε στους Εβραίους που τον κατηγορούσαν επειδή θεράπευε αρρώστους τα Σάββατα, που υποτίθεται όλοι οι σωστοί Εβραίοι δεν κάνουν τίποτε (Ο Χριστός δεν ήταν Εβραίος):
Ιω. 5,16 Καὶ διὰ τοῦτο ἐδίωκον τὸν Ἰησοῦν οἱ Ἰουδαῖοι καὶ ἐζήτουν αὐτὸν ἀποκτεῖναι, ὅτι ταῦτα ἐποίει ἐν σαββάτῳ.
Ιω. 5,16 Και δι’ αυτό οι Ιουδαίοι κατεδίωκαν τον Ιησού και ζητούσαν να τον σκοτώσουν, διότι αυτά τα θαύματα τα έκαμνε κατά την ημέρα του Σαββάτου.
Ιω. 5,17 ο Ἰησοῦς ἀπεκρίνατο αὐτοῖς· ὁ πατήρ μου ἕως ἄρτι ἐργάζεται, κἀγὼ ἐργάζομαι.
Ιω. 5,17 ο Ιησούς όμως απεκρίθη στους Ιουδαίους, “ο Πατήρ μου εργάζεται ακατάπαυστα ακόμη και τώρα και εγώ εργάζομαι συνεχώς .
Η αργία αποτελεί βήμα προς το Σκότος.
Ακόμη και αν δεν έχουμε αμοιβόμενη εργασία, δεν πρέπει να μένουμε αδρανείς. Αμέτρητοι συνάνθρωποι μας έχουν ανάγκη.
