Σήμερα η Ρακέτε έβαλε τις κίτρινες γαλότσες της για να μπορεί να περπατάει μέσα στις λάσπες στο δάσος Ντάνενροντ της κεντρικής Γερμανίας περιστοιχιζόμενη από αρχαίες βελανιδιές.
Η 32χρονη βρίσκεται στην προστατευόμενη περιοχή του Ντάνενροντ, μαζί με μια ομάδα ακτιβιστών για το περιβάλλον, από τα τέλη Σεπτεμβρίου σε μια προσπάθεια να εμποδίσει την υλοτόμηση των δέντρων για να κατασκευαστεί ένα τμήμα αυτοκινητοδρόμου.
Έχει ακόμη τα χαρακτηριστικά μαλλιά ράστα, δεμένα πίσω κότσο, και τον ίδιο αέρα της ήρεμης αποφασιστικότητας.
“Αυτή είναι η κοινωνία των πολιτών που λέει ‘Αρκετά’, δηλώνει η Ρακέτε δείχνοντας κάτι δεντρόσπιτα ύψους πάνω από 10 μέτρα που κατασκεύασαν οι ακτιβιστές.
Δεκάδες ακτιβιστές έχουν καταλύσει σε αυτά για να εμποδίσουν τις αρχές να αποψιλώσουν την περιοχή.
“Υπάρχουν εκατοντάδες σχέδια κατασκευής δρόμων (στη Γερμανία)…δεν έχει λογική δεδομένης της κλιματικής κρίσης”, προσθέτει η ίδια.
Η Ρακέτε πέρασε τρεις ημέρες στη φυλακή επειδή μπήκε στο λιμάνι της Λαμπεντούζα με το πλοίο Sea Watch 3, στις 29 Ιουνίου του 2019, μεταφέροντας 43 μετανάστες που είχε σώσει από τα νερά της Μεσογείου.
Ο Ματέο Σαλβίνι, ο ακροδεξιός πρώην υπουργός Εσωτερικών της Ιταλίας, την αποκάλεσε “ταραχοποιό” και “εγκληματία” και βρέθηκε αντιμέτωπη με την οργή κατοίκων της Λαμπεντούζα.
Αλλά τα γερμανικά μέσα ενημέρωσης την ονόμασαν “Καπετάνισσα Ευρώπη” και την εγκωμίασαν επειδή προασπίστηκε τα δικαιώματα των μεταναστών.
Η Ρακέτε έχει προϊστορία ως ακτιβίστρια για το περιβάλλον.
Αφού σπούδασε αρχικά ναυτική πλοήγηση στη Γερμανία, πήρε μεταπτυχιακό στην προστασία του περιβάλλοντος στη Βρετανία και έχει στο παρελθόν εργαστεί στην Greenpeace.
Το βιβλίο της, με τίτλο “Ανάλαβε δράση, μην ελπίζεις απλώς”, έχει μεταφραστεί σε έξι γλώσσες.
Δεν την ενοχλεί να κοιμάται σε σκηνή παρά την παγωνιά: η Ρακέτε δεν έχει μια σταθερή διεύθυνση κατοικίας εδώ και εννέα χρόνια και ζει με μερικές εκαντοντάδες ευρώ τον μήνα σε μια προσπάθεια να διάγει όσο τον δυνατόν πιο λιτή ζωή.
“Χρειαζόμαστε ένα μορατόριο για όλα τα έργα υποδομών” αν θέλουμε να έχουμε κάποια ελπίδα να ικανοποιήσουμε τα κριτήρια της συμφωνίας για το κλίμα του Παρισιού και να αντιμετωπίσουμε την “δραματική” κρίση του κλίματος, λέει.
Η Ρακέτε παρακολουθεί στενά τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής από την πρώτη αποστολή της ως καπετάνιος το 2011 στο πλοίο Polarstern, το οποίο μόλις ολοκλήρωσε την μεγαλύτερη παγκοσμίως ερευνητική αποστολή στο Βόρειο Πόλο.
Ήταν μια καθοριστική εμπειρία για εκείνη. “Βλέπεις στ’ αλήθεια με τα ίδια σου τα μάτια την κλιματική κρίση”, ακόμη και το σταδιακό λιώσιμο των θαλάσσιων πάγων το καλοκαίρι, λέει.
Τον περασμένο χειμώνα η Ρακέτε επισκέφθηκε την Ανταρκτική για όγδοη φορά.
“Η εθνική μετεωρολογική υπηρεσία της Αργεντινής μέτρησε θερμοκρασία 18 βαθμών Κελσίου τον Φεβρουάριο”, σημειώνει–κάτι πρωτόγνωρο για την περιοχή.
Παρά την έλλειψη εμπιστοσύνης στους πολιτικούς να υιοθετήσουν “αποτελεσματικές” περιβαλλοντικές πολιτικές η Ρακέτε θεωρεί ότι είναι σημαντικό να ψηφίζει κάποιος. Για εκείνη, η αποχή εξυπηρετεί τα συμφέροντα της άκρας δεξιάς.
Μιλάει με την ψυχρή ευθύτητα που χαρακτηρίζει τους βόρειους Γερμανούς, αλλά η ομιλία της ζωηρεύει όταν κάποιος την αποκαλεί “φωνή των μεταναστών”.
“Αυτά είναι αηδίες! Πώς μπορώ να εκπροσωπώ όλους αυτούς τους ανθρώπους όταν δεν ανήκω σε αυτούς;”, αναρωτιέται και επισημαίνει ότι παρότι έχει πραγματοποιήσει πολλές αποστολές στη Μεσόγειο από το 2016 για λογαριασμό της Sea Watch, δεν είναι μέλος της μκο αυτής.
Οι πρόσφυγες “δεν έχουν ανάγκη από μια ηρωίδα για να ριχτεί στη δημοσιότητα”, εκτιμά.
Μετά το περιστατικό με την Λαμπεντούζα, η Καρόλα δεν έχει αναλάβει το πηδάλιο ανθρωπιστικού σκάφους. “Ακόμη και αν ήθελα, δεν θα μπορούσα”, εξηγεί και επισημαίνει ότι πολλά σκάφη μη κυβερνητικών οργανώσεων έχουν εμποδιστεί στο έργο τους εξαιτίας δήθεν τεχνικών προβλημάτων ή ελαττωμάτων.
“Η ΕΕ διδάχτηκε πολλά από την φυλάκισή μου τον περασμένο χρόνο”, καταλήγει σαρκαστικά.
photo video screenshot
