Ένα από τα δυνατά σημεία του διεθνιστικού συνεδρίου ChangeNOW είναι ότι συγκεντρώνει ανθρώπους από πολύ διαφορετικά (κάποιοι θα έλεγαν, φαινομενικά ριζικά αντίθετα) υπόβαθρα: Από «ταπεινούς» ακτιβιστές έως μεγάλες εταιρείες! Η πυραμίδα διακυβέρνησης του πλανήτη άλλωστε είναι έχει διάφορα επίπεδα, προκειμένου να έχει πρόσβαση σε όλα τα κοινωνικά στρώματα!!!
Στο φετινό συνέδριο, που πραγματοποιήθηκε σχετικά πρόσφατα στο Παρίσι, την προσοχή έκλεψε μια μεγάλη συνεδρία για την «αποανάπτυξη» – την θεωρία ότι πρέπει σκόπιμα να συρρικνώσουμε την οικονομία μας για να σταματήσουμε την υπερεκμετάλλευση του πλανήτη, να απομακρυνθούμε από την αύξηση του ΑΕΠ και να εστιάσουμε, όπως διατείνονται, στον πλανήτη και στην ευημερία των ανθρώπων.
Οι ομιλητές στην συνεδρίαση της αποανάπτυξης, ισχυρίστηκαν πωςτο βασικό πρόβλημα ήταν ο ίδιος ο σχεδιασμός της επιχείρησης , με στόχο την μεγιστοποίηση του κέρδους για τους μετόχους, κάτι που πρέπει να αλλάξει και το κέρδος να μην είναι πρωταρχικό στοιχείο!!!
Σε αυτή την κατεύθυνση, μίλησε στο ChangeNOW η Sandrine Dixson-Declève, η συμπρόεδρος της Λέσχης της Ρώμης. Είναι πρωταθλήτρια της αλλαγής συστημάτων όσο καμία άλλη. Διδάσκει σε κορυφαίες σχολές επιχειρήσεων και συνεργάζεται με υπεύθυνους χάραξης πολιτικής στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Υπήρξε επίσης σύμβουλος στην βιομηχανία πετρελαίου και φυσικού αερίου για 10 χρόνια. Δεν σηκώνει διαφωνίες από κανέναν και είναι το είδος του ανθρώπου με το οποίο δεν μπορείς να διαφωνήσεις!
Όπως δήλωσε οι άνθρωποι δεν πρέπει να φοβούνται για την αλλαγή που θα έρθει, δηλαδή την από-ανάπτυξη, καθώς «ο καπιταλισμός δεν τραβάει»:
«Λένε ότι είναι τρομακτικό να αναθεωρήσουμε στην πραγματικότητα διαφορετικά τον τρόπο με τον οποίο αναπτυσσόμαστε και τον τρόπο με τον οποίο συζητούμε για την ανάπτυξη.
Δεν συνειδητοποιούμε πόσο επιβαρυμένα είναι τα συστήματά μας.
Υποφέρουμε τώρα από τα τρία «C», δηλαδή την κλιματική αλλαγή, τον covid και τις συγκρούσεις… Και το 4ο «C» -το οποίο θέλω να ενισχύσω και το οποίο ήταν το μήνυμα του Τimothy- είναι ο καπιταλισμός…
Ο καπιταλισμός δεν τα καταφέρνει (σ.σ. Ζητούν επίσημα αλλαγή παγκοσμίου συστήματος οικονομίας – ΕΔΩ ποιο σύστημα θέλουν να φέρουν)!!!!
Επίσης υποφέρουμε όλοι μας προσωπικά, από μια ποιότητα ζωής, η οποία δεν είναι αυτή που είχαν οι γονείς μας.
Οπότε τι σημαίνει αυτό; Ας απομακρυνθούμε από τον φόβο, τον οποίο έχουν οι περισσότεροι άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένων των υπευθύνων χάραξης πολιτικής. Επομένως, δε μπορούμε να επιτρέψουμε σ’ αυτόν τον φόβο να μας καταπατήσει, όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο θέτουμε λύσεις επί τάπητος. Μπορούμε μόνο να τον χρησιμοποιήσουμε ως έναν έλεγχο της πραγματικότητας, να ξυπνήσουμε το πρωί και να πούμε: “Πρέπει να κάνω κάτι!” (σ.σ. Να μην φοβηθούμε την αλλαγή που επιδιώκεται να έρθει στην καθημερινότητα! Να την αποδεχθούμε και μάλλιστα να την επδιώξουμε, σύμφωνα με την Dixson-Declève)
Νομίζω πως το άλλο στοιχείο που θέλω να βάλω στην κουβέντα είναι
να αξιοποιήσουμε την υποσυνειδητότητά μας αυτού που μόλις υπομείναμε. Η πανδημία του covid ήταν μια τεράστια προειδοποίηση. Ήταν μια προειδοποίηση να επιστρέψουμε στην πραγματικότητα στο ουσιαστικότερο, στο να είμαστε μαζί με τους αγαπημένους μας, διασφαλίζοντας ότι είχαμε πρόσβαση σε μια οικονομία φροντίδας, η οποία παρεμπιπτόντως δεν συμπεριλαμβάνεται στην πραγματική οικονομία και θα έπρεπε εννοείται να συμπεριλαμβάνεται. Έτσι, ξαφνικά, μπορούμε να αξιοποιήσουμε στο υποσυνείδητό μας την μεταμόρφωση…Επειδή όλοι μεταμορφωθήκαμε… Εννοώ, όλοι μας χαιρόμαστε που δε φοράμε μάσκες, αλλά σκεφτείτε ότι πριν από έναν χρόνο φορούσαμε.
Κάθε φορά που συγκεντρωνόμασταν φορούσαμε μάσκα. Όλοι κάναμε εμβόλια, -πολλοί άνθρωποι στη Γαλλία δεν έκαναν- αλλά η πραγματικότητα είναι ότι οι περισσότεροι από μας εμβολιαστήκαμε. Πάρα πολλές φορές; Ποιος θα το πίστευε;
Το να μας λένε ότι δε μπορούμε να μεταμορφωθούμε είναι απολύτως ηλίθιο!!!! Θέλω να το επαναλάβω αυτό. Είναι ηλίθιο!
Αν πρόκειται να αλλάξουμε τώρα, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι έχουμε ήδη αλλάξει…. Ενσαρκώσαμε αυτή την αλλαγή. Καταλάβαμε ότι τα δυναμικά μοντέλα του συστήματος για τα οποία μιλάμε δεν είναι κάποιο είδος θεωρίας. Είναι στην πραγματικότητα ένας όμορφος τρόπος για να βγούμε από το χάος που εμείς οι ίδιοι έχουμε δημιουργήσει… Επομένως, είναι τρομακτικό αλλά και απίστευτα ελπιδοφόρο (σ.σ. Παραδέχεται πως η μετάβαση στην από-ανάπτυξη και στα μέτρα περιορισμού είναι τρομακτική αλλά παράλληλα υπόσχεται πως θα είναι ελπιδοφόρα και ήδη οι περισσότεροι άνθρωποι την έχουν θεωρητικά και εν μέρει πρακτικά αποδεχθεί. Οπότε θα προχωρήσουν στο επόμενο βήμα)».
