Αν πιστέψει κανείς την απεικόνιση των ελλαδικών και δυτικών ΜΜΕ, η ρωσική στρατιωτική επιχείρηση στην Ουκρανία βρίσκεται στα πρόθυρα μιας κολοσσιαίας αποτυχίας.
Η εκτίμηση του Scott Ritter ακούγεται αρκετά διαφορετική. Ο Ρίτερ ξεκίνησε ως αξιωματικός αναγνώρισης για τους πεζοναύτες των ΗΠΑ, υπηρέτησε τις ΗΠΑ στη Σοβιετική Ένωση ως επιθεωρητής για την εφαρμογή των διατάξεων της Συνθήκης INF, υπηρέτησε στο επιτελείο του στρατηγού Norman Schwarzkopf κατά τη διάρκεια του Β’ Πολέμου του Κόλπου και στη συνέχεια υπηρέτησε ως εκπρόσωπος των ΗΠΑ από το 1991 έως το 1998 και συμμετείχε στην αποστολή UNSCOM για τον έλεγχο των όπλων μαζικής καταστροφής στο Ιράκ. Είναι ένας από εκείνους τους πρώην στρατιωτικούς των ΗΠΑ που, μετά την αποχώρησή τους από την υπηρεσία, ανέπτυξε μια πολύ κριτική στάση απέναντι στην πολιτική των ΗΠΑ και είναι σήμερα εξέχων αντίπαλος της πολεμικής πολιτικής.
Σε μια συνέντευξη του, ο Ρίτερ, ο οποίος άλλωστε ασχολήθηκε ακαδημαϊκά με την σοβιετική στρατιωτική στρατηγική για μεγάλο χρονικό διάστημα, έσπασε πλάκα με τις δυτικές εκτιμήσεις για την Ρωσία, αλλά και αναφέρει ποιοι και που δίνουν την κεντρική γραμμή ενημέρωσης για τον πόλεμο στην Ουκρανία:
«Τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης ισχυρίζονται ότι έχουν το βιβλίο της ρωσικής στρατηγικής και πως αυτή η εισβολή δεν πηγαίνει σύμφωνα με το σχέδιο. Βλέπουμε μια κλασική εισβολή πολλαπλών αξόνων εδώ, που προσπαθεί να ακινητοποιήσει τα εχθρικά στρατεύματα, να καταστρέψει την δομή διοίκησης και ελέγχου τους, να τα περικυκλώσει και να καταλάβει στρατηγικά σημαντικά σημεία. Η προέλαση είναι ταχύτερη από αυτή του Γερμανικό Blitzkrieg στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο».
Ωστόσο, ο ρωσικός στρατός παραιτείται από πολλά πιθανά πλεονεκτήματα. σύμφωνα με τον Ritter: «Έμεινα έκπληκτος, όπως όλοι οι άλλοι, όταν ξεκίνησαν αυτή την επίθεση, σχεδόν με το ένα χέρι δεμένο πίσω από την πλάτη. Είχαν την ευκαιρία να καταστρέψουν τα ουκρανικά στρατεύματα στους στρατώνες, αλλά αποφάσισαν να μην το κάνουν γιατί όχι μόνο ήθελαν να σκοτώσουν όσο το δυνατόν λιγότερους πολίτες, αλλά και όσο το δυνατόν λιγότερους Ουκρανούς στρατιώτες».
Ο ουκρανικός στρατός έδωσε έναν σκληρό αγώνα, αλλά έχασε:
«Αργά ή γρήγορα θα τους δεις να παραδίδονται μαζικά, να ξεμένουν από πυρομαχικά, τρόφιμα, νερό ή αέριο και να έρχονται αντιμέτωποι με την επιλογή να εγκαταλείψουν μια παράλογη αντίσταση ή να πεθάνουν».
«Η πραγματική αδυναμία των Ρώσων βρίσκεται στην σφαίρα της προπαγάνδας. Η Δύση, από την άλλη πλευρά, έχει κατακτήσει τέλεια αυτό το είδος πολέμου. Η CIA εδρεύει στο Υπουργείο Πληροφοριών της Ουκρανίας και έχει απόλυτο έλεγχο σε όσα λέγονται στην Ευρώπη. Πρόκειται για μια συγκαλυμμένη πολιτική ενέργεια που απαιτεί ακόμη και την έγκριση του Προέδρου των ΗΠΑ», κατέληξε.
