Ανακαλύφθηκε από την αρχαιολογική αποστολή του Πανεπιστημίου του Τσελιάμπινσκ το 1987. Αυτός ο αρχαίος οχυρωμένος οικισμός έγινε έκτοτε σύμβολο του αινιγματικού παρελθόντος, που χρονολογείται από το 2.000–3.000 π.Χ. Συχνά χαιρετίζεται ως η απάντηση της Ρωσίας στο διάσημο βρετανικό Stonehenge, ενώ τα μυστικά του Αρκάιμ συνεχίζουν να ιντριγκάρουν και να συγκινούν ερευνητές και λάτρεις.
Η γοητεία του Αρκάιμ ξεκινά με την αξιοσημείωτη μηχανική του. Αυτό το φρούριο διαθέτει δύο ομόκεντρα κυκλικά τείχη, οχυρωμένα από ένα εξωτερικό αμυντικό τείχος και μια τάφρο πλάτους δύο μέτρων. Οι ορθογώνιες κατοικίες που τοποθετούνται στο χώρο μεταξύ αυτών των τοίχων σχηματίζουν ένα περίπλοκο σχέδιο, με ολόκληρη τη δομή να εκτείνεται σε μια εντυπωσιακή διάμετρο 160 μέτρων. Συγκεκριμένα, τέσσερις πύλες ευθυγραμμίζονται ακριβώς με τα βασικά σημεία, επιδεικνύοντας σχολαστικό σχεδιασμό και προηγμένη μηχανική. Περίπου 35 σπίτια γειτνιάζουν με τον εξωτερικό τοίχο, με τις εισόδους τους στρατηγικά τοποθετημένες κατά μήκος του κεντρικού δρόμου, μια απόδειξη της καλά μελετημένης διάταξης της πόλης.
Ωστόσο, η πολυπλοκότητα του Αρκάιμ δεν σταματά στον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό του. Η τοποθεσία έχει αποκαλύψει ένα εξελιγμένο σύστημα διανομής νερού, σήραγγες για την απομάκρυνση περίσσειας νερού, ορυχεία, μεταλλικά αντικείμενα, αγγεία, τελετουργικά υπολείμματα, σκεύη και φούρνους. Οι επίγειοι τάφοι στη γύρω περιοχή προσδίδουν άλλο ένα κομμάτι στην ίντριγκα. Αυτές οι ανακαλύψεις υπογραμμίζουν τον μοναδικό χαρακτήρα του Αρκάιμ, ξεχωρίζοντας από άλλους οικισμούς της Εποχής του Χαλκού και αναδεικνύοντθέτουνας την ευρηματικότητα των κατασκευαστών του.
Για να εκτιμήσουμε αληθινά τον Αρκάιμ πρέπει να εμβαθύνουμε στην κουλτούρα που τον δημιούργησε—την κουλτούρα Sintashta . Η κατασκευή του Αρκάιμ αποδίδεται στους πρώτους πρωτο-ινδοϊρανούς ομιλητές αυτού του πολιτισμού. Ορισμένοι μελετητές προτείνουν ότι ο πολιτισμός Sintashta αντιπροσωπεύει τους πρωτο-ινδοϊρανούς πριν από τη διαίρεση τους σε διάφορες ομάδες και τις επακόλουθες μεταναστεύσεις στην Κεντρική Ασία, την Περσία, την Ινδία και πέρα από αυτήν .
Η αρχιτεκτονική του Αρκάιμ έχει συναρπαστικούς παραλληλισμούς με αρχαία πνευματικά κείμενα όπως οι Βέδες και η Αβέστα. Η διάταξη του οικισμού περιλαμβάνει τρεις ομόκεντρους δακτυλίους τοίχων και τρεις ακτινωτούς δρόμους, ένα σχέδιο που θυμίζει την πόλη του βασιλιά Yima που περιγράφεται στη Rigveda. Επιπλέον, «μοτίβα που μοιάζουν με σβάστικα» που βρέθηκαν στους θεμελιώδεις τοίχους και τις κατοικίες του δεύτερου δακτυλίου υποδηλώνουν συμβολική σημασία. Αυτά τα μοτίβα εμφανίζονται σε πολλά τεχνουργήματα που ανακαλύφθηκαν από την τοποθεσία, τονίζοντας την πιθανή πνευματική και πολιτιστική σημασία της αρχιτεκτονικής του Αρκάιμ.
Η πνευματική σημασία του Αρκάιμ εκτείνεται πέρα από τα αρχιτεκτονικά του χαρακτηριστικά. Ορισμένες ομάδες την αντιλαμβάνονται ως τη «γη των Αρίων» και ως πρότυπο για έναν νέο πνευματικό πολιτισμό σε αρμονία με το σύμπαν. Ωστόσο, η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία και άλλες οντότητες έχουν εκφράσει κριτική σχετικά με τις αρχαιολογικές ερμηνείες του Αρκάιμ, πυροδοτώντας συνεχείς συζητήσεις για τον ρόλο του στην ιστορία.
Το Αρκάιμ έχει χαρακτηριστεί «εθνικό και πνευματικό ιερό» της Ρωσίας και χρησιμεύει ως ιερός χώρος για τον Ζωροαστρισμό και άλλα θρησκευτικά κινήματα. Κάποιοι το προσδιορίζουν ακόμη και ως το μυθικό Asgard του Odin από τη γερμανική μυθολογία ή τη γενέτειρα του Ζωροάστρη.
Σήμερα, το Αρκάιμ αποτελεί σημαντικό αρχαιολογικό χώρο και πολιτιστικό και ιστορικό καταφύγιο. Υποδέχεται τουρίστες και προσκυνητές που θέλουν να συνδεθούν με την αρχαία ιστορία και την πνευματική του σημασία. Η αινιγματική γοητεία του Αρκάιμ επιμένει, υπενθυμίζοντάς μας ότι οι απόηχοι του παρελθόντος αντηχούν στο χρόνο, εμπνέοντάς μας να αποκαλύψουμε τα μυστήρια που έχει κρύψει η ιστορία για χιλιετίες.
Συμπερασματικά, το Αρκάιμ, το Stonehenge της Ανατολής της Ρωσίας, είναι κάτι περισσότερο από ένα απλό ιστορικό λείψανο. Είναι μια απόδειξη της ευρηματικότητας και του πολιτιστικού πλούτου του παρελθόντος.
photo: pixabay
