όπως έγραψαν οι ερευνητές Eric Poehler, καθηγητής κλασικών στο Πανεπιστήμιο της Μασαχουσέτης Amherst η Juliana van Roggen, ανεξάρτητη ερευνήτρια, και ο Benjamin Crowther, διδακτορικός φοιτητής στο Πανεπιστήμιο του Τέξας στο Όστιν, σε μια εργασία που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο American Journal of Archaeology.
Όταν εξερράγη ο Βεζούβιος, κάλυψε την πόλη με στάχτη και λάβα.
Παρόλο που η έκρηξη σκότωσε πολλούς από τους κατοίκους της Πομπηίας, πόλη διατηρήθηκε μέσα στο χρόνο.
Πολλοί από τους δρόμους της Πομπηίας ήταν στρωμένοι με πέτρα, αλλά κατά τη διάρκεια μιας έρευνας τον Ιούλιο του 2014, οι αρχαιολόγοι διαπίστωσαν ότι με την πάροδο του χρόνου, το πέρασμα των καροτσιών διάβρωνε αυτές τις πέτρες σχηματίζοντας βαθιές τρύπες ή αυλάκια.
Η αποκατάσταση των δρόμων ήταν μια δαπανηρή και χρονοβόρα διαδικασία, όπως δείχνουν τα ιστορικά αρχεία και τα αρχαιολογικά κατάλοιπα.
«Η πλήρης επισκευή σε πέτρα, ήταν μια δύσκολη και δαπανηρή προσπάθεια που θα μπορούσε να εμποδίσει σημαντικές διαδρομές σε μια πόλη για μήνες», έγραψαν οι ερευνητές στην εργασία τους. Αυτό δημιούργησε πρόβλημα στους κατοίκους της Πομπηίας, καθώς πολλοί δρόμοι της πόλης φθείρονταν σχετικά γρήγορα.
«Οι έρευνες στην Πομπηία έδειξαν ότι ιδιαίτερα μεγάλος όγκος κυκλοφορίας συγκεντρωμένος σε στενούς δρόμους θα μπορούσε να φθείρει ακόμη και μια πλακόστρωτη επιφάνεια μέσα σε λίγες μόνο δεκαετίες», έγραψαν οι ερευνητές.
Η ομάδα διαπίστωσε ότι «οι κάτοικοι της Πομπηίας είχαν μία έξυπνη ιδέα για να επισκευάσουν που ήταν έξυπνη και αντισυμβατική: αφού ζέσταιναν σίδηρο ή λιωμένη σκωρία σιδήρου, το έριχναν πάνω, μέσα και κάτω από τα πλακόστρωτα των πιο σημαντικών δρόμων της πόλης», σύμφωνα με τους ερευνητές.
Ρίχνοντας το λιωμένο σίδερο, γέμιζαν τις τρύπες ενώ ο σίδηρος σκλήραινε καθώς κρύωνε. Εκτός από το σίδηρο, χρησιμοποιούσαν κι άλλα υλικά, όπως πέτρα, κομμάτια από τερακότα και κεραμικά για να γεμίζουν τις τρύπες. Αυτή η μέθοδος επισκευής ήταν πιο γρήγορη και πιο φθηνή από την επισκευή ενός δρόμου.
«Το πώς οι Ρωμαίοι εισήγαγαν το υλικό του υγροποιημένου σιδήρου στους δρόμους της Πομπηίας παραμένει μυστήριο», έγραψαν οι ερευνητές. Οι Ρωμαίοι θα χρειαζόταν να θερμάνουν τον σίδηρο ή τη σκωρία σιδήρου μεταξύ 2012-2912 βαθμών Φαρενάιτ (1100-1600 βαθμούς Κελσίου), ανάλογα με τον τύπο του σιδήρου. Οι ανακατασκευασμένοι ρωμαϊκοί φούρνοι μπορούν να φτάσουν αυτές τις θερμοκρασίες.
Οι ερευνητές βρήκαν σταγόνες σιδήρου και σε πολλά τμήματα των δρόμων που δεν απαιτούσαν επισκευή, γεγονός που δείχνει ότι ο λιωμένος σίδηρος έπεφτε μερικές φορές κατά λάθος ενώ μεταφερόταν στους δρόμους της Πομπηίας. Το πιο πιθανό είναι ότι οι σκλάβοι μετέφεραν το λιωμένο σίδερο στους δρόμους της Πομπηίας, δεδομένου ότι οι ρωμαϊκές πόλεις είχαν δημόσιους σκλάβους.
Οι ερευνητές ελπίζουν να αναλύσουν τη σύσταση του σιδήρου για να καταλάβουν από πού τον εξόρυξαν. Υπάρχουν κι άλλοι δρόμοι στην Πομπηία για για να ερευνηθούν.
Δείτε το σχετικό ΒΙΝΤΕΟ:
Ancient workers used molten iron to repair Pompeii's streets before the historic and devastating eruption of Mount Vesuvius in 79 AD, a team of archaeologists has discovered …
— Archaeo – Histories (@archeohistories) June 28, 2024
The discovery reveals a previously unknown method of ancient Roman street repair and represents "the… pic.twitter.com/zlWbnmzyQJ
(photo: pixabay)
