Αρχαιολόγοι ανακάλυψαν σκελετούς παιδιών Ίνκας ηλικίας 500 ετών με στοιχεία ευλογιάς

Οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν στοιχεία ευλογιάς στα λείψανα δύο μικρών παιδιών που ήταν θαμμένα σε ένα νεκροταφείο του 16ου αιώνα στο Huanchaco, μια μικρή ψαράδικη πόλη στη βορειοδυτική ακτή του Περού.

Η μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο τεύχος Ιουνίου του International Journal of Paleopathology, επισημαίνει τα λείψανα δύο παιδιών, περίπου 18 μηνών τη στιγμή του θανάτου τους. Οι σκελετοί τους παρουσίαζαν πολυάριθμες καταστροφικές βλάβες σε αρθρώσεις όπως οι ώμοι, οι αγκώνες, οι καρποί, τα ισχία, τα γόνατα και οι αστραγάλοι. Αυτές οι βλάβες, που μοιάζουν με τρύπες που τρώγονται από τον σκόρο, είναι σύμφωνες με την οστεομυελίτιδα variolosa, μια οστική λοίμωξη που προκαλείται από τον ιό της ευλογιάς.

Αυτές οι περιπτώσεις αντιπροσωπεύουν τις πρώτες γνωστές περιπτώσεις οστεομυελίτιδας variolosa στη Νότια Αμερική, μια αξιοσημείωτη ανακάλυψη δεδομένων των πολυάριθμων εστιών ευλογιάς που εμφανίστηκαν μετά από ευρωπαϊκή επαφή. Σύμφωνα με τη μελέτη, το ποσοστό των σκελετικών αλλαγών σε παιδιά μικρότερα των 5 ετών που προσβάλλονται από ευλογιά κυμαίνεται από 5% έως 20%. Αυτό υποδηλώνει ότι πολλές αρχαιολογικές περιπτώσεις ευλογιάς παραμένουν άγνωστες.


Η ευλογιά, που προκαλείται από τον ιό της variola, είναι μια ταχείας δράσης λοίμωξη που υπάρχει εδώ και τουλάχιστον τρεις χιλιετίες, με μερικά από τα πρώτα στοιχεία που βρέθηκαν με τη μορφή χαρακτηριστικών εξανθημάτων σε αιγυπτιακές μούμιες. Η ασθένεια προκάλεσε πολυάριθμες επιδημίες ανά τους αιώνες, με αποτέλεσμα εκατομμύρια θανάτους έως ότου εξαλειφθεί το 1980 μέσω μιας παγκόσμιας εκστρατείας εμβολιασμού. Παρόλα αυτά, εξακολουθεί να υπάρχει έλλειψη αξιόπιστων δεδομένων σχετικά με τις επιδημίες μικρής κλίμακας και τον αντίκτυπό τους στους αυτόχθονες πληθυσμούς.

Το ιστορικό πλαίσιο υποδηλώνει ότι η ευλογιά πιθανότατα έφτασε στο βορειοδυτικό Περού με τον Francisco Pizarro και τους στρατιώτες του στα τέλη της δεκαετίας του 1530. Η ασθένεια είχε καταστροφικά αποτελέσματα, με εκτιμήσεις να υποδεικνύουν απώλεια περίπου 70% του γηγενούς πληθυσμού των Ίνκας μέχρι το 1620. Η εισαγωγή της ευλογιάς και άλλων μολυσματικών ασθενειών άλλαξε δραματικά τα δημογραφικά στοιχεία και τον πολιτισμό της περιοχής.

Η μελέτη σημείωσε επίσης την παρουσία χριστιανικών σταυρών από καλάμια στους τάφους, υποδεικνύοντας ότι τα παιδιά πιθανότατα βαφτίστηκαν και μεταστράφηκαν στον Χριστιανισμό, είτε οικειοθελώς είτε βίαια. Αυτό αντανακλά τις σημαντικές πολιτιστικές αλλαγές που επέβαλαν οι Ισπανοί αποικιστές.


Τα δημογραφικά δεδομένα από το νεκροταφείο, που δείχνουν υψηλή επικράτηση ταφών μη ενηλίκων και σημαντικό ποσοστό παιδιών κάτω των πέντε ετών, ευθυγραμμίζονται με την ιστορική τεκμηρίωση της μείωσης του πληθυσμού και της εγκατάλειψης πόλεων κατά μήκος της ακτής μεταξύ των κοιλάδων Chicama και Moche πριν από το 1580, συμπεριλαμβανομένου του Huanchaco περιοχή.

Οι ερευνητές προτρέπουν μελλοντικές αρχαιολογικές μελέτες να εξετάσουν τους ιικούς παράγοντες στη διαφορική διάγνωση σκελετικών βλαβών. Με αυτόν τον τρόπο, ελπίζουν να αποκτήσουν μια πληρέστερη κατανόηση του πώς οι ιοί έχουν επηρεάσει την ανθρώπινη εξέλιξη και την πολιτιστική αλλαγή.

photo: pixabay

ΠΟΛΙΤΙΚΟΛΟΓΙΕΣ

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ

ΠΑΡΑΞΕΝΑ

LATEST

Κύρια Θέματα

ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΑΓΟΡΩΝ

Κάθε μέρα μαζί