Τα απολιθώματα, τα οποία χρονολογούνται πριν από 500 εκατομμύρια χρόνια και πάνω, βρέθηκαν στον Υψηλό Άτλαντα του Μαρόκου και έχουν το παρατσούκλι «Τριλοβίτες της Πομπηίας» λόγω της εξαιρετικής διατήρησής τους σε ηφαιστειακή τέφρα.
Με επικεφαλής τον καθηγητή Abderrazak El Albani, γεωλόγο από το Πανεπιστήμιο του Πουατιέ, η διεθνής ομάδα περιλαμβάνει τον Δρ Γκρεγκ Έτζκομμπ από το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας. Ο Δρ Edgecombe, ο οποίος έχει αφιερώσει σχεδόν 40 χρόνια στη μελέτη των τριλοβιτών, περιγράφει την έκπληξή του: Ποτέ δεν ένιωσα ότι παρατηρούσα ζωντανά ζώα τόσο πολύ όσο με αυτά τα απολιθώματα. Η συντήρηση είναι πραγματικά εκπληκτική.
Η ανακάλυψη υπογραμμίζει τη σημασία της ηφαιστειακής τέφρας στην εξαιρετική διατήρηση των απολιθωμάτων σε ρηχά θαλάσσια περιβάλλοντα. Λόγω του σκληρού, ασβεστοποιημένου εξωσκελετού τους, οι τριλοβίτες είναι μερικά από τα καλύτερα μελετημένα θαλάσσια απολιθώματα, με περισσότερα από 20.000 είδη που περιγράφονται τους τελευταίους δύο αιώνες. Ωστόσο, η διατήρηση των μαλακών ιστών ήταν σπάνια, περιορίζοντας την πλήρη κατανόηση αυτής της διαφορετικής ομάδας.
Εγκλωβισμένοι σε καυτή τέφρα και θαλασσινό νερό, οι μαροκινοί τριλοβίτες απολιθώθηκαν γρήγορα, διατηρώντας κάθε τμήμα του σώματος, των ποδιών και των δομών που μοιάζουν με τρίχες.
Ο καθηγητής El Albani σχολιάζει τη συναρπαστική ανακάλυψή του: Η εύρεση απολιθωμάτων σε τόσο αξιοσημείωτη κατάσταση διατήρησης μέσα σε ένα ηφαιστειακό περιβάλλον ήταν μια βαθιά συναρπαστική εμπειρία. Πιστεύω ότι τα πυροκλαστικά κοιτάσματα θα πρέπει να γίνουν νέοι στόχοι μελέτης λόγω της εξαιρετικής τους δυνατότητας για τη διατήρηση βιολογικών υπολειμμάτων, συμπεριλαμβανομένων των ευαίσθητων μαλακών ιστών.
Μέσω αξονικής τομογραφίας και μοντελοποίησης υπολογιστή, οι ερευνητές αποκάλυψαν πρωτοφανείς λεπτομέρειες στα απολιθώματα, όπως καμπύλες βάσεις σε σχήμα κουταλιού στα εξαρτήματα του στόματος και έναν σαρκώδη λοβό που ονομάζεται labrum. Ο συν-συγγραφέας Χάρι Μπερκς από το Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ τονίζει: Τα ευρήματα αποκαλύπτουν με λεπτομέρεια ένα σύμπλεγμα εξειδικευμένων ποδιών γύρω από το στόμα, παρέχοντας μια πιο ξεκάθαρη εικόνα του πώς τρέφονται οι τριλοβίτες. Οι πυκνές ράχες που κοιτάζουν προς τα μέσα στα εξαρτήματα μοιάζουν με αυτές των σύγχρονων πεταλοειδών καβουριών.
Πιστεύω ότι τα πυροκλαστικά κοιτάσματα θα πρέπει να γίνουν νέοι στόχοι μελέτης, δεδομένης της εξαιρετικής δυνατότητάς τους να παγιδεύουν και να διατηρούν βιολογικά υπολείμματα, συμπεριλαμβανομένων των ευαίσθητων μαλακών ιστών. Αυτά τα ευρήματα αναμένεται να οδηγήσουν σε σημαντικές ανακαλύψεις σχετικά με την εξέλιξη της ζωής στον πλανήτη μας Γη, καταλήγει ο Ελ Αλμπάνι.
Δείτε ΦΩΤΟ ΕΔΩ
ΑΠΕ-ΜΠΕ / photo: pixabay
