Βρίσκεται στο ιστορικό κέντρο της πόλης, η τοποθεσία χρονολογείται από τον 1ο έως τον 3ο αιώνα και αποτελεί μέρος της μεγαλύτερης νεκρόπολης του Roman Autessiodurum.
Από τον Φεβρουάριο του 2024, υπό την καθοδήγηση του Κράτους (DRAC Bourgogne–Franche-Comté), οι αρχαιολόγοι Inrap διεξάγουν λεπτομερείς ανασκαφές στην Place du Maréchal Leclerc στην Οσέρ. Η οχυρωμένη πόλη Autessiodurum, που ιδρύθηκε από τους Γαλάτες Senones το 30 π.Χ., έγινε πρωτεύουσα της επαρχίας υπό τη ρωμαϊκή κυριαρχία τον 3ο αιώνα. Οι νέες οχυρώσεις τον 4ο αιώνα έκλεισαν την πόλη, καλύπτοντας αυτό που σήμερα αναγνωρίζεται ως νεκρόπολη για μικρά παιδιά και θνησιγενή.
Αυτή η νεκρόπολη είναι διακριτή από πολλές απόψεις. Σύμφωνα με τα αρχαία έθιμα, οι νεκροπόλεις βρίσκονταν συνήθως εκτός των ορίων των πόλεων. Ο ταφικός χώρος στην Οσέρ τήρησε αυτή την παράδοση, αλλά διέθετε πολλά μοναδικά χαρακτηριστικά που το ξεχώριζαν από τις σύγχρονες τοποθεσίες. Συγκεκριμένα, η νεκρόπολη προοριζόταν ειδικά για βρέφη και θνησιγενή, αντανακλώντας τα υψηλά ποσοστά θνησιμότητας μεταξύ των μικρών παιδιών κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.
Οι ανασκαφές αποκάλυψαν ότι οι ταφές γίνονταν με μεγάλη προσοχή και περιλάμβαναν περίπλοκες ταφικές τελετουργίες πολλών σταδίων. Έχουν παρατηρηθεί έως και οκτώ στάδια, υπογραμμίζοντας την περίπλοκη φύση αυτών των τελετουργιών. Τα περισσότερα από τα νήπια ενταφιάστηκαν σε εμβρυϊκές θέσεις, αν και μερικά ήταν ξαπλωμένα ανάσκελα.
Τα δοχεία που χρησιμοποιήθηκαν για ταφές διέφεραν ευρέως, συμπεριλαμβανομένων κεραμικών αγγείων, ξύλινων φέρετρων, φλοιού δέντρων, πέτρινων κασετιών, υφασμάτων και άλλων μαλακών υλικών. Σε αρκετές περιπτώσεις, τα σώματα καλύφθηκαν με θραύσματα αμφορέα ή μακριά κυρτά κεραμίδια στέγης (imbrex) για την προστασία τους. Ένας αξιοσημείωτος τάφος ήταν σημειωμένος με μια πέτρα χαραγμένη με ρόδακα.
Η αρχαιολογική ομάδα ανακάλυψε πολλά σπασμένα κεραμικά πιάτα κοντά στις ταφές, τα οποία πιθανότατα χρησιμοποιούνταν για προσφορές στους νεκρούς και στους θεούς. Τέτοιες πρακτικές είναι συνεπείς με τις γαλλο-ρωμαϊκές παραδόσεις, όπου οι νεκρικές προσφορές προορίζονταν να εξυπηρετήσουν τον νεκρό στη μετά θάνατον ζωή.
Σύμφωνα με τη δήλωση της Inrap, «Για την προστασία αυτών των νεαρών νεκρών, τα αντικείμενα που προορίζονται για προστασία στη μετά θάνατον ζωή (που ονομάζονται «αποτροπαϊκά» ή «προληπτικά») τους συνοδεύουν, όπως ένα μαργαριτάρι, ένα νόμισμα, ένας άξονας. Ένα μικροσκοπικό κεραμικό κύπελλο τοποθετήθηκε επίσης στο κεφάλι ενός μικρού παιδιού».
Αυτά τα προστατευτικά αντικείμενα ποικίλουν, και συμπεριλαμβάνουν χάντρες, νομίσματα, μικρά κοσμήματα και μικροσκοπικά κεραμικά κύπελλα, όλα προοριζόμενα να προστατεύσουν τον νεκρό στο ταξίδι τους στη μετά θάνατον ζωή. Η παρουσία αυτών των αντικειμένων δείχνει ότι, παρά το υψηλό ποσοστό θνησιμότητας μεταξύ των βρεφών, υπήρξε σημαντική φροντίδα και προσοχή στις ταφές τους.
Ένα από τα πιο εντυπωσιακά ευρήματα είναι η υψηλή πυκνότητα και η αλληλοκαλυπτόμενη φύση των ταφών. Έχουν εντοπιστεί έως και πέντε επίπεδα τάφων, ένα χαρακτηριστικό που είναι μοναδικό στον Γαλλο-Ρωμαϊκό κόσμο, όπου η διατήρηση της ακεραιότητας κάθε τάφου είχε συνήθως προτεραιότητα. Αυτή η επικάλυψη υποδηλώνει έλλειψη χώρου ταφής, που απαιτεί την επαναχρησιμοποίηση των χώρων και την υπέρθεση τάφων. Αυτή η πρακτική θα μπορούσε επίσης να αντικατοπτρίζει την κοινωνική θέση των νεκρών παιδιών, τα οποία μπορεί να μην έχουν γίνει αντιληπτά ως πλήρη άτομα από μόνα τους.
Η ανακάλυψη στην Auxerre ευθυγραμμίζεται με παρόμοια ευρήματα σε άλλες πρόσφατες ανασκαφές, όπως αυτές στη Narbonne . Η εξαιρετική κατάσταση διατήρησης του χώρου παρέχει στους αρχαιολόγους μια μοναδική ευκαιρία να μελετήσουν σε βάθος αυτές τις αρχαίες πρακτικές.
Photo: pixabay
