Η ανακάλυψη αναφέρεται σε πράγματα που δεν είχαν γίνει γνωστά μέχρι σήμερα όπως η παραγωγή αρχαίων κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων.

Η ομάδα των Ισραηλινών ερευνητών πίσω από το εύρημα περιελάμβανε ειδικούς από την Αρχή Αρχαιοτήτων του Ισραήλ, το Πανεπιστήμιο Bar-Ilan και το Εβραϊκό Πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ.

Τα ευρήματά τους, τα οποία δημοσιεύθηκαν πρόσφατα στο Journal of Archaeological Science: Reports, υπογραμμίζουν την ιστορική και πολιτιστική σημασία του μικροσκοπικού αντικειμένου, το οποίο έχει μέγεθος μικρότερο από δύο εκατοστά.

Η Naama Sukenik, επιμελήτρια της Συλλογής Οργανικού Υλικού στην Αρχή Αρχαιοτήτων του Ισραήλ, εξήγησε τη διαδικασία πίσω από τη δημιουργία του κόκκινου χρώματος του υφάσματος.

«Στην αρχαιότητα, η βαφή παρήχθη από θηλυκά έντομα, τα οποία ζουν σε βελανιδιές», είπε.

«Η συλλογή αυτών των εντόμων ήταν μια εξαιρετικά εξειδικευμένη διαδικασία, που γινόταν σε σύντομο χρονικό διάστημα —έναν μήνα κάθε καλοκαίρι— όταν η ποσότητα της βαφής ήταν στο αποκορύφωμά της».

Αυτή η διαδικασία, σε συνδυασμό με τη σπανιότητα των εντόμων που παράγουν βαφές, έκαναν το κόκκινο χρώμα ένα διάσημο και ξεχωριστό χρώμα στην αρχαιότητα.

Το «ερυθρό σκουλήκι» αναφέρεται 25 φορές στη βιβλική γραφή, συχνά μαζί με άλλα πολύτιμα χρώματα όπως το μπλε (tekhelet) και το μωβ (argaman), τα οποία συνδέονταν παρόμοια με τον πλούτο και την κατάσταση.

Ο καθηγητής Zohar Amar του Πανεπιστημίου Bar-Ilan τόνισε την προηγμένη γνώση της φυσικής βαφής που αντικατοπτρίζεται σε αυτά τα αρχαία κείμενα.

Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν προηγμένες τεχνικές, όπως η Υγρή Χρωματογραφία Υψηλής Απόδοσης (HPLC), για να αναγνωρίσουν τα συγκεκριμένα είδη εντόμων που χρησιμοποιούνται στη βαφή.

Ο Sukenik επιβεβαίωσε: «Μπορούμε να πούμε με μεγάλη βεβαιότητα ότι αυτό το ύφασμα βάφτηκε χρησιμοποιώντας Kermes vermilio, ένα είδος εντόμου που παράγει κερμεσιτικό οξύ, το οποίο δίνει στο ύφασμα τη χαρακτηριστική κόκκινη απόχρωση του».

Είναι ενδιαφέρον ότι το Kermes vermilio βρίσκεται σε άλλες περιοχές της Μεσογείου και όχι στο Ισραήλ, υποδεικνύοντας εμπορικά δίκτυα μεγάλων αποστάσεων που πιθανότατα υπήρχαν κατά τη Μέση Εποχή του Χαλκού.

Ο Uri Davidovich από το Εβραϊκό Πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ σημείωσε: «Αυτό το ύφασμα, που βρέθηκε σε μια έρημο σπηλιά, μιλά για την περίπλοκη γνώση της βαφής μαλλιού στον αρχαίο κόσμο. Δείχνει επίσης το εκτεταμένο διεθνές εμπόριο που συνέδεε διαφορετικές περιοχές ήδη πριν από 3.800 χρόνια».

(με πληροφορίες από newsbomb. gr / photo: pixabay)