Πρόκειται για μια χαμένη μεσαιωνική πόλη γνωστή ως η “Ατλαντίδα της Βόρειας Θάλασσας”.
Κατά τη διάρκεια του 14ου αιώνα, το Rungholt ήταν εμπορικό κέντρο κατά μήκος της Βόρειας Θάλασσας, σύμφωνα με προηγούμενες αναφορές από το McClatchy News. Ωστόσο, μια τεράστια πλημμύρα γνωστή ως «Μεγάλος Πνιγμός των Ανθρώπων» κατέστρεψε την πόλη το 1362. H μνήμη του Rungholt, δεν ξεχάστηκε, αλλά συνεχίστηκε με τη μορφή τοπικών θρύλων.
Κάποιοι ανέφεραν ότι η πόλη καταστράφηκε ως αποτέλεσμα θεϊκής τιμωρίας για την ανηθικότητα που επικρατούσε. Ένας άλλος υποστήριξε ότι οι καμπάνες των εκκλησιών της πόλης εξακολουθούσαν να χτυπούν μια ήσυχη μέρα. Όμως, παρά τους θρύλους που είχαν γίνει γνωστοί για την πόλη, η ακριβής τοποθεσία της δεν είχε βρεθεί ποτέ. Αυτό, μέχρι τον Μάιο του 2023, όταν μια ομάδα ερευνητών βρήκε κάποια οστά ενώ ερευνούσε στις λάσπες κοντά στο Nordstrand, που βρίσκεται περίπου 100 μίλια βόρεια του Αμβούργου.
Ανακάλυψαν τα ερείπια εκκλησιών, τειχών και 54 μεσαιωνικών τύμβων σε μια περιοχή μήκους πάνω από ένα μίλι.
Οι έρευνες που οδήγησαν στα εκπληκτικά ευρήματα
Μία οκταήμερη έρευνα έφερε στο φως νέες πληροφορίες σχετικά με την ιστορία της ανθρώπινης παρουσίας και των οικισμών της Βόρειας Φριζίας, στη Θάλασσα του Βάντεν.
Όπως αναφέρει το κοινό δελτίο Τύπου της κρατικής αρχαιολογικής υπηρεσίας του Σλεσβιχ-Χολσταϊν, του κέντρου αρχαιολογίας του Λαϊμπνιτς στο Σλεσβιχ, του Πανεπιστημίου του Κιέλου και του Πανεπιστημίου Johannes Gutenberg Mainz, η Θάλασσα του Βάντεν, της Βόρειας Φριζίας, είναι μια συναρπαστική φυσική περιοχή με ποικιλόμορφη χλωρίδα και πανίδα και την ίδια στιγμή, είναι ένας ιστορικός οικισμός, όπου οι ερευνητές μπορούν πλέον να ερευνήσουν τη ζωή και τη διατροφή των ανθρώπων κατά το παρελθόν.
Μια διεπιστημονική ομάδα από το Ινστιτούτο Γεωεπιστημών του Πανεπιστημίου του Κιέλου (CAU), το Πανεπιστήμιο Johannes Gutenberg Mainz (JGU), το Συγκρότημα Αριστείας ROOTS στο Πανεπιστήμιο του Κιέλου, το Κέντρο Αρχαιολογίας του Leibniz στο Schleswig (LEIZA-ZBSA) και το Κρατικό Αρχαιολογικό Γραφείο του Schleswig-Holstein (ALSH) ανακάλυψαν πρόσφατα ίχνη από 19 άγνωστα μεσαιωνικά υψώματα, τα οποία αποκαλούν «terps», χάρη στη χρήση γεωφυσικών μετρήσεων.
“Αυτό έχει αυξήσει σημαντικά τον αριθμό γνωστών μεσαιωνικών κατοικιών στην περιοχή. Καταφέραμε να γεφυρώσουμε ένα μεγάλο κενό γνώσης, μαθαίνοντας για τη δομή του εποικισμού της συγκεκριμένης εποχής,” είπε η γεωφυσικός Sarah Bäumler από το Πανεπιστήμιο του Κιέλου.
Καταιγίδες κατέστρεψαν το Edomsharde πάνω από 650 χρόνια πριν
Η παλίρροια, δυτικά της χερσονήσου Νόρντστραντ, όπου εργαζόταν η ομάδα, συνδέεται γεωγραφικά με την ιστορική διοικητική περιφέρεια Edomsharde, η οποία καταστράφηκε από το τσουνάμι του 1362.
Η πόλη Rungholt, η οποία αναφέρεται στην μυθολογία, λέγεται επίσης ότι ήταν μέρος αυτής της περιοχής, «harde».
Μόλις το προηγούμενο έτος η ομάδα κατάφερε να ανακαλύψει την κάτοψη της εκκλησίας, μήκους 40 μέτρων και πλάτους 15 μέτρων, η οποία βρίσκεται στην περιοχή χρησιμοποιώντας γεωφυσικές μεθόδους, γεωτρήσεις και ανασκαφές. “Οι διαστάσεις αντιστοιχούν σε αυτές άλλων μεγάλων εκκλησιών στη Βόρεια Φριζία”, εξήγησε ο Δρ. Bente Sven Majchczack,
“Έτσι μπορούμε να υποθέσουμε ότι ήταν μια σημαντική εκκλησία του Edomsharde” σχολίασε.
Στο πλαίσιο του φετινού ανασκαφικού εγχειρήματος, η ομάδα διενήργησε επτά ανασκαφές, μετρώντας ένα μέτρο επί ένα, σε βασικά σημεία της κάτοψης της εκκλησίας, ώστε να επαληθεύσει τις περσινές μετρήσεις και να αντλήσει περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την κατασκευή της εκκλησίας.
Οι γεωτρήσεις στο πεδίο εργασίας παρέχουν επίσης νέες πληροφορίες για την εξέλιξη του τοπίου κατά τη διάρκεια χιλιάδων ετών και, ως εκ τούτου, αναπαριστούν μια μορφή της εικόνας που είχε κατά τον Μεσαίωνα. “Με τον τρόπο αυτό, μπορούμε, μεταξύ άλλων, να καταλάβουμε τις αλλαγές που προκάλεσαν εδώ οι άνθρωποι. Για παράδειγμα, υπάρχουν στοιχεία ότι η γη μειώθηκε ως αποτέλεσμα της κοπής τύρφης (ποάνθρακα), καθιστώντας την περιοχή πιο ευάλωτη στο τσουνάμι“, δήλωσε η γεωγράφος Δρ. Hanna Hadler από το Πανεπιστήμιο του Mainz.
Το σημαντικό κενό γνώσης σχετικά με τους μεσαιωνικούς οικισμούς καλύφθηκε
Πίσω στο 2017, μερικά από τα σημερινά μέλη της ομάδας κατάφεραν να αναγνωρίσουν ένα φράγμα, ένα λιμάνι και αρκετά υψώματα – «terps», πιο νότια.
“Η πρόσφατα ανακαλυφθείσα σπηλιά κλείνει το χάσμα της ανάμεσα στην περιοχή του λιμανιού και την περιοχή της εκκλησίας”. Αυτό που ήδη υποπτευόμασταν είναι επομένως αλήθεια: «Το σημερινό όριο της παλίρροιας ήταν τότε στις πιο πυκνοκατοικημένες περιοχές», εξηγεί η Δρ.Ruth Blankenfeldt, από το LEIZA-ZBSA.
Αυτό δείχνει και μια σειρά μεμονωμένων ευρημάτων όπως οι σχηματισμένοι πλίνθοι, τα μεταλλικά αντικείμενα και η μεσαιωνική κεραμική, τα οποία οι ερευνητές και οι εθελοντές κατάφεραν να περισώσουν και να καταγράψουν στους λασπότοπους, κατά τη διάρκεια της εκστρατείας.
Οι πρώην οικισμοί εξακολουθούν να κρύβουν πολλά μυστικά
Παρ’ όλα αυτά, η Θάλασσα του Βάντεν στη Βόρεια Φριζία και οι πρώην οικισμοί εκεί εξακολουθούν να κρύβουν πολλά μυστικά. Η έρευνα σε αυτόν τον ιδιαίτερο φυσικό χώρο είναι χρονοβόρα και απαιτητική.
Οι ερευνητές πρέπει να περπατούν πάνω στη λάσπη και τη γλίτσα για περίπου μιάμιση ώρα κάθε μέρα για να φτάσουν στον χώρο εργασίας τους, κουβαλώντας μαζί τους όλο τον εξοπλισμό τους. Έτσι απομένουν μόνο λίγες ώρες ουσιαστικού χρόνου εργασίας γύρω από την χαμηλή παλίρροια, ο οποίος αξιοποιείται όσο το δυνατόν καλύτερα.
“Μπορούμε να διαχειριστούμε έναν περιορισμένο φόρτο εργασίας κατά τη διάρκεια κάθε έρευνας και πολλά ερωτήματα σχετικά με τις πρώην δομές του οικισμού, παραμένουν αναπάντητα”, τόνισε ο γεωφυσικός Δρ.Dennis Wilken από το Πανεπιστήμιο του Κιέλου.
Ωστόσο, πολλά άλλα ερωτήματα για τη μεσαιωνική πόλη παραμένουν αναπάντητα, ανέφεραν οι ερευνητές, σημειώνοντας ότι οι έρευνες στους λασπόλακκους είναι εντατικές και χρονοβόρες.
(με πληροφορίες από enikos. gr / photo: pixabay)
