Η επιβίωση αυτών των επικονιαστικών εντόμων που είναι ζωτικής σημασίας για τα οικοσυστήματα είναι «ενθαρρυντική» εν μέσω ανησυχητικών παγκόσμιων τάσεων της μείωσης του πληθυσμού τους, δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο η επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Sabrina Rondeau.

Η Rondeau είπε ότι ανακάλυψε για πρώτη φορά ότι οι βασίλισσες βομβίνοι μπορούσαν να αντέξουν τον πνιγμό κατά λάθος.

Είχε μελετήσει την επίδραση των υπολειμμάτων φυτοφαρμάκων στο έδαφος σε βασίλισσες βομβίνες που τρυπώνουν κάτω από το έδαφος για το χειμώνα, όταν το νερό εισήλθε κατά λάθος στους σωλήνες που φιλοξενούσαν μερικές από τις μέλισσες.

«Φρίκαρα», είπε η Ροντό, η οποία διεξήγαγε το πείραμα για τις διδακτορικές της σπουδές. «Ήταν μόνο ένα μικρό ποσοστό… οπότε δεν ήταν τόσο μεγάλη υπόθεση, αλλά δεν ήθελα να χάσω αυτές τις μέλισσες».

Προς «σοκ» της, είπε, επέζησαν.

“Μελετούσα τους βομβίλους για πολύ καιρό. Έχω μιλήσει για αυτό σε πολλούς ανθρώπους και κανείς δεν ήξερε ότι αυτό ήταν μια πιθανότητα”, είπε.

Ξεκίνησε ένα άλλο πείραμα για να καταλάβει καλύτερα τι συνέβη.

Οι ερευνητές τοποθέτησαν 143 βασίλισσες σε χειμερία νάρκη σε σωλήνες – κάποιες χωρίς νερό ως συγκριτική ομάδα, άλλες επιπλέουν στο νερό και άλλες πλήρως βυθισμένες χρησιμοποιώντας ένα έμβολο για μια περίοδο που κυμαίνεται από οκτώ ώρες έως επτά ημέρες, σύμφωνα με τη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Biology Letters.

Είναι αξιοσημείωτο ότι το 81 τοις εκατό των βασίλισσων σε χειμερία νάρκη που βυθίστηκαν όχι μόνο επέζησαν επτά ημέρες, αλλά μόλις επέστρεψαν σε ξηρές συνθήκες παρέμειναν ζωντανές οκτώ εβδομάδες αργότερα.

Ο μακροπρόθεσμος αντίκτυπος στην υγεία των μελισσών και οι επιπτώσεις που θα μπορούσε να έχει σε μια αποικία χρειάζεται ακόμη περαιτέρω έρευνα, σημείωσε ο Rondeau.

Οι κοινές ανατολικές μέλισσες που χρησιμοποιήθηκαν στη μελέτη βρίσκονται στη Βόρεια Αμερική και είναι ιδιαίτερα ανθεκτικές, χωρίς να παρουσιάζουν τον ίδιο βαθμό μείωσης του πληθυσμού με άλλα είδη μελισσών, είπε.

«Έτσι, αναρωτιόμαστε επίσης εάν αυτή η αντίσταση στις πλημμύρες μπορεί να είναι μέρος του γιατί τα πάνε τόσο καλά», είπε ο Rondeau, τώρα μεταδιδακτορικός υπότροφος στο Πανεπιστήμιο της Οτάβα.

Η μελέτη θα έπρεπε να αναπαραχθεί σε άλλα είδη βομβόρων για να προσδιοριστεί πόσο κοινό είναι το χαρακτηριστικό.

«Αλλά είναι ενθαρρυντικό να γνωρίζουμε ότι τουλάχιστον (οι πλημμύρες) δεν είναι άλλη μια μεγάλη απειλή που πρέπει να εξετάσουμε», είπε.

photo: freepik