Αυτά τα τεχνουργήματα , που παράγονται στην ολλανδική πόλη Leiden και στο Στρασβούργο της Γαλλίας, βρέθηκαν σε ένα ναυάγιο του 16ου αιώνα κοντά στο ακρωτήριο Kamenjak, στα ανοιχτά της νότιας ακτής της Ίστριας, στην Κροατία.
Το ναυάγιο, που ανακαλύφθηκε από μια ομάδα του Διεθνούς Κέντρου Υποβρύχιας Αρχαιολογίας στο Ζαντάρ, με επικεφαλής τον Δρ Λούκα Μπέκιτς και τη Μάγια Κάλεμπ, αποκαλύφθηκε αρχικά στις ακτές της Πρεμαντούρα της Κροατίας. Με τα χρόνια, προηγούμενες ανασκαφές είχαν αποκαλύψει σιδερένια κανόνια και διάφορα θραύσματα κεραμικής. Ωστόσο, η πρόσφατη κατάδυση έδωσε ένα πιο σημαντικό εύρημα: έναν μεγάλο αριθμό ορειχάλκινων τρομπέτων, που θεωρήθηκαν εξαιρετικά σπάνιες και δαπανηρές τον 16ο αιώνα.
Ο Δρ Μπέκιτς δήλωσε: «Αυτές οι τρομπέτες μεταφέρθηκαν σε κομμάτια. Με βάση τον αριθμό των εξαρτημάτων, υπολογίζουμε ότι υπήρχαν πάνω από δέκα τρομπέτες. Σε παγκόσμιο επίπεδο, λιγότερες από δέκα τρομπέτες του 16ου αιώνα υπάρχουν σε γνωστά μουσεία». Μία από τις πιο καλοδιατηρημένες τρομπέτες έφερε την επιγραφή «LVGDVNY BATAVORVM», τη λατινική ονομασία του Λέιντεν της Ολλανδίας, επιβεβαιώνοντας την προέλευση αυτών των μουσικών οργάνων.
Καμία παρόμοια τρομπέτα από το Λέιντεν ή το Στρασβούργο δεν έχει διατηρηθεί πουθενά στον κόσμο, καθιστώντας αυτό το εύρημα μοναδικό. Το φορτίο του πλοίου περιελάμβανε επίσης χάντρες, κεραμικά αγγεία και ένα έντονο κόκκινο γυάλινο μπολ, υποδεικνύοντας περαιτέρω την ολλανδική καταγωγή του πλοίου και τη συμμετοχή του στο εμπόριο μεταξύ του Λέιντεν, της Βενετίας και της Κωνσταντινούπολης.
Το πλοίο, που πιστεύεται ότι βυθίστηκε κατά τη διάρκεια μιας ξαφνικής καταιγίδας, πιστεύεται ότι μετέφερε ένα φορτίο σιτηρών στη Βενετία, η οποία βίωνε πείνα εκείνη την εποχή. Η παρουσία βορειοευρωπαϊκών κεραμικών δίπλα στις τρομπέτες ενίσχυσε την υπόθεση της ολλανδικής καταγωγής του πλοίου.
Οι συνεχιζόμενες προσπάθειες ανασκαφής και τεκμηρίωσης έχουν υποστηριχθεί από προηγμένη τεχνολογία. Το μέλος της ομάδας Roko Surić εξήγησε: «Σήμερα, μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα φωτογραμμετρικό μοντέλο χρησιμοποιώντας ψηφιακές μεθόδους, το οποίο συντομεύει τον χρόνο κατάδυσης και επιτρέπει την ακριβή τεκμηρίωση του τμήματος του ιστότοπου που ερευνούμε, δίνοντάς μας τελικά μια πλήρη εικόνα του ιστότοπου».
Τα καλοδιατηρημένα υπολείμματα του πλοίου, συμπεριλαμβανομένων των ξύλινων τροχαλιών και σχοινιών, έχουν καταγραφεί και προστατευτεί σχολαστικά για να αποφευχθεί περαιτέρω φθορά. Τα σιδερένια κανόνια και οι άγκυρες από το ναυάγιο καθαρίζονται και τεκμηριώνονται, με καινοτόμα προστατευτικά μέτρα που εφαρμόζονται για τη διατήρησή τους για μελλοντικούς τουρίστες δύτες.
Η αρχαιολογική ομάδα, σε συνεργασία με τη Μονάδα Επέμβασης της Αστυνομίας της Πούλα και διεθνείς εταίρους από τη Σλοβακία, τη Γερμανία, τη Σλοβενία και την Ισπανία, σχεδιάζει να συνεχίσει την ανασκαφή του ναυαγίου και την ανάλυση των αντικειμένων του. Ελπίζουν να αποκαλύψουν περισσότερο εξοπλισμό του πλοίου, όπως σχοινιά ή συστήματα τροχαλιών.
Ο Δρ. Bekić τόνισε τη σημασία αυτού του ευρήματος τόσο για την ιστορική έρευνα όσο και για τον τουρισμό. «Νέες ανακαλύψεις σημαίνουν νέες ευκαιρίες για τους δύτες να εξερευνήσουν νέες τοποθεσίες. Αυτή η τοποθεσία θα προσελκύσει τόσο νέους όσο και έμπειρους δύτες που αναζητούν νέες εμπειρίες», δήλωσε ο Robert Lehotkaj από το Diving Center Indije.
Οι τρομπέτες, αφού υποβληθούν σε σχολαστική αποκατάσταση, αναμένεται να εκτεθούν στην Πούλα, ενώ τα λείψανα του πλοίου θα παραμείνουν βυθισμένα, προστατευμένα με μια μέθοδο αιχμής που εφαρμόζεται για πρώτη φορά σε αυτό το έργο.
Δείτε ΦΩΤΟ ΕΔΩ
photo: pixabay
