Μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Nature αποκαλύπτει ότι αυτοί οι αρχαϊκοί άνθρωποι επέζησαν στο σκληρό περιβάλλον του Θιβετιανού Οροπεδίου σε μεγάλο υψόμετρο για περισσότερα από 100.000 χρόνια, επιδεικνύοντας αξιοσημείωτη προσαρμοστικότητα σε ακραίες κλιματικές συνθήκες.

Το σπήλαιο Baishiya Karst, που βρίσκεται σε υψόμετρο 3.280 μέτρων (10.700 πόδια) πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, υπήρξε ο χώρος εκτεταμένης αρχαιολογικής έρευνας με επικεφαλής μια διεθνή ομάδα από το Πανεπιστήμιο Lanzhou, το Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης και άλλα ιδρύματα. Το έργο της ομάδας περιελάμβανε την ανάλυση πάνω από 2.500 θραυσμάτων οστών που ανακαλύφθηκαν από το σπήλαιο, πολλά από τα οποία ανήκαν σε ζώα όπως τα πρόβατα, τα άγρια ​​γιακ, οι μαρμότες και τα πουλιά. Μεταξύ αυτών των θραυσμάτων, οι ερευνητές εντόπισαν ένα οστό της πλευράς που ανήκε σε ένα άτομο των Ντενίσοβαν, που χρονολογείται μεταξύ 48.000 και 32.000 ετών.

Αυτή η ανακάλυψη σηματοδοτεί το νεότερο απολίθωμα Denisovan που βρέθηκε μέχρι σήμερα, υποδηλώνοντας ότι κατοικούσαν στην περιοχή πιο πρόσφατα από ό,τι πίστευαν προηγουμένως. Ο Δρ Geoff Smith, ζωοαρχαιολόγος στο Πανεπιστήμιο του Reading και συν-συγγραφέας της μελέτης, δήλωσε: «Η μελέτη μας αποκαλύπτει νέες πληροφορίες σχετικά με τη συμπεριφορά και την προσαρμογή των Ντενίσοβαν τόσο σε συνθήκες μεγάλου υψομέτρου όσο και σε μεταβαλλόμενα κλίματα. Μόλις αρχίζουμε να κατανοούμε τη συμπεριφορά αυτού του εκπληκτικού ανθρώπινου είδους».

Η ερευνητική ομάδα χρησιμοποίησε μια νέα τεχνική που ονομάζεται Zooarchaeology by Mass Spectrometry (ZooMS) για να αναγνωρίσει τα θραύσματα των οστών. Αυτή η μέθοδος αναλύει το κολλαγόνο των οστών για να διαφοροποιήσει τα είδη. Ο Δρ Huan Xia του Πανεπιστημίου Lanzhou εξήγησε: «Το ZooMS μας επιτρέπει να εξάγουμε πολύτιμες πληροφορίες από θραύσματα οστών που συχνά παραβλέπονται, παρέχοντας βαθύτερη εικόνα για τις ανθρώπινες δραστηριότητες».

Η ανάλυση αποκάλυψε ότι οι Ντενίσοβαν όχι μόνο κυνηγούσαν και έσφαξαν ένα ευρύ φάσμα ζώων, αλλά χρησιμοποίησαν και τα οστά τους για να δημιουργήσουν εργαλεία. Η ποικιλία των ζωικών ειδών που βρέθηκαν στο σπήλαιο υποδηλώνει ένα πλούσιο λιβάδι με ορισμένες δασικές εκτάσεις, παρόμοιες με το σημερινό τοπίο. Ο Δρ Jian Wang του Πανεπιστημίου Lanzhou σημείωσε, «Τα τρέχοντα στοιχεία υποδηλώνουν ότι ήταν οι Denisovans, όχι άλλες ανθρώπινες ομάδες, που κατέλαβαν το σπήλαιο και έκαναν αποτελεσματική χρήση όλων των ζωικών πόρων που είχαν στη διάθεσή τους καθ’ όλη τη διάρκεια της ενασχόλησής τους».

Τα ευρήματα της μελέτης δίνουν μια εικόνα της ζωής των Ντενίσοβαν στο Θιβετιανό Οροπέδιο. Η παρουσία κομμένων σημαδιών και εγκοπών σε πολλά οστά υποδηλώνει ότι οι Denisovans ήταν έμπειροι στην επεξεργασία ζώων για κρέας, μυελό και δέρματα. Πιθανότατα χρησιμοποίησαν αυτά τα υλικά για φαγητό και ρούχα, επιτρέποντάς τους να επιβιώσουν στις ψυχρές συνθήκες του οροπεδίου.

Οι Ντενίσοβαν αναγνωρίστηκαν για πρώτη φορά το 2010 από ένα θραύσμα οστού δακτύλου που βρέθηκε στο Σπήλαιο Ντενίσοβα στη Σιβηρία. Οι γενετικές αναλύσεις αποκάλυψαν ότι συνδέονταν στενά με τους Νεάντερταλ και διασταυρώθηκαν τόσο με τους Νεάντερταλ όσο και με τους σύγχρονους ανθρώπους. Τα ίχνη του DNA του Ντενίσοβαν στους σημερινούς ανθρώπους υποδηλώνουν ότι κάποτε ζούσαν σε μεγάλο μέρος της Ασίας.

Το 2019, μια γνάθος με δόντια που βρέθηκε στο σπήλαιο Baishiya Karst αναγνωρίστηκε ως Ντενίσοβαν, που χρονολογείται τουλάχιστον 160.000 χρόνια πριν. Την ανακάλυψη αυτή ακολούθησε η ταυτοποίηση του DNA του Denisovan σε ιζήματα από το σπήλαιο, επιβεβαιώνοντας περαιτέρω την παρουσία τους στην περιοχή.

Τα τελευταία ευρήματα από το σπήλαιο Baishiya Karst υπογραμμίζουν την ικανότητα των Ντενίσοβαν να προσαρμόζονται σε περιβάλλοντα μεγάλου υψομέτρου και την ανθεκτικότητά τους απέναντι στις κλιματικές διακυμάνσεις. Ο Δρ Dongju Zhang, αρχαιολόγος και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Lanzhou, παρατήρησε: «Γνωρίζουμε ότι οι Ντενίσοβαν έζησαν, κατέλαβαν τη σπηλιά και αυτό το θιβετιανό οροπέδιο για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα, πραγματικά θέλουμε να μάθουμε, πώς ζούσαν εκεί; Πώς προσαρμόστηκαν στο περιβάλλον;»

Η μελέτη ανοίγει νέους δρόμους για την κατανόηση των αλληλεπιδράσεων των Ντενίσοβαν με άλλες ανθρώπινες ομάδες, ιδιαίτερα με σύγχρονους ανθρώπους που διασκορπίζονταν σε όλη την ευρασιατική ήπειρο περίπου την ίδια περίοδο. Ο Δρ Welker πρότεινε ότι η μελλοντική έρευνα θα μπορούσε να ρίξει φως στο εάν οι Ντενίσοβαν και οι σύγχρονοι άνθρωποι αλληλεπιδρούσαν στο Θιβετιανό Οροπέδιο.

Δείτε ΦΩΤΟ ΕΔΩ

photo: pixabay