Σε έναν σκελετό, πιθανότατα αρσενικό, που μελέτησαν ο παλαιοανθρωπολόγος Qian Wang του Πανεπιστημίου A&M του Τέξας και οι συνεργάτες του, έλειπε το αριστερό του πόδι και περίπου το ένα πέμπτο του κάτω αριστερού ποδιού του, το οποίο ήταν 8 εκατοστά (3 ίντσες) πιο κοντό από το δεξί πόδι.

Το δεξί πόδι του δεύτερου σκελετού, ενός άλλου ύποπτου αρσενικού, είχε επίσης το ίδιο μήκος οστού κομμένο – αν και όχι κατά προσέγγιση. Από τα ακρωτηριασμένα άκρα των ανδρών λείπουν παρόμοια μήκη, κομμένα σε απόσταση ενός εκατοστού το ένα από το άλλο.

Ανασκάφηκε από μια τοποθεσία κοντά στη Sanmenxia, ​​μια πόλη στην επαρχία Henan, στην Κίνα, οι σκελετοί χρονολογούνται μεταξύ 2.300 και 2.500 ετών, τοποθετώντας τους στην Ανατολική δυναστεία Zhou , της οποίας οι ηγέτες κυβέρνησαν μέρη της Κίνας από το 771 έως το 256 π.Χ.

“Αυτή η ανακάλυψη, μαζί με ορισμένα προηγούμενα ευρήματα, επιβεβαιώνει ιστορικά γραπτά αρχεία νόμου και τιμωρίας” που χρησιμοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια της δυναστείας των Ανατολικών Zhou, γράφουν ο Wang και οι συνεργάτες του στην εργασία τους , η οποία δημοσιεύθηκε τον Μάρτιο.

Από τα οστά και μόνο είναι αδύνατο να γνωρίζουμε για τι κατηγορούνται αυτοί οι δύο άνδρες. Με βάση ιστορικά έγγραφα, ωστόσο, ο Wang προτείνει ότι ένας άνδρας μπορεί να είχε τιμωρηθεί πιο σκληρή από τον άλλο, επειδή ο ακρωτηριασμός του δεξιού ποδιού επιφυλάχθηκε για πιο σοβαρά αδικήματα.

“Ο τιμωρητικός ακρωτηριασμός και των δύο ποδιών προορίστηκε για ακόμη πιο σοβαρά κακουργήματα”, λέει ο Wang .

Ο Wang και οι συνεργάτες του προτείνουν ότι τα σκελετικά υπολείμματα αποτελούν απόδειξη επιδέξιου ακρωτηριασμού που, παρά το ότι χρησιμοποιήθηκε για τιμωρία, περιελάμβανε επίσης νοσηλεία για να διευκολυνθεί η ανάρρωση των ανδρών. Οι δύο ακρωτηριασμένοι πιθανότατα επέζησαν για χρόνια μετά, καθώς τα οστά των ποδιών τους έδειχναν σημαντικά σημάδια επούλωσης. το κόκαλο να λιώνει καθαρά εκεί που το είχαν κόψει.

“Δεδομένου ότι ο ακρωτηριασμός με ποινή δεν ήταν ένα ασυνήθιστο φαινόμενο, μπορεί να [είχαν] επιστρέψει στην κανονική κοινωνική ζωή και να είχαν ταφεί με τον κατάλληλο τρόπο μετά το θάνατο”, λέει ο Wang .

Σύμφωνα με την ανάλυση των ερευνητών, οι άνδρες πιθανότατα είχαν αρκετά υψηλό κοινωνικό status ώστε να επιτραπεί η αποκατάστασή τους.

Κάθε σκελετός βρέθηκε σε ένα φέρετρο δύο στρωμάτων θαμμένο με κατεύθυνση βορρά-νότου. ΄Eνας προσανατολισμός που συνήθως προοριζόταν για μέλη της ανώτερης τάξης. Οι κοινοί, από την άλλη πλευρά, υποβιβάστηκαν σε μικρότερους τάφους με ανατολικό-δυτικό προσανατολισμό.

Τα ταφικά αντικείμενα, μαζί με τα ισότοπα στα οστά που δείχνουν ότι οι άνδρες έτρωγαν μια διατροφή πλούσια σε πρωτεΐνες, υποδηλώνουν επίσης ότι ήταν αριστοκράτες, πιθανώς αξιωματούχοι χαμηλού επιπέδου.

Η ιστορία είναι γεμάτη με άλλα παραδείγματα ακρωτηριασμού σε αρχαίους πολιτισμούς, με την πρώτη τεκμηριωμένη περίπτωση να είναι αυτή ενός παιδιού που έζησε πριν από 31.000 χρόνια στο ινδονησιακό Βόρνεο και του αφαιρέθηκε χειρουργικά το αριστερό του πόδι αρκετά χρόνια πριν πεθάνει.

Άλλοι αρχαίοι ακρωτηριασμένοι είχαν επίσης αφαιρέσει άκρα για ιατρικούς λόγους: στην Ισπανία του 18ου ή 19ου αιώνα για μολυσμένο τραύμα ή για τη θεραπεία ασθενειών όπως ο διαβήτης στην αρχαία Αίγυπτο.

Ωστόσο, τα μέλη έχουν κοπεί από το Περού στην Πορτογαλία για τελετουργίες και για να τιμωρηθούν οι παραβάτες , δείχνει το αρχαιολογικό αρχείο.

Όσο για τους δύο Κινέζους που πλήρωσαν με τα άκρα τους για τα άγνωστα εγκλήματά τους, ο Wang λέει : «Αυτές οι υποθέσεις εμπλουτίζουν την κατανόησή μας για τους ποινικούς νόμους και την εφαρμογή τους, τις δυνατότητες ιατρικής περίθαλψης και τη γενική καλοπροαίρετη στάση απέναντι σε όσους τιμωρήθηκαν από το νόμο, τα κοινωνικά και αρχαιολογικά πλαίσια της αρχαίας Κίνας».

Η μελέτη έχει δημοσιευθεί στο Archaeological and Anthropological Sciences .

photo: pixabay