Το εκπληκτικό εύρημα βρέθηκε κατά τη διάρκεια ανασκαφών στην αρχαία πόλη, ανακοίνωσε ο υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού της Τουρκίας, Mehmet Nuri Ersoy.
Ο Mehmet Nuri Ersoy, σε ανάρτησή του σημειώνει: «Μια μοναδική ανακάλυψη στην Αφροδισία. Η μαρμάρινη κεφαλή, δείχνει το μεγαλείο του Δία, του πιο ισχυρού και σημαντικού θεού της ελληνικής μυθολογίας».
Η κολοσσιαία μαρμάρινη κεφαλή, βρέθηκε ανεστραμμένη κοντά στην επιφάνεια σε μια περιοχή 50 μέτρα δυτικά του ναού της Αφροδίτης. Λαξευμένη σε ανάγλυφη μορφή, η κεφαλή ήταν το αρχιτεκτονικό επίκρανο, ή τμήμα ενός επίκρανου.
Η μαρμάρινη κεφαλή ύψους 66 εκατοστών υποβλήθηκε σε προκαταρκτικό καθαρισμό και συντήρηση για την απομάκρυνση των έντονα στερεοποιημένων εναποθέσεων χώματος.
Φτιαγμένη από ένα, ενιαίο τμήμα του περίφημου μαρμάρου της Αφροδισιάδας, από μεσαίας πυκνότητας σκόνη, η κεφαλή χρονολογείται από τους αρχαιολόγους στον 2ο – 3ο αιώνα μ.Χ.
«Είχε την πνοή του θεού»
«Η εντυπωσιακή χειροποίητη δημιουργία των βοστρύχων της κεφαλής και της γενειάδας, είναι χαρακτηριστική ενός κορυφαίου εργαστηρίου γλυπτικής της Αφροδισιάδας. Η λεπτομερής απεικόνιση της ισχυρής, θεϊκής μορφής του Δία, προσδίδει έντονη δυναμική ενέργεια στην μαρμάρινη κεφαλή. Η λεπτεπίλεπτη τεχνική, είναι δανεισμένη από τη γλυπτική πορτρέτων, αποδίδοντας έτσι στην κλασική μορφή του Δία μία πιο ρεαλιστική και σύγχρονη ερμηνεία. “Μοιάζει σαν να έχει την πνοή του θεού”. Η κεφαλή αποτελεί ένα εξαίσιο εύρημα υψίστης ποιότητας και ιστορικής σπουδαιότητας» ανέφερε σε ανακοίνωσή του το Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού της Τουρκίας.
Δείτε ΦΩΤΟ ΕΔΩ
H αρχαία πόλη της Αφροδισιάδας
Η Αφροδισιάδα ήταν μικρή πόλη στην Καρία της Μικράς Ασίας κτισμένη στην περιοχή του Αφροδισίου ακρωτηρίου και υπαγόταν στην Κνίδο. Ήταν γνωστή για τα μάρμαρά της και τη Σχολή της γλυπτικής. Βρίσκεται κοντά στο σύγχρονο χωριό της Τουρκίας Geyre στη νοτιοδυτική ακτή της Μικράς Ασίας, 230 χλμ. νοτιοανατολικά της Σμύρνης και απέχει 100 χλμ. από την ακτή.
Πήρε τον όνομά της από τον ναό που είχε αφιερωμένο στη θεά Αφροδίτη και στην περίοδο της Ύστερης Αρχαιότητας μετονομάσθηκε σε Σταυρούπολη. Πριν από την Ελληνική περίοδο ονομαζόταν Λελέγων πόλις, επίσης ως Νινόη και Μεγάλη πόλις. Κατά τη διάρκεια της βυζαντινής περιόδου ήταν γνωστή ως Καρία. Η πόλη κατακτήθηκε απ’ τους Σελτζούκους Τούρκους το 1261 και, τον 17ο αιώνα, χτίσθηκε μία πόλη με την ονομασία Γκέιρα, παραφθορά της «Καρία».
Η ίδρυση της Αφροδισιάδας και οι ξακουστοί της γλύπτες
Η πόλη ιδρύθηκε έναν αιώνα μετά τον ναό της Αφροδίτης, ο οποίος χρονολογείται στον 3ο αιώνα π.Χ. Τα λατομεία του μαρμάρου και τα γλυπτά των τεχνιτών της, αποτελούσαν την κύρια πηγή πλούτου της Αφροδισιάδας. Ανάμεσα στα κτίρια της πόλης, ξεχωρίζουν οι ναοί, ένα θέατρο και δύο συγκροτήματα θερμών λουτρών.
Ένας βασικός λόγος που ανέδειξε την Αφροδισιάδα σε κορυφαίο κέντρο γλυπτικής μαρμάρου, ήταν ότι βρισκόταν κοντά στα λατομεία του μαρμάρου.
Οι γλύπτες της Αφροδισιάδας ήταν ξακουστοί σε όλη τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Ξεχώριζαν για τη δεξιοτεχνία των πορτρέτων από μάρμαρο, καθώς και για τα αγάλματα των θεών και των διονυσιακών μορφών της Ελληνιστικής τέχνης.
Οι Αφροδισαίοι γλύπτες ήταν περιζήτητοι στα σημαντικότερα κέντρα της αυτοκρατορίας, πόλεις όπως η Λαοδίκεια, η Κωνσταντινούπολη, και η Ρώμη. Οι γλύπτες της ήταν γνωστοί δεξιοτέχνες μαρμάρινων προτομών από αυτοκράτορες, διοικητές και φιλοσόφους της Ύστερης Αρχαιότητας (4ος – 6ος αιώνας μ.Χ.).
Οι γλύπτες της Αφροδισιάδας ήταν οι πιο επιδέξιοι της εποχής τους. Οι μέθοδοί τους, η ακρίβεια του καλλιτεχνικού σχεδίου της περιοχής, η εκλεπτυσμένη γλυπτική πορτρέτων, τους χάρισε την περίοπτη θέση που κατείχαν στον ρωμαϊκό κόσμο.
(με πληροφορίες από enikos. gr / photo: freepik)
