Αυτά τα τεχνουργήματα, που πιστεύεται ότι είναι βελόνες ραψίματος από πέτρα, χρονολογούνται πριν από 9000 χρόνια, καθιστώντας τα δυνητικά τις παλαιότερες πέτρινες βελόνες που έχουν βρεθεί ποτέ.
Η ανακάλυψη έγινε το 2020 κατά τη διάρκεια μιας ανασκαφής με επικεφαλής τον Yun Chen, μεταπτυχιακό φοιτητή στο Πανεπιστήμιο Sichuan. Τα τεχνουργήματα, το καθένα περίπου στο μισό μήκος μιας βέργας γκολφ με μυτερή άκρη στο ένα άκρο και άνοιγμα που μοιάζει με μάτι στο άλλο, μοιάζουν με χοντρές βελόνες ραψίματος. «Σοκαρίστηκα από την ομορφιά τους», παρατήρησε ο Τσεν για τον περίπλοκο σχεδιασμό αυτών των αντικειμένων.
Η μελέτη που διεξήχθη από την Chen και την ομάδα της και δημοσιεύτηκε στο Journal of Archaeological Science: Reports, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι αυτά τα αντικείμενα είναι πράγματι πέτρινες βελόνες ραπτικής. Αυτό το συμπέρασμα βασίζεται στην ανάλυση των υλικών και της δεξιοτεχνίας των βελόνων. Οι βελόνες κατασκευάζονται από τρεμολίτη, σερπεντίνη, ακτινόλιθο και τάλκη, με τον τρεμόλιθο να είναι σχεδόν 70 φορές σκληρότερος από τον τάλκη. Οι πέτρες κυμαίνονται στο χρώμα από πράσινο έως κρεμ και η σχολαστική διαδικασία κατασκευής περιλάμβανε ξύσιμο, τρίψιμο και τρύπημα για να διαμορφωθούν οι βελόνες και να δημιουργηθεί το “μάτι”.
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν μικροσκόπια εξαιρετικά βαθιού πεδίου και τρισδιάστατη μοντελοποίηση για να μελετήσουν τις βελόνες, ιδιαίτερα το Needle 1, το μακρύτερο και παχύτερο δείγμα. Ανακάλυψαν πυκνά και βαθιά σημάδια απόξεσης σε όλο το μήκος του, καλυμμένα από λεπτότερα, σημάδια λείανσης. Αυτό το σχέδιο έδειχνε ότι η βελόνα πρώτα ξύστηκε σε σχήμα και στη συνέχεια πελεκήθηκε για να σχηματιστεί μια αιχμηρή άκρη, με το μάτι τρυπημένο στην κορυφή. Η μεγαλύτερη τρύπα είχε πλάτος 3 χιλιοστά και η μικρότερη 1,37 χιλιοστά.
Για να επιβεβαιώσει την υπόθεσή τους, η ομάδα επανέλαβε τη διαδικασία παραγωγής χρησιμοποιώντας πλάκες τρεμολίτη και οψιανού. Ξαναδημιούργησαν τις ενδεικτικές λωρίδες απόξεσης και τα σημάδια λείανσης και διαπίστωσαν ότι το τρύπημα του ματιού χρειάστηκε περίπου πέντε ώρες με ένα μυτερό τρυπάνι οψιανού. Αυτή η διαδικασία ήταν σημαντικά πιο χρονοβόρα από την κατασκευή οστέινων βελόνων, γεγονός που υποδηλώνει ότι οι αρχαίοι Θιβετιανοί είχαν συγκεκριμένους λόγους για τη χρήση πέτρας. Σύμφωνα με τον Chen, «Δεδομένου ότι ήταν πιο σκληρές και παχύτερες από τις οστέινες βελόνες, καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι αυτές οι πέτρινες βελόνες μπορεί να είχαν χρησιμοποιηθεί για να ράψουν πιο χοντρά υλικά, όπως μια σκηνή»
Η μικροσκοπική εξέταση της βελόνας 6 αποκάλυψε ίχνη ζωηρής κόκκινης βαφής πλούσιας σε χρωστική ώχρα, υποδεικνύοντας ότι ολόκληρη η βελόνα κάποτε ήταν καλυμμένη με κόκκινο χρώμα. Αυτό το εύρημα ανατρέπει την πρώτη χρήση της ώχρας στο οροπέδιο του Θιβέτ κατά 4500 χρόνια και υποδηλώνει ότι αυτές οι βελόνες μπορεί να είχαν πολιτιστική ή συμβολική σημασία. Το κόκκινο είχε βαθιά θρησκευτική σημασία για τους αρχαίους Θιβετιανούς, πιστεύεται ότι έδινε ζωή και ενέργεια στα πέτρινα εργαλεία και διώχνει τα κακά πνεύματα.
Παρά τα πειστικά στοιχεία που παρουσίασε η Τσεν και η ομάδα της, δεν είναι όλοι οι ερευνητές πεπεισμένοι ότι τα τεχνουργήματα χρησιμοποιήθηκαν ως βελόνες ραπτικής. Ορισμένοι ερευνητές προτείνουν ότι τα αντικείμενα θα μπορούσαν να ήταν εργαλεία για την ύφανση των διχτυών αλιείας, δεδομένης της εγγύτητάς τους σε μια λίμνη. Εναλλακτικά, οι βελόνες μπορεί να ήταν προσωπικά στολίδια και όχι λειτουργικά εργαλεία. Αυτή η θεωρία υποστηρίζεται από την παρουσία τάλκη, ενός μαλακού υλικού, που βρίσκεται στα αντικείμενα.
Εάν αυτά τα τεχνουργήματα είναι πράγματι βελόνες ραπτικής, θα αντιπροσώπευαν μια σημαντική πρόοδο στην πρώιμη ανθρώπινη τεχνολογία.
Οι παλαιότερες γνωστές βελόνες είναι κατασκευασμένες από κόκαλο, που χρονολογούνται περίπου 50.000 χρόνια από το σπήλαιο Denisova της Ρωσίας. Μέχρι τώρα, οι παλαιότερες πέτρινες βελόνες ήταν περίπου 2700 ετών, που βρέθηκαν στην επαρχία Χενάν της Κίνας.
Δείτε ΦΩΤΟ ΕΔΩ
photo: pixabay
