Από το 2016, περισσότεροι από 1.000 κυβερνητικοί υπάλληλοι των ΗΠΑ που σταθμεύουν διεθνώς ανέφεραν ότι άκουσαν ενοχλητικούς ήχους και αισθάνθηκαν πίεση στο κεφάλι τους, ακολουθούμενα από συμπτώματα όπως έντονους πονοκεφάλους, ζάλη και γνωστική δυσλειτουργία. Από τότε που οι ομοσπονδιακοί υπάλληλοι που σταθμεύουν στην Αβάνα της Κούβας ανέφεραν για πρώτη φορά αυτά τα ανώμαλα περιστατικά υγείας (AHIs), το σύνδρομο της Αβάνας ήταν ο όρος των μέσων ενημέρωσης για την πάθηση.

Αμερικανοί ερευνητές με επικεφαλής το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας (NIH) αναφέρουν τώρα ότι δεν έχουν βρει σημαντικές διαφορές στις σαρώσεις εγκεφάλου ή σε άλλα βιολογικά τεστ μεταξύ ατόμων με σύνδρομο Αβάνας και υγιών ελέγχων.

Αν και τα αποτελέσματα παρέχουν ελάχιστη εικόνα για μια πιθανή βιολογική εξήγηση για τα συμπτώματα, οι συγγραφείς τονίζουν ότι υπάρχουν πολλοί παράγοντες που πρέπει να ληφθούν υπόψη κατά την ερμηνεία αυτών των ευρημάτων.

«Η έλλειψη αποδεικτικών στοιχείων για μια ανιχνεύσιμη με μαγνητική τομογραφία διαφορά μεταξύ ατόμων με AHIs και ελέγχου δεν αποκλείει ότι ένα ανεπιθύμητο συμβάν που επηρεάζει τον εγκέφαλο συνέβη τη στιγμή του AHI», λέει ο νευροεπιστήμονας του NIH Carlo Pierpaoli, πρώτος συγγραφέας μιας από τις μελέτες.

«Είναι πιθανό τα άτομα με ΑΗΙ να βιώνουν τα αποτελέσματα ενός συμβάντος που οδήγησε στα συμπτώματά τους, αλλά ο τραυματισμός δεν προκάλεσε τις μακροπρόθεσμες νευροαπεικόνιστικές αλλαγές που συνήθως παρατηρούνται μετά από σοβαρό τραύμα ή εγκεφαλικό.

«Ελπίζουμε ότι αυτά τα αποτελέσματα θα μετριάσουν τις ανησυχίες σχετικά με το AHI που σχετίζεται με σοβαρές νευροεκφυλιστικές αλλαγές στον εγκέφαλο».

Οι ερευνητές μελέτησαν διαφορετικούς τύπους μαγνητικής τομογραφίας για να μετρήσουν τον όγκο, τη δομή και τη λειτουργία του εγκεφάλου σε 81 συμμετέχοντες που εμφάνισαν AHI και τους συνέκριναν με 48 υγιείς μάρτυρες, 29 από τους οποίους είχαν παρόμοιες εργασίες, αν και δεν αναφέρθηκαν AHI.

Σε μια ξεχωριστή μελέτη , 86 συμμετέχοντες με AHI και 30 μάρτυρες με παρόμοιες εργασίες υποβλήθηκαν σε διάφορες εξετάσεις, συμπεριλαμβανομένων των εξετάσεων βιοδείκτη αίματος και κλινικών, ακουστικών, ισορροπημένων, οπτικών και νευροψυχολογικών αξιολογήσεων.

Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν πολλαπλές μεθόδους και μοντέλα για να εξετάσουν τα δεδομένα. Στην ανάλυση μιας ποικιλίας παρατηρήσιμων χαρακτηριστικών που περιλαμβάνουν μια επιλογή βιοχημικών χαρακτηριστικών, η ομάδα ήλπιζε να αποκαλύψει σημαντικές κλινικές αλλαγές που θα μπορούσαν να συσχετιστούν με τα αποτελέσματα νευροαπεικόνισης.

«Στόχος μας ήταν να διεξάγουμε διεξοδικές, αντικειμενικές και αναπαραγώγιμες αξιολογήσεις για να δούμε αν μπορούσαμε να εντοπίσουμε δομικές διαφορές στον εγκέφαλο ή βιολογικές διαφορές σε άτομα που ανέφεραν AHI», λέει ο Leighton Chan, επιστήμονας δημόσιας υγείας και εν ενεργεία επικεφαλής επιστημονικός υπεύθυνος στο NIH.

Οι μαγνητικές τομογραφίες διεξήχθησαν περίπου 80 ημέρες μετά την έναρξη των συμπτωμάτων, με ορισμένους συμμετέχοντες να σαρώνονται ήδη 14 ημέρες μετά την αναφορά. Παρά τις ενδελεχείς μεθόδους τους, η ομάδα δεν βρήκε σταθερές ανωμαλίες απεικόνισης που να διακρίνουν αυτούς με AHI από τους υγιείς μάρτυρες.

Έρευνα που δημοσιεύτηκε το 2019, συγκρίνοντας ένα μικρότερο δείγμα ατόμων που ανέφεραν AHI με μάρτυρες, βρήκε σημαντικές διαφορές στον όγκο της λευκής ουσίας και μειωμένη λειτουργική συνδεσιμότητα στις ακουστικές και οπτικές περιοχές του εγκεφάλου.

Αν και αυτή η τελευταία έρευνα απέτυχε να υποστηρίξει αυτά τα ευρήματα, διαπίστωσε ότι τα άτομα με σύνδρομο Αβάνα ανέφεραν περισσότερα προβλήματα ισορροπίας και υψηλότερα επίπεδα κόπωσης, κατάθλιψης και διαταραχής μετατραυματικού στρες σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου.

«Το μετατραυματικό στρες και τα συμπτώματα διάθεσης που αναφέρθηκαν δεν προκαλούν έκπληξη δεδομένων των συνεχιζόμενων ανησυχιών πολλών από τους συμμετέχοντες», λέει ο νευροψυχολόγος Louis French από το Εθνικό Στρατιωτικό Ιατρικό Κέντρο Walter Reed.

“Συχνά αυτά τα άτομα είχαν σημαντικές διαταραχές στη ζωή τους και συνεχίζουν να ανησυχούν για την υγεία και το μέλλον τους. Αυτό το επίπεδο άγχους μπορεί να έχει σημαντικές αρνητικές επιπτώσεις στη διαδικασία αποκατάστασης.”

Όσον αφορά τα αναφερόμενα συμπτώματα, το 41 τοις εκατό των συμμετεχόντων που επηρεάστηκαν από AHI πληρούσαν τα κριτήρια για λειτουργικές νευρολογικές διαταραχές (FNDs) – καταστάσεις αδυναμίας και αισθητηριακών εμποδίων που προέρχονται από μη φυσιολογική λειτουργία του εγκεφάλου, που συχνά συνδέονται με στρες, κατάθλιψη και άγχος. Πολλοί από αυτούς τους συμμετέχοντες παρουσίασαν επίσης συμπτώματα όπως ζάλη, ίλιγγο και αστάθεια.

Οι ερευνητές προτείνουν ότι εάν τα συμπτώματα του συνδρόμου της Αβάνας προκλήθηκαν από εξωτερικό παράγοντα, είναι πιθανό να μην είναι πλέον ανιχνεύσιμα με τις τρέχουσες δοκιμές και τα μεγέθη δειγμάτων.

«Αν και δεν εντοπίσαμε σημαντικές διαφορές στους συμμετέχοντες με AHI», λέει ο Chan , «είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι αυτά τα συμπτώματα είναι πολύ αληθινά, προκαλούν σημαντική αναστάτωση στη ζωή των προσβεβλημένων και μπορεί να είναι αρκετά παρατεταμένα, αναπηρικά και δύσκολο να αντιμετωπιστούν. “

Οι μελέτες έχουν δημοσιευθεί στο JAMA

photo: pixabay