Τα γεωμετρικά σύμβολα σκαλισμένα στα πλαϊνά της εικόνας και πάνω από αυτήν προσθέτουν λίγο περισσότερο μυστήριο στο θέμα.
Η σφαίρα βρέθηκε το 1866 από τον καθηγητή Αθανάσιο Ρουσόπουλο, θαμμένη κοντά στα λείψανα του Θεάτρου του Διονύσου στην Αθήνα, στους πρόποδες της Ακρόπολης. Δείχνει την ανάγλυφη εικόνα μιας θεότητας, την οποία οι ερευνητές ταυτίζουν κυρίως με τον θεό Ήλιο, στεφανωμένη με ακτίνες και ενθρονισμένη κάτω από ένα κουβούκλιο. Στο ένα χέρι κρατάει ένα μαστίγιο και στο άλλο ένα σκήπτρο που καταλήγει σε τρεις πυρσούς.
Στα πόδια της βρίσκονται δύο σκυλιά (ή ένα λιοντάρι και ένας δράκος σύμφωνα με ερμηνείες), εκ των οποίων το ένα έχει και ένα στεφάνι από ακτίνες. Στη μία πλευρά εμφανίζεται ένας άλλος πυρσός, ένα καθιστό λιοντάρι και ένα φίδι με ανθρώπινο κεφάλι που θα μπορούσε να αντιπροσωπεύει αστερισμούς. Στην άλλη πλευρά, ένας κύκλος περιέχει τα προαναφερθέντα σύμβολα: μια σειρά από πέντε μικρούς επικαλυπτόμενους κύκλους (με τις λέξεις: ΑΙΘΑΕΡ, ΑΝΑΒΠΑ, ΑΝΝΙΑΕΥ, ΕΔΕΒΩΠ̣Ι, ΑΠΙΟΒΙ) και άλλες επιγραφές.
Πάνω από τα κεφάλια του λιονταριού και του φιδιού υπάρχει ένας άλλος κύκλος που περιέχει ένα τρίγωνο. Πολλά ελληνικά γράμματα είναι ταξινομημένα σε ομάδες ή σχηματίζουν ακατάληπτες λέξεις.
Οι ειδικοί πιστεύουν ότι θα μπορούσε να είχε δημιουργηθεί κάποια στιγμή μεταξύ του 2ου και 3ου αιώνα μ.Χ. Και παρόλο που τα σύμβολα δεν έχουν αποκρυπτογραφηθεί, η σύγκρισή τους με αυτά που υπάρχουν σε κάποιους αρχαιοελληνικούς παπύρους μαγικής φύσης οδήγησε στο συμπέρασμα ότι πρόκειται για αντικείμενο που συνδέεται με την λατρεία του Ήλιου.
Από τη θέση που βρέθηκε, το Θέατρο του Διονύσου, συμπεραίνεται ότι μπορεί να τοποθετήθηκε εκεί για να εξασφαλίσει επιτυχία στους θεατρικούς αγώνες της εποχής. Θα ήταν έτσι ένα είδος μαγικού αντικειμένου. Αυτή ήταν η γνώμη του Βέλγου ελληνιστή και ειδικού του Πυθαγόρα, Armand L. Delatte, ο οποίος εξέτασε το αντικείμενο το 1913 και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι αντιπροσώπευε τον θεό Ήλιο.
Αλλά άλλοι πιστεύουν ότι πρέπει να ήταν ένας τύπος φυλαχτό για να εξασφαλίσει τη νίκη στη μάχη των μονομάχων. Και για την περίοδο που χρονολογείται η σφαίρα, οι Ρωμαίοι είχαν ήδη προσαρμόσει το Θέατρο του Διονύσου ως χώρο για τέτοια θεάματα.
Ακολουθώντας αυτή την ερμηνεία, τα ανεξήγητα σύμβολα που εμφανίζονται στη σφαίρα θα ήταν απλές αναπαραστάσεις τακτικών και στρατηγικών που θα ακολουθούσαν οι μονομάχοι. Ωστόσο, φαίνεται πολύ μεγάλο και βαρύ αντικείμενο για να χρησιμοποιηθεί ως φυλακτό. Και τυπικά, αυτά φέρουν το όνομα των ιδιοκτητών τους, κάτι που δεν φαίνεται να ισχύει εδώ.
Η εικονογραφία που προτείνει ο Delatte έχει επίσης αμφισβητηθεί. Μερικοί πιστεύουν ότι η φιγούρα που απεικονίζεται στη σφαίρα δεν είναι άλλη από την Εκάτη, που συνήθως συνδέεται με τους τρεις πυρσούς, τις πύλες και τα λιοντάρια.
Άλλοι ισχυρίζονται ότι είναι ο ίδιος ο Διόνυσος, δεδομένης της σχέσης του με τα φίδια, και οι τρεις πυρσοί θα ήταν στην πραγματικότητα ο θύρσος του (ένα ραβδί μάραθου τυλιγμένο με αμπέλι ή κισσό). Όσοι απορρίπτουν αυτή την τελευταία επιλογή κλίνουν προς τον Απόλλωνα.
Ο Ντελάτ υποστήριξε ότι το κλειδί για την κατανόηση των πάντων ήταν τα δύο σκυλιά. Το ένα έχει φωτοστέφανο ή στέμμα και το άλλο όχι. Αυτό θα τους έκανε τους αστερισμούς του Μεγάλου Κυνός και του Μεγάλου Κυνόδοντα , και ολόκληρη η σφαίρα θα ήταν μια αναπαράσταση του Ήλιου στο αποκορύφωμά του κατά τις ημέρες των σκύλων (την πιο καυτή εποχή του χρόνου).
Σε κάθε περίπτωση, παραμένει μυστήριο ποιος εγκατέλειψε ή έθαψε τη σφαίρα και οι λόγοι που το έκανε κοντά στο θέατρο, είτε είχε σχέση με αυτό είτε εγκαταλείφθηκε εκεί ακριβώς επειδή η Ακρόπολη είναι ιερό έδαφος .
Δείτε ΦΩΤΟ ΕΔΩ
photo: freepik
