Τα προγονικά εδάφη των Αβορίγινων GunaiKurnai βρίσκονται στους πρόποδες των Αυστραλιανών Άλπεων, μια αλπική περιοχή στη νοτιοανατολική Αυστραλία διάσπαρτη από βράχους και ασβεστολιθικές σπηλιές, και εκτείνονται νοτιοδυτικά μέχρι τη βικτοριανή ακτή .
Αυτές οι σπηλιές δεν χρησιμοποιήθηκαν από τους ανθρώπους των Αβορίγινων για καταφύγιο, αλλά ως απομονωμένα καταφύγια για τους μάγους, γνωστούς ως mulla-mullung . Οι εθνογράφοι τεκμηρίωσαν αυτές τις πρακτικές στη δεκαετία του 1800, αλλά οι αρχαιολόγοι που επιθεωρούσαν τα σπήλαια τη δεκαετία του 1970 τις παρέβλεψαν επειδή τα μαγικά τελετουργικά δεν ταίριαζαν με τις κυρίως κοσμικές ερμηνείες τους για τα σπήλαια ως μέρη για να μαγειρέψουν και να κοιμηθούν.
Τώρα, μια ομάδα αρχαιολόγων που εργάζονται με τους Αβορίγινες έχουν αποκαλύψει και περιγράψει δύο μινιατούρες τζάκια που περικλείονται από ασβεστολιθικούς βράχους και το καθένα περιέχει ένα ξύλο απογυμνωμένο από πλαϊνά κλαδιά και αλειμμένο με λιπώδη ιστό.
Εθνογραφικές μαρτυρίες από την Αυστραλία τον 19ο αιώνα περιγράφουν αυτές τις τελετουργίες, που πραγματοποιήθηκαν σε σπηλιές μακριά από την υπόλοιπη κοινότητα. Ορισμένες ευρωπαϊκές μαρτυρίες περιγράφουν τον ρόλο ενός αυτοαποκαλούμενου θεραπευτή που «μάγεψε» ή «θεραπεύει… τη μαγεία», περιγράφοντας αντικείμενα τα οποία ήταν κολλημένα σε ένα κομμάτι ξύλο και κάηκαν για λίγο με κάποιο ανθρώπινο ή ζωικό λίπος.
Ο αρχαιολόγος του Πανεπιστημίου Monash Bruno David, ο πρεσβύτερος GunaiKurnai Russell Mullett και οι συνάδελφοί τους έχουν τώρα αποκαλύψει στοιχεία αυτής της πρακτικής, βαθιά μέσα στο Cloggs Cave.
Τα τζάκια μέσα στο σπήλαιο πιστεύεται ότι θάφτηκαν γρήγορα αμέσως μετά την τελευταία χρήση τους, από ιζήματα που χρονολογούνται περίπου 10.000-12.000 χρόνια, μέχρι το τέλος της τελευταίας εποχής των παγετώνων και την αυγή του Ολόκαινου , της σημερινής μας γεωλογικής εποχής. Επιπλέον, τα δύο τζάκια είναι σχεδόν πανομοιότυπα, ωστόσο η χρονολόγηση της ομάδας υποδηλώνει ότι χτίστηκαν και χρησιμοποιήθηκαν με διαφορά 1.000 ετών.
Τα τζάκια και τα ξύλινα εργαλεία που ανασκάφηκαν το 2020 με την άδεια και τη βοήθεια των Αβορίγινων Πρεσβυτέρων GunaiKurnai –τα οποία θα είχαν χαλάσει αν είχαν εκτεθεί– διατηρήθηκαν αόρατα για χιλιετίες.
Αυτό καθιστά απίθανο ότι εγκαταλελειμμένα υπολείμματα του τελετουργικού δεν θα μπορούσαν να έχουν δει και αντιγραφεί από αφελείς νεοφερμένους στο σπήλαιο, υποστηρίζοντας τους ισχυρισμούς ότι οι παραδόσεις των Αβορίγινων μοιράζονται προφορικά για τουλάχιστον 10.000 χρόνια. .
«Αυτά τα ευρήματα δεν αφορούν τη μνήμη των προγονικών πρακτικών, αλλά τη μετάδοση της γνώσης σε ουσιαστικά αμετάβλητη μορφή, από τη μια γενιά στην άλλη, για περίπου 500 γενιές».
Μετά από αιώνες αποικιοκρατικής εκκένωσης και απόλυσης, οι αρχαιολόγοι (και άλλοι επιστήμονες) αρχίζουν να μαθαίνουν και να εργάζονται με μεγαλύτερο σεβασμό με τους λαούς των Πρώτων Εθνών της Αυστραλίας, ενσωματώνοντας την παραδοσιακή τους γνώση σε επιστημονικές αναλύσεις για να εμπλουτίσουν και να ενισχύσουν τα ευρήματα.
Αυτές οι αναλύσεις, συχνά γενετικών ιστοριών , επιβεβαιώνουν αυτό που οι αυτόχθονες πληθυσμοί γνώριζαν από παλιά και συνέχισαν να υποστηρίζουν μέσω των προφορικών παραδόσεων: ότι διατηρούν βαθιές συνδέσεις με τα προγονικά τους εδάφη.
Η μελέτη δημοσιεύτηκε στο Nature Human Behavior .
photo: pixabay
