Το Kermes είναι ένα γένος εντόμων της τάξης Hemiptera . Τρέφονται με το χυμό των βελανιδιών, ενώ τα θηλυκά παράγουν μια κόκκινη βαφή , που ονομάζεται επίσης « κερμές », που είναι η πηγή του φυσικού βυσσινί.
Αυτό το ύφασμα, που βρέθηκε στην έρημο της Ιουδαίας και είναι κατασκευασμένο από λινό και κόκκινο βαμμένο μαλλί, έχει χρονολογηθεί απευθείας με ραδιενεργό άνθρακα στη Μέση Εποχή του Χαλκού, συγκεκριμένα μεταξύ 1954 και 1767 π.Χ. Αυτό που κάνει αυτό το εύρημα μοναδικό είναι η χρήση της κόκκινης βαφής που προέρχεται από το έντομο Kermes vermilio, μια πολυτελή και σπάνια πηγή χρώματος στην αρχαιότητα.
Η ερευνητική ομάδα χρησιμοποίησε προηγμένες αναλυτικές τεχνικές, συμπεριλαμβανομένης της Υγρής Χρωματογραφίας Υψηλής Πίεσης (HPLC), για να προσδιορίσει με ακρίβεια τις αναλογίες του κερμεζικού οξέος (καρμινικό οξύ) στο βαμμένο ύφασμα.
Αυτή η μεθοδολογία όχι μόνο επέτρεψε τον προσδιορισμό της παρουσίας της χρωστικής, αλλά επιβεβαίωσε επίσης ότι η κόκκινη βαφή προήλθε ειδικά από το Kermes vermilio, ένα λέπιλο έντομο που τρέφεται από τις βελανιδιές, ιδιαίτερα το Quercus coccifera. Αυτή η τεχνική, αν και καταστροφική, απαιτεί μόνο ένα μικρό δείγμα, διατηρώντας έτσι την ακεραιότητα του αρχαίου αντικειμένου.
Η χρήση χρωστικών που προέρχονται από έντομα όπως ο Κερμές ήταν γνωστό ότι ήταν μια διαδικασία έντονης εργασίας και δαπανηρή, υποδηλώνοντας ότι τέτοια υφάσματα θα μπορούσαν να ήταν σύμβολα θέσης και δύναμης στις αρχαίες κοινωνίες.
Στους αρχαίους πολιτισμούς, το χρώμα των υφασμάτων όχι μόνο αντικατόπτριζε το προσωπικό γούστο, αλλά χρησίμευε επίσης ως σύστημα μη λεκτικής επικοινωνίας που υποδείκνυε την κοινωνική και οικονομική κατάσταση των ατόμων.
Η πηγή των βαφών σχετιζόταν άμεσα με τις οικονομικές και κοινωνικές δυνατότητες των κοινωνιών και ήταν ένας κρίσιμος δείκτης στην έρευνα για την κλωστοϋφαντουργία για τη μελέτη του ρόλου της βαφής, των τεχνολογικών επιτευγμάτων, της μόδας, της κοινωνικής και οικονομικής κατάστασης, της γεωργίας και του εμπορίου.
Ωστόσο, η αναφορά για υφάσματα είναι εξαιρετικά σπάνια στα αρχαιολογικά αρχεία λόγω του φθαρτού χαρακτήρα τους και της ταχείας αποσύνθεσης που υπόκεινται, καθιστώντας τη διατήρησή τους σε ειδικές συνθήκες, όπως αυτές των σπηλαίων στην έρημο της Ιουδαίας, εξαιρετικά πολύτιμη.
Η λεπτομερής ανάλυση αυτού του υφάσματος, παρά το μικρό του μέγεθος, επιτρέπει στους ερευνητές να εντοπίσουν την προέλευση του κόκκινου χρώματος μέχρι το επίπεδο του είδους του εντόμου που χρησιμοποιείται, ένα σημαντικό εύρημα όχι μόνο για την αρχαιότητα του αλλά και για όσα αποκαλύπτει για τη γνώση και τεχνολογία των αρχαίων πολιτισμών στη διαχείριση και εφαρμογή φυσικών βαφών.
Δείτε ΦΩΤΟ ΕΔΩ
photo: pixabay
