Τα αυτόματα κιβώτια ταχυτήτων ανεβαίνουν συνεχώς στις προτιμήσεις των οδηγών. Στις ΗΠΑ αποτελούν τα αυτόματα οχήματα εδώ και δεκαετίες κανόνα, ενώ και η Ευρώπη ακολουθεί πλέον τα χνάρια των Αμερικανών. Είναι βέβαιο, ότι οι επόμενες γενιές θα οδηγούν κατά βάση σχεδόν αποκλειστικά οχήματα με αυτόματα κιβώτια ταχυτήτων, πολύ περισσότερο αφού τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα εφοδιάζονται αποκλειστικά με τέτοια.
Η συγκεκριμένη τάση είναι απόλυτα δικαιολογημένη, αφού η ευκολία οδήγησης που προσφέρουν τα αυτόματα μοντέλα νέας γενιάς είναι αδιαμφισβήτητη. Πρόκειται ωστόσο για μία εξέλιξη, η οποία –σύμφωνα με πολλές διεθνείς έρευνες- δεν είναι καλή για την οδική ασφάλεια. Και αυτό, επειδή οι οδηγοί αυτόματων οχημάτων είναι πιο απρόσεκτοι από εκείνους, οι οποίοι βρίσκονται στο βολάν αυτοκινήτων όπου πρέπει να αλλάζουν οι ίδιοι τις ταχύτητες. Αυτό συμβαίνει, επειδή η διαδικασία χειροκίνητης αλλαγής σχέσεων κρατά τον οδηγό σε εγρήγορση και συγκεντρώνεται καλύτερα στην κυκλοφορία. Επίσης, όποιος οδηγεί ένα χειροκίνητο μοντέλο δυσκολεύεται να τηλεφωνεί ή να πληκτρολογεί μηνύματα, καθώς δεν έχει ελεύθερο χέρι.
Επαναπαυόμαστε στα συστήματα υποστήριξης
Δεν είναι όμως μόνο τα αυτόματα κιβώτια ταχυτήτων, που μας χαλαρώνουν σε επικίνδυνα μεγάλο βαθμό, αλλά το ίδιο συμβαίνει και με τα συστήματα υποστήριξης των οδηγών σύγχρονων αυτοκινήτων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το ραντάρ απόστασης με αυτόματο σύστημα πέδησης, που παρασύρει αρκετούς οδηγούς να επαναπαύονται και να μην αντιδρούν έγκαιρα όταν φρενάρει απότομα κάποιος εμπρός τους. Πρόκειται για μία φυσιολογική λειτουργία του ανθρώπινου εγκεφάλου, ο οποίος έχει την τάση να ασχολείται με άλλα πράγματα, όταν τον υποκαθιστούν κάποια προηγμένα συστήματα. Γενικότερα είναι ευκολότερο να παραμείνουμε συγκεντρωμένοι όταν οδηγούμε οι ίδιοι, παρά όταν αναθέτουμε κάποιες λειτουργίες του οχήματος σε αυτοματοποιημένα συστήματα. Η προσοχή και η αυτοσυγκέντρωση ενός οδηγού αρχίζει και μειώνεται αισθητά μετά από περίπου μισή ώρα ταξιδιού στον αυτοκινητόδρομο με την ενεργοποίηση του ραντάρ απόστασης, του Cruise Control και του συστήματος που μας κρατά εντός των ορίων της λωρίδας. Πρόκειται φυσικά για μία επικίνδυνη κατάσταση, επειδή αντιδρούμε καθυστερημένα σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης. Αν όμως αναλαμβάνουμε εμείς όλες τις λειτουργίες, καθορίζουμε μόνοι μας το τέμπο, αλλάζουμε χειροκίνητα ταχύτητες, φρενάρουμε και στρίβουμε το τιμόνι οι ίδιοι, τότε παραμένει ο εγκέφαλος ενεργός και η αυτοσυγκέντρωση σε υψηλά επίπεδα.
Σε εγρήγορση με το One-Pedal-Drive
Είναι λοιπόν τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα πιο επικίνδυνα, αφού εφοδιάζονται αποκλειστικά με αυτόματα κιβώτια ταχυτήτων; Η απάντηση είναι ‘’όχι’’, αφού στα ηλεκτροκίνητα οχήματα μας κρατάει ενεργούς το σύστημα οδήγησης One-Pedal-Drive, όπου κάθε φορά που παίρνουμε το πόδι από το γκάζι, επιβραδύνει αισθητά το όχημα για να ανακτήσει ενέργεια. Με λίγη εξοικείωση στη δοσολογία του γκαζιού μαθαίνουμε να οδηγούμε χωρίς να χρειάζεται να πατάμε σχεδόν ποτέ φρένο, αφού με το One-Pedal-Drive μπορεί να επιβραδύνει το όχημα μόνο του και να σταματήσει στο φανάρι. Αυτό το ‘’παιχνίδι’’ επιτάχυνσης και επιβράδυνσης λειτουργεί –σύμφωνα με τους ειδικούς ψυχολόγους- όπως οι αλλαγές σχέσεων σε ένα χειροκίνητο σασμάν και μας κρατάει συνεχώς συγκεντρωμένους και σε εγρήγορση.
(ieidiseis. gr / photo: pixabay)
