Οι ερευνητές ανέπτυξαν μεθόδους για την πρόβλεψη των συναισθημάτων σε αυθόρμητες σκέψεις χρησιμοποιώντας fMRI και μηχανική μάθηση. Δημιούργησαν εξατομικευμένες αφηγήσεις που διάβαζαν οι συμμετέχοντες ενώ παρακολουθούνταν η εγκεφαλική τους δραστηριότητα, με στόχο να αποκωδικοποιήσουν τις συναισθηματικές διαστάσεις των σκέψεων.
Αναλύοντας δεδομένα fMRI, η ομάδα εντόπισε βασικές περιοχές του εγκεφάλου που εμπλέκονται στην επεξεργασία της προσωπικής συνάφειας και του συναισθηματικού σθένους. Η ανακάλυψη τους προσφέρει πληροφορίες για τους συναισθηματικούς τόνους των ονειροπολήσεων και θα μπορούσε να φέρει επανάσταση στη διάγνωση της ψυχικής υγείας.
Βασικά στοιχεία:
Η μελέτη χρησιμοποίησε fMRI και μηχανική μάθηση για να προβλέψει υποκειμενικά συναισθήματα κατά την ανάγνωση ιστορίας και την αυθόρμητη σκέψη.
Βασικές περιοχές του εγκεφάλου όπως η πρόσθια νησίδα και ο μεσαίος φλοιός ήταν ζωτικής σημασίας για την πρόβλεψη της προσωπικής συνάφειας και του συναισθηματικού τόνου.
Η έρευνα προτείνει πιθανές εφαρμογές στην κατανόηση ατομικών συναισθηματικών εμπειριών και στη βελτίωση των αξιολογήσεων ψυχικής υγείας.
Η ομάδα έδειξε τη δυνατότητα χρήσης λειτουργικής Απεικόνισης Μαγνητικού Συντονισμού (fMRI) και αλγορίθμων μηχανικής μάθησης για την πρόβλεψη υποκειμενικών συναισθημάτων στις σκέψεις των ανθρώπων κατά την ανάγνωση ιστοριών ή σε μια κατάσταση ελεύθερης σκέψης.
Ο εγκέφαλος είναι συνεχώς ενεργός και οι αυθόρμητες σκέψεις συμβαίνουν ακόμη και κατά τη διάρκεια της ανάπαυσης ή του ύπνου. Αυτές οι σκέψεις μπορεί να είναι οτιδήποτε, από αναμνήσεις του παρελθόντος έως φιλοδοξίες για το μέλλον, και συχνά είναι συνυφασμένες με συναισθήματα και προσωπικές ανησυχίες.
Ωστόσο, επειδή η αυθόρμητη σκέψη τυπικά εμφανίζεται χωρίς κανένα περιορισμό της συνείδησης, η έρευνά τους θέτει προκλήσεις – ακόμη και το να ρωτήσετε απλά τα άτομα τι σκέφτονται αυτή τη στιγμή μπορεί να αλλάξει τη φύση των σκέψεών τους.
Νέα έρευνα προτείνει ότι μπορεί να είναι δυνατή η ανάπτυξη προγνωστικών μοντέλων συναισθηματικού περιεχομένου κατά τη διάρκεια της αυθόρμητης σκέψης, συνδυάζοντας προσωπικές αφηγήσεις με fMRI. Οι αφηγήσεις και οι αυθόρμητες σκέψεις μοιράζονται παρόμοια χαρακτηριστικά, όπως πλούσιες σημασιολογικές πληροφορίες και χρονικά εκτυλισσόμενη φύση.
Για να καταγράψουν ένα ευρύ φάσμα μοτίβων σκέψης, οι συμμετέχοντες συμμετείχαν σε συνεντεύξεις ένας προς έναν για να δημιουργήσουν εξατομικευμένα αφηγηματικά ερεθίσματα, αντανακλώντας τις προηγούμενες εμπειρίες και τα συναισθήματά τους. Ενώ οι συμμετέχοντες διάβαζαν τις ιστορίες τους μέσα στο μαγνητικό τομογράφο, η εγκεφαλική τους δραστηριότητα καταγράφηκε.
Μετά τη σάρωση fMRI, ζητήθηκε από τους συμμετέχοντες να διαβάσουν ξανά τις ιστορίες και να αναφέρουν την αντιληπτή αυτοσυνάφεια (δηλαδή πόσο σχετίζεται αυτό το περιεχόμενο με τον εαυτό τους) και το σθένος (δηλαδή πόσο αυτό το περιεχόμενο είναι θετικό ή αρνητικό) κάθε στιγμή.
Χρησιμοποιώντας ένα πεμπτημόριο (πέντε επίπεδα) από τις αξιολογήσεις αυτοσυνάφειας και σθένους κάθε συμμετέχοντα, δημιουργήθηκαν 25 (5 επίπεδα αξιολόγησης αυτοσυνάφειας × 5 επίπεδα βαθμολογίας σθένους) πιθανά τμήματα fMRI και δεδομένα αξιολόγησης.
Στη συνέχεια, η ομάδα αξιοποίησε τεχνικές μηχανικής μάθησης για να εκπαιδεύσει μοντέλα πρόβλεψης, συνδυάζοντας αυτά τα δεδομένα με σαρώσεις εγκεφάλου fMRI από 49 άτομα για να αποκωδικοποιήσει τις «συναισθηματικές διαστάσεις» των σκέψεων σε πραγματικό χρόνο.
Για να ερμηνεύσει τις αναπαραστάσεις του εγκεφάλου των προγνωστικών μοντέλων, η ερευνητική ομάδα χρησιμοποίησε πολλαπλές προσεγγίσεις, όπως αναλύσεις εικονικής βλάβης και εικονικής απομόνωσης τόσο σε επίπεδο περιοχής όσο και σε επίπεδο δικτύου.
Επιπλέον, τα μοντέλα πρόβλεψης έδειξαν την ικανότητά τους να προβλέπουν τόσο την αυτοσυνάφεια όσο και το σθένος όχι μόνο κατά την ανάγνωση ιστορίας αλλά και όταν εφαρμόστηκαν σε δεδομένα από 199 άτομα που εμπλέκονται σε αυθόρμητη σκέψη χωρίς εργασίες ή ακόμα και κατά τη διάρκεια της ανάπαυσης. Αυτά τα ευρήματα δείχνουν την υπόσχεση της αποκωδικοποίησης της αφηρημάδας.
«Πολλές εταιρείες τεχνολογίας και ερευνητικές ομάδες προσπαθούν επί του παρόντος να αποκωδικοποιήσουν λέξεις ή εικόνες απευθείας από την εγκεφαλική δραστηριότητα, αλλά υπάρχουν περιορισμένες πρωτοβουλίες που στοχεύουν στην αποκωδικοποίηση των οικείων συναισθημάτων που κρύβονται πίσω από αυτές τις σκέψεις», δήλωσε ο Δρ. WOO Choong-Wan, αναπληρωτής διευθυντής του IBS, ο οποίος ηγήθηκε η μελέτη.
Institute for Basic Science – photo: pixabay
