Οι έξι πλανήτες περιφέρονται γύρω από το αστέρι HD110067, το οποίο από την οπτική γωνία ενός παρατηρητή της Γης βρίσκεται στον αστερισμό Coma Berenices. Εντοπίστηκε για πρώτη φορά ως πιθανό αστέρι που κατέχει πλανήτες το 2020, όταν ο δορυφόρος έρευνας διέλευσης εξωπλανητών της NASA (TESS) εντόπισε μια ξεχωριστή πτώση στη φωτεινότητά του – ένα ενδεικτικό σημάδι ότι ένας πλανήτης είχε περάσει μπροστά από το αστέρι.
Μόλις οι επιστήμονες συνδύασαν τα δεδομένα TESS με αυτά από το τηλεσκόπιο European Space Agency’s CHaracterizing ExOPlanet Satellite (Cheops) της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας, ανακάλυψαν ότι το HD110067 ήταν ιδιαίτερο. Η δουλειά τους δημοσιεύτηκε την Τετάρτη στο Nature.
«Αυτή η ανακάλυψη πρόκειται να γίνει ένα σύστημα αναφοράς για τη μελέτη του πώς σχηματίζονται, εξελίσσονται οι υπο-Ποσειδώνες, ο πιο κοινός τύπος πλανητών εκτός του ηλιακού συστήματος, από τι αποτελούνται και εάν διαθέτουν τις κατάλληλες συνθήκες για να υποστηρίξουν την ύπαρξη υγρού νερού στις επιφάνειές τους», δήλωσε ο επιστήμονας του Πανεπιστημίου του Σικάγο και επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Rafael Luque σε ένα δελτίο τύπου.
Οι «Υπο-Ποσειδώνες» είναι πλανήτες μεγαλύτεροι από τη Γη, ο μεγαλύτερος βραχώδης κόσμος στο ηλιακό μας σύστημα, αλλά μικρότεροι από τον Ποσειδώνα, τον μικρότερο αέριο γίγαντα στο ηλιακό μας σύστημα. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι τέτοιοι κόσμοι πιθανότατα έχουν συμπαγείς πυρήνες και αέριες ατμόσφαιρες. Το βραχώδες αντίστοιχο ενός υπο-Ποσειδώνα είναι μια «υπερ-Γη», οι οποίες έχουν συμπαγείς φλοιούς και λεπτότερες ατμόσφαιρες.
Οι έξι πλανήτες περιφέρονται σε συντονισμό μεταξύ τους: ο πλανήτης που βρίσκεται πιο κοντά στο αστέρι κάνει τρεις τροχιές για κάθε δύο που γίνονται από τον επόμενο πλησιέστερο πλανήτη, έναν συντονισμό 3/2. Αυτό το μοτίβο ισχύει για καθέναν από τους τέσσερις πλησιέστερους πλανήτες. Για τους δύο εξωτερικούς, το μοτίβο συντονισμού είναι 4/3 – δηλαδή, ο πέμπτος πλανήτης κάνει τρεις τροχιές για κάθε τέσσερις τροχιές που κάνει ο τέταρτος πλανήτης και ο πιο εξωτερικός πλανήτης κάνει τρεις τροχιές για κάθε τέσσερις τροχιές που κάνει ο πέμπτος πλανήτης.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, αυτοί οι πλανήτες διατήρησαν αυτό το μοτίβο εδώ και δισεκατομμύρια χρόνια και πιθανότατα κινούνται έτσι από όταν ακόμη σχηματίζονταν. Αυτό σημαίνει ότι σε αντίθεση με το ηλιακό μας σύστημα, πιθανότατα δεν υπήρχαν «περιπλανώμενοι πλανήτες» ή σημαντικά γεγονότα που να διαταράξουν τις τροχιές τους μετά τη δημιουργία τους.
“Πιστεύουμε ότι μόνο το ένα τοις εκατό όλων των συστημάτων παραμένουν σε συντονισμό και ακόμη λιγότεροι δείχνουν μια αλυσίδα πλανητών σε τέτοια διαμόρφωση”, είπε ο Luque, ο οποίος πρόσθεσε ότι γι’ αυτό το HD110067 αξίζει περαιτέρω μελέτη. «Μας δείχνει την παρθένα διαμόρφωση ενός πλανητικού συστήματος που έχει επιβιώσει ανέγγιχτο».
Μερικά φεγγάρια στο ηλιακό μας σύστημα έχει επίσης βρεθεί ότι έχουν τροχιακούς συντονισμούς γύρω από τους πλανήτες υποδοχής τους, όπως τα φεγγάρια του Δία, Ιώ , Ευρώπη και Γανυμήδης. Ο Ποσειδώνας και ο νάνος πλανήτης Πλούτωνας περιφέρονται επίσης γύρω από τον Ήλιο σε συντονισμό 2/3.
(photo: pixabay)
