Το να τεμαχίσετε τον αστεροειδή είναι μια επιλογή. Αλλά μπορεί να κάνει τα πράγματα χειρότερα, καθώς μικρότερα κομμάτια του αστεροειδούς μπορεί να χτυπήσουν ακόμα τη Γη. Άρα το πρόβλημα απαιτεί περισσότερη εξέταση.

Οι ειδικοί στο Εθνικό Εργαστήριο του Λίβερμορ (LLNL) έχουν κάνει τώρα μια προσομοίωση που μας λέει τι μπορεί να συμβεί εάν ένας αστεροειδής χτυπηθεί με πυρηνικά. Είναι όντως κακή ιδέα;

Η εκρηκτική τεχνική που έχουν εξετάσει αυτοί οι επιστήμονες ονομάζεται πυρηνική αφαίρεση (nuclear ablation). Αυτή η τεχνική περιλαμβάνει εξάτμιση μέρους της επιφάνειας του αστεροειδούς χρησιμοποιώντας ακτινοβολία από την πυρηνική έκρηξη. Αυτό με τη σειρά του θα δημιουργούσε μια εκρηκτική ώθηση και θα άλλαζε την ταχύτητα του αστεροειδούς.

Το μοντέλο ονομάζεται μοντέλο εναπόθεσης ενέργειας ακτίνων Χ.

Οι ερευνητές έγραψαν μια εργασία σχετικά με αυτό, η οποία δημοσιεύτηκε στο The Planetary Science Journal.

Για να φτιάξουν το μοντέλο προσομοίωσης, οι ερευνητές εξέτασαν ένα ευρύ φάσμα συνθηκών που έλαβαν υπόψη διαφορετικούς τύπους αστεροειδών που η ανθρωπότητα μπόρεσε να μελετήσει προσεκτικά. Μερικοί από τους αστεροειδείς που εξετάστηκαν για την προσομοίωση ήταν συμπαγείς βράχοι σε σωρούς ερειπίων. Το ευρύ φάσμα δεδομένων θεωρείται ότι κάνει την προσομοίωση αναλυτική.

“Εάν έχουμε αρκετό χρόνο προειδοποίησης, θα μπορούσαμε ενδεχομένως να εκτοξεύσουμε μια πυρηνική συσκευή, στέλνοντάς την εκατομμύρια μίλια μακριά σε έναν αστεροειδή που κατευθύνεται προς τη Γη”, δήλωσε η ερευνήτρια Mary Burkey όπως αναφέρεται σε δελτίο τύπου από το LLNL.

«Στη συνέχεια θα πυροδοτούσαμε τη συσκευή και είτε θα εκτρέπαμε τον αστεροειδή, διατηρώντας τον άθικτο αλλά παρέχοντας μια ελεγχόμενη ώθηση μακριά από τη Γη, ή θα μπορούσαμε να διακόψουμε τον αστεροειδή, σπάζοντας τον σε μικρά, γρήγορα κινούμενα θραύσματα που δεν θα πετύχαιναν επίσης από τον πλανήτη».

Η NASA έχει ήδη πραγματοποιήσει την αποστολή Double Asteroid Redirection Test (DART) κατά την οποία ένα κινητικό κρουστικό έπεσε σε έναν αστεροειδή για να μελετήσει πώς μια τέτοια προσέγγιση θα άλλαζε την τροχιά.

Το νέο μοντέλο που δημιουργήθηκε από τους επιστήμονες του LLNL είναι πιθανό να δώσει σε άλλους επιστήμονες από όλο τον κόσμο τη δυνατότητα να κατανοήσουν καλύτερα και να αξιοποιήσουν τη γνώση που έχει ήδη συγκεντρωθεί σχετικά με την εκτροπή ή την καταστροφή ενός επικίνδυνου αστεροειδούς.

«Ενώ η πιθανότητα μιας μεγάλης πρόσκρουσης αστεροειδούς κατά τη διάρκεια της ζωής μας είναι χαμηλή, οι πιθανές συνέπειες θα μπορούσαν να είναι καταστροφικές», δήλωσε η Μέγκαν Μπρουκ Σιάλ, επικεφαλής του προγράμματος πλανητικής άμυνας του LLNL.

(photo: pixabay)