Το φλογερό κόκκινο χρώμα του αντικειμένου που μοιάζει με κβάζαρ, όπως αναφέρεται, οφείλεται στη διαστολή του σύμπαντος. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, καθώς το σύμπαν σπρώχνει προς όλες τις κατευθύνσεις, το φως που ταξιδεύει προς το μέρος μας «μετατοπίζεται στο κόκκινο» και αυτό το φως, σε αυτή την περίπτωση, υποδηλώνει έναν μανδύα από παχύ αέριο και σκόνη που καλύπτει τη μαύρη τρύπα.
Μέσω σχολαστικής ανάλυσης, οι επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το κόκκινο φως που βλέπουν προήλθε από όταν το σύμπαν ήταν ακόμη στα σπάργανα, μόλις 700 εκατομμυρίων ετών.
Με επικεφαλής τον Lukas Furtak και τον Adi Zitrin του Πανεπιστημίου Ben-Gurion του Negev, οι επιστήμονες προσδιόρισαν επίσης ότι η μάζα της υπερμεγέθους μαύρης τρύπας είναι περίπου 40 εκατομμύρια φορές η μάζα του Ήλιου μας, γεγονός που την κάνει απροσδόκητα τερλαστια σε σύγκριση με τον γαλαξία στον οποίο “κατοικεί”.
“Ήμασταν πολύ ενθουσιασμένοι όταν το διαστημικό τηλεσκόπιο James Web (JWST) άρχισε να στέλνει τα πρώτα του δεδομένα. Σαρώναμε τα δεδομένα που έφτασαν για το πρόγραμμα UNCOVER και τρία πολύ συμπαγή αλλά κόκκινα αντικείμενα ξεχώριζαν και τράβηξαν τα βλέμματά μας”, είπε ο Furtak για τη στιγμή που “σκόνταψαν” για πρώτη φορά πάνω στη μαύρη τρύπα.
Η τεράστια ποσότητα ακτινοβολίας γύρω από τη μαύρη τρύπα την έκανε να αποκτήσει μια εμφάνιση σαν ένα μικρό σημείο στα δεδομένα JSWT.
“Η ανάλυση των χρωμάτων του αντικειμένου έδειξε ότι δεν ήταν ένας τυπικός γαλαξίας που σχηματίζει αστέρια. Αυτό υποστήριξε περαιτέρω την υπόθεση της υπερμεγέθους μαύρης τρύπας”, δήλωσε η Rachel Bezanson, η συν-επικεφαλής του προγράμματος UNCOVER.
«Μαζί με το συμπαγές μέγεθός της, έγινε προφανές ότι ήταν πιθανότατα μια υπερμεγέθη μαύρη τρύπα, αν και ήταν ακόμα διαφορετική από άλλα κβάζαρ που βρέθηκαν προερχόμενα από εκείνες τις πρώτες εποχές».
Τι είναι τα κβάζαρ;
Όπως αναφέρουν οι επιστήμονες, τα κβάζαρ είναι υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες, που συχνά βρίσκονται στην καρδιά ενός γαλαξία, εκατομμύρια έως δισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερης μάζας από τον Ήλιο μας. Τα κβάζαρ είναι εξαιρετικά πεινασμένα καθώς καταβροχθίζουν οποιαδήποτε ύλη στην περιοχή χρησιμοποιώντας την τεράστια βαρυτική τους έλξη.
Εκπέμπουν επίσης τεράστιες ποσότητες ακτινοβολίας, όπως πίδακες σωματιδίων υψηλής ενέργειας, ενώ ένας λαμπερός δίσκος ύλης περιστρέφεται γύρω τους.
Πέρυσι, οι επιστήμονες δημοσίευσαν μια έρευνα, αφού παρακολούθησαν πάνω από 190 κβάζαρ για δύο δεκαετίες, η οποία ανέφερε ότι ο χρόνος κυλούσε με κατά το ένα πέμπτο περίπου της ταχύτητας που κυλάει σήμερα, λόγω της διαστολής στο πρώιμο σύμπαν.
Οι επιστήμονες συνέκριναν τη φωτεινότητα των 190 κβάζαρ, που χρονολογούνται σε περίπου 1,5 δισεκατομμύρια χρόνια από το γεγονός της Μεγάλης Έκρηξης, με αυτή των κβάζαρ που υπάρχουν σήμερα. Με αυτόν τον τρόπο, διαπίστωσαν ότι ορισμένες διακυμάνσεις που συμβαίνουν σε ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα σήμερα, συνέβαιναν πέντε φορές πιο αργά στα αρχαιότερα κβάζαρ.
(photo: pixabay)
