Το ηλιακό μας σύστημα βρίσκεται μέσα σε μια φυσαλίδα υπερθερμασμένου αερίου γνωστή ως Τοπική Καυτή Φούσκα (LHB). Οι επιστήμονες έχουν από καιρό αναλογιστεί την προέλευσή του.

Για να μελετήσουν καλύτερα αυτήν την περιοχή, οι ερευνητές του Ινστιτούτου Max Planck για Εξωγήινη Φυσική (MPE) χρησιμοποίησαν δεδομένα από την έρευνα eROSITA All-Sky Survey.

Και εντόπισαν ένα συναρπαστικό χαρακτηριστικό μέσα στο LHB: μια διαστρική σήραγγα προς τον αστερισμό του Κενταύρου. Αυτή η σήραγγα μπορεί να συνδέσει την τοπική μας φυσαλίδα με γειτονικές υπερφυσαλίδες, σχηματίζοντας ένα τεράστιο δίκτυο θερμού αερίου.

«Το αποκορύφωμα αυτής της δουλειάς είναι η ανακάλυψη μιας νέας διαστρικής σήραγγας προς τον αστερισμό του Κενταύρου, που ενδεχομένως ενώνει το LHB μας με μια γειτονική υπερφυσαλίδα», σημείωσαν οι συγγραφείς στο δελτίο τύπου.

Ρόλος έκρηξης σουπερνόβα

Το ηλιακό μας σύστημα βρίσκεται μέσα σε μια τεράστια κοιλότητα πλάτους 1.000 ετών φωτός, το Local Hot Bubble. Αυτή η ιδέα πρωτοεμφανίστηκε πριν από περίπου 50 χρόνια.

Οι αστρονόμοι ανέλυσαν δεδομένα από το τηλεσκόπιο ακτίνων Χ eROSITA για να χαρτογραφήσουν τη δομή και τις ιδιότητες του LHB με άνευ προηγουμένου λεπτομέρεια.

Σύμφωνα με το δελτίο τύπου , τα δεδομένα eROSITA αποκάλυψαν μια μεγάλης κλίμακας διαφορά θερμοκρασίας μέσα στη φούσκα. Αυτό υποδηλώνει ότι το LHB δημιουργήθηκε από μια σειρά σουπερνόβα που εκρήγνυνταν πριν από περίπου 14,4 εκατομμύρια χρόνια.

«Αυτό που δεν γνωρίζαμε ήταν η ύπαρξη μιας διαστρικής σήραγγας προς τον Κένταυρο», δήλωσε ο Michael Freyberg, ο συγγραφέας της μελέτης, ο οποίος ήταν μέλος του ROSAT.

Μελέτη εκπομπής ακτίνων Χ

Ενώ το LHB είναι πράγματι απίστευτα ζεστό, φθάνοντας σε θερμοκρασίες περίπου ενός εκατομμυρίου Kelvin, η χαμηλή του πυκνότητα το εμποδίζει να θερμαίνει σημαντικά τα αντικείμενα μέσα του.

Παρά τη χαμηλή του πυκνότητα, η ακραία θερμοκρασία του αερίου το κάνει να εκπέμπει ακτίνες Χ.

Σύμφωνα με το Science Alert , αυτή η εκπομπή ακτίνων Χ είναι αυτό που ανίχνευσαν οι αστρονόμοι, οδηγώντας στην ανακάλυψη του LHB πριν από δεκαετίες.

Το eROSITA βρίσκεται 1,5 εκατομμύρια χιλιόμετρα από τη Γη. Από αυτή τη θέση, το τηλεσκόπιο μπορεί να παρέχει μια πιο καθαρή, ακριβέστερη άποψη του LHB και άλλων ουράνιων πηγών ακτίνων Χ. Περαιτέρω παρατηρήσεις μπορεί να παρέχουν περισσότερες πληροφορίες για το LHB.

photo: pixabay