«Πέντε σε αριθμό (όσοι και οι Ολυμπιακοί κύκλοι)… Τόσοι ήταν εκείνοι που μας υποδέχτηκαν στο αεροδρόμιο, κατά την άφιξή μας στην Ελλάδα από το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, απ’ όπου επιστρέψαμε και με μετάλλιο και με πρόκριση για τους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Παρίσι.

Οι «λίγοι και καλοί» που λέει ο λαός μας, φίλοι, που ήταν ήδη εκεί, από τα πρώτα μου μετάλλια (και πριν από αυτά), ως μικρό κορίτσι. Είναι εκείνοι, που, θα σπρωχτούν άγαρμπα (ναι, κυριολεκτικά θα σπρωχτούν), αν επιστρέψω από τους επόμενους Ολυμπιακούς με ένα μετάλλιο για τη χώρα.

Θα σπρωχτούν, εξαιτίας των -χωρίς υπερβολή- επιδρομικών διαθέσεων και «ληστρικών κινήτρων» δημοσιογράφων, που με περισσό πάθος, θα κατηγορούν στην TV -με αφορμή το Ολυμπιακό μετάλλιο- οτιδήποτε και οποιονδήποτε άλλο «φταίει», που δεν προβάλλονται «τα παιδιά που μας κάνουν τόσο περήφανους με τις τεράστιες διακρίσεις τους».

Κι όταν εγώ θα προσπεράσω τότε τα μικρόφωνα, και τρέξω στη μάνα μου, τη Νίκη, τον Ηλία, το Νίκο, την Έλενα, τον Βαγγέλη, το Θοδωρή και όοολους εσάς, θα είμαι «σνομπ».

Δεν πειράζει, θα είμαι τουλάχιστον αληθινή, όπως πάντα».

sportfm, eurokinissi