Δεν συντρέχει όμως σοβαρός λόγος ανησυχίας, καθώς οι ερευνητές θεωρούν ότι η επίλυση έγκειται στον εντοπισμό και την παρακολούθηση αυτής της συνήθειας από νωρίς.

Η συνεργασία του Πανεπιστημίου του Σίδνεϊ με το Πανεπιστήμιο του British Columbia είχε ως επίκεντρο την ανάλυση όλης της διαθέσιμης βιβλιογραφίας σχετικά με τη συσχέτιση του τρόπου του περπατήματος, λαμβάνοντας υπόψιν και τον τρόπο που ασκείται η πίεση στις αρθρώσεις στα κάτω άκρα και τον κίνδυνο ανάπτυξης της οστεοαρθρίτιδας ή ακόμα και την επιδείνωσή της.

Οι ερευνητές κατέληξαν σε συγκεκριμένους δείκτες της κίνησης που συσχετίστηκαν άμεσα με τις αυξημένες πιθανότητες εμφάνισης και εξέλιξης της οστεοαρθρίτιδας στους γοφούς και τα γόνατα. Τα αποτελέσματα δημοσιεύτηκαν στο Osteoarthritis and Cartilage.

Πώς επηρεάζει ο τρόπος που περπατάμε 

Ο τρόπος με τον οποίο οι άνθρωποι κινούνται και επιβαρύνουν τις αρθρώσεις τους με την πάροδο του χρόνου επηρεάζει όχι μόνο τα άτομα με πρώιμη έως μεσαία οστεοαρθρίτιδα, αλλά και τα υγιή άτομα.

Οι ερευνητές άντλησαν δεδομένα από 23 μελέτες με περισσότερους από 4 χιλιάδες συμμετέχοντες, διερευνώντας τους διαφορετικούς τρόπους κίνησης των αρθρώσεων που εμπλέκονται κατά το περπάτημα και τη σχέση τους με την εξέλιξη της οστεοαρθρίτιδας.

Ένα από τα βασικά ευρήματα της έρευνας αφορά σε ένα συγκεκριμένο μοτίβο βαδίσματος, κατά το οποίο το άτομο κινεί το γόνατο ελαφρώς προς τα έξω και πίσω ξανά κάθε φορά που κάνει ένα βήμα. Η κίνηση αυτή σχετίζεται με σχεδόν δύο φορές πιο αυξημένες πιθανότητες επιδείνωσης της οστεοαρθρίτιδας στο γόνατο.

Και μπορεί να περπατάμε με την ευκολία που αναπνέουμε, δηλαδή αβίαστα, όμως παράγοντες όπως το ύψος, το βάρος και η ταχύτητα μπορούν να το επηρεάσουν. Οι κινήσεις αυτές είναι μικρές και δύσκολο να εντοπιστούν.

Η επικεφαλής της ανασκόπησης δρ. Nicole D’Souza υπογραμμίζει εν τέλει τη σημασία της επίσκεψης σε έναν φυσιοθεραπευτή με στόχο την αντιμετώπιση της οστεοαρθρίτιδας.

(ygeiamou. gr / photo: unsplash)