«Ξέρω ότι η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται, αλλά μερικές φορές κάνει «ομοιοκαταληξία». Μετά τις πρόσφατες δυτικές ενέργειες στην Ουκρανία και όταν ακούει κανείς τις ολοένα και πιο πολεμικές απειλές από τις ΗΠΑ προς την Κίνα, βλέπω δυσοίωνους παραλληλισμούς με τη Μάχη του Μποροντίνο.
(…)
Η μάχη του Borodino ήταν το αποκορύφωμα της απερίσκεπτης προσπάθειας του Ναπολέοντα να κατακτήσει τη Ρωσία και δημιούργησε το έδαφος για την ήττα που ακολούθησε (σ.σ. Η νίκη των Γάλλων ήταν πύρρειος με στρατηγικά κέρδη για τον ρωσικό στρατό! Ακολούθησε η προσωρινή κατάληψη της Μόσχας από τον Ναπολέοντα και τελικά η καταστροφή του Γαλλικού στρατού κατά την υποχώρησή του από τα ρωσικά εδάφη).
Ο Ναπολέων και οι διοικητές του κρύφτηκαν στην Μόσχα για λίγο, αλλά καθώς πλησίαζε ο χειμώνας συνειδητοποίησαν ότι αντιμετώπιζαν την καταστροφή και αποφάσισαν να επιστρέψουν στην Γαλλία. Δεν είχαν εφόδια για να συντηρηθούν στην ζώνη σύγκρουσης. Η μακρά και θανατηφόρα υποχώρηση από την Μόσχα σηματοδότησε τον τερματισμό της παρουσίας του γαλλικού στρατού. Εισέβαλαν στην Ρωσία με 600.000 άνδρες και τράπηκαν σε φυγή!
Και εδώ είμαστε, περισσότερα από 200 χρόνια μετά από εκείνη την καταστροφή, και οι Γάλλοι είναι πίσω στο ρωσικό έδαφος (ναι, η γη που τώρα αποκαλούμε Ουκρανία ήταν ρωσική επικράτεια το 1812). Υποθέτω ότι οι Γάλλοι δεν είναι σπουδαίοι μαθητές της ιστορίας. Στηρίζουν έναν καταδικασμένο ουκρανικό στρατό και αντιμετωπίζουν έναν μεγαλύτερο ρωσικό στρατό που έχει το πλεονέκτημα να είναι εντός έδρας. Και σε τι θέλουν οι Γάλλοι να «εκπαιδεύσουν» τους Ουκρανούς; Και τι εμπειρία έχουν οι Γάλλοι στην μάχη εναντίον ενός τεχνολογικού κολοσσού όπως η Ρωσία; Η απάντηση είναι: «ΚΑΜΙΑ!» Η τελευταία φορά που οι Γάλλοι πέτυχαν οποιοδήποτε είδος νίκης ήταν τον Νοέμβριο του 1918, όταν η Γερμανία παραδόθηκε στους Συμμάχους για να τερματίσει τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Αλλά δεν είναι μόνο οι Γάλλοι που αποφάσισαν με ανόητο τρόπο να κλιμακώσουν τον πόλεμο με την Ρωσία. Οι ΗΠΑ και πολλές χώρες του ΝΑΤΟ ενθαρρύνουν ανοιχτά την Ουκρανία να χρησιμοποιήσει πυραύλους που προμηθεύονται από την Δύση εναντίον της Ρωσίας, αγνοώντας την προειδοποίηση της Ρωσίας ότι αυτή είναι μια κόκκινη γραμμή. Η Δύση έχει πρόβλημα στο να μάθει. Αγνόησε τις προειδοποιήσεις του Βλαντιμίρ Πούτιν τα τελευταία 17 χρόνια (καθώς και το μήνυμα του Διευθυντή της CIA Bill Burns το 2008) ότι η ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ αντιπροσωπεύει μια κόκκινη γραμμή για την Ρωσία («Njet σημαίνει Njet»). Η αποτυχία να ληφθεί υπόψη αυτή η προειδοποίηση κορυφώθηκε με την Ειδική Στρατιωτική Επιχείρηση (SMO) του Φεβρουαρίου 2022.
Τώρα ο Πούτιν προειδοποιεί την Δύση ότι οι ουκρανικές επιθέσεις στο εσωτερικό της Ρωσίας είναι μια άλλη κόκκινη γραμμή που θα αντιμετωπιστεί με μια ρωσική στρατιωτική απάντηση. Είναι σαν déjà vu: η Δύση αγνοεί την προτροπή του Πούτιν.
(…)
Η στρατηγική Borodino δεν περιορίζεται μόνο στην Ρωσία. Οι Ηνωμένες Πολιτείες σχεδιάζουν να ξεκινήσουν πόλεμο κατά της Κίνας. Αυτό είναι τρέλα. Ακριβώς όπως η βαθιά εισβολή του Ναπολέοντα στην Ρωσία οδήγησε στην κατάρρευση, έτσι και οι ΗΠΑ μιλούν για μια στρατιωτική αντιπαράθεση με την Κίνα που δεν μπορούν να αντέξουν.
(…)
Τα μαθήματα του Borodino είναι ότι ένας πόλεμος φθοράς ευνοεί τις δυνάμεις που βρίσκονται πιο κοντά στις γραμμές ανεφοδιασμού. Αυτό είναι ένα μάθημα που η Δύση, κυρίως η Αμερική, δεν θέλει να μάθει. Η κυρίαρχη πολιτική τάξη των ΗΠΑ –τόσο οι Ρεπουμπλικάνοι όσο και οι Δημοκρατικοί– έχουν ενδώσει στην αυταπάτη και πιστεύουν ότι μπορούν να επιβάλουν τη θέλησή τους στον κόσμο μέσω της χρήσης βίας.
(…)
Ένα άλλο μάθημα από το Borodino – παρόλο που ο στρατός του Ναπολέοντα υπέστη τρομερές απώλειες – είναι ότι ο Ναπολέοντας διατήρησε την ακόρεστη δίψα του για κατάκτηση και αρνήθηκε να αναζητήσει έναν δρόμο προς την ειρήνη. Αυτός ο ακόρεστος εθισμός ήταν που τον οδήγησε στο Βατερλώ. Η προσπάθεια της Δύσης να κυριαρχήσει στην Ρωσία και την Κίνα πιθανότατα θα οδηγήσει σε ένα Βατερλώ του 21ου αιώνα για την Αμερική και την Ευρώπη. Ναι, η ιστορία κάνει κύκλους!
