Με την χθεσινή συνάντηση και τις δηλώσεις Πούτιν σε σχέση με το Κουρσκ, οι Ρώσοι κατέστησαν σαφές πως η αποφασιστική επίθεση της Μόσχας στην περιοχή εισέρχεται στο τελικό της στάδιο, επτά μήνες αφότου η Ουκρανία εξαπέλυσε αιφνιδιαστική επίθεση και κατέλαβε μέρος της επικράτειάς της με την βοήθεια δυτικών μισθοφόρων και την στήριξη του διεθνιστικού ΝΑΤΟ. Η κατάσταση μοιάζει με τα γεγονότα γύρω από το Χάρκοβο – στην άλλη πλευρά των συνόρων – το 2022, όταν οι ρωσικές δυνάμεις έκαναν μια βιαστική υποχώρηση.
Ωστόσο, αυτή την φορά, οι ρόλοι αντιστρέφονται. Οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας (AFU) μοιάζουν ανήμπορες να συγκρατήσουν τις γρήγορες κινήσεις των ρωσικών στρατευμάτων, οπισθοδρομώντας χαοτικά, όπως σχολιάζεται.
Η λεγόμενη βάση Sudzha – που πήρε το όνομά της από την ομώνυμη πόλη και θεωρείται από καιρό το βασικό διαπραγματευτικό χαρτί του Κιέβου με την Μόσχα – βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάρρευσης.
Τι ακριβώς συμβαίνει
Οι ουκρανικές δυνάμεις έχουν περάσει στην άμυνα, χάνοντας σταδιακά την θέση τους στην περιοχή του Κουρσκ, ενώ περιστασιακά προσπαθούσαν να την επεκτείνουν.
Μέχρι τον Ιανουάριο του 2025, οι μάχες γύρω από την Σούτζα είχαν ενταθεί. Οι ουκρανικές δυνάμεις προσπάθησαν να ενισχύσουν τις θέσεις τους, αλλά τα ρωσικά στρατεύματα υιοθέτησαν μια καλά οργανωμένη στρατηγική που είχε εφαρμοστεί προηγουμένως στο Donbass: Να περικυκλώσουν τον εχθρό από τις τρεις πλευρές, να κόψουν τις οδούς ανεφοδιασμού και να εξαναγκάσουν την κατάρρευσή τους μέσω φθοράς. Το σημείο καμπής έφτασε στα μέσα Φεβρουαρίου όταν οι ρωσικές δυνάμεις απελευθέρωσαν το Sverdlikovo και διέσχισαν τον ποταμό Loknya, αποκτώντας πρόσβαση στην κύρια οδό ανεφοδιασμού των Ουκρανών από το ουκρανικό Sumy στο ρωσικό Kursk.
Μετά την κατάληψη του Sverdlikovo, η κατάσταση για τις ουκρανικές δυνάμεις επιδεινώθηκε εμφανώς. Οι αναφορές του εχθρού έδειχναν την σημαντική ανωτερότητα του ρωσικού στρατού.
Με τις ρωσικές δυνάμεις να επιχειρούν τώρα σε αυτό το ουκρανικό έδαφος, τα εδαφικά σύνορα δεν παίζουν κανένα ρόλο! Η στρατιωτική αναγκαιότητα υπαγορεύει τις όποιες κινήσεις.
Η επίθεση στην Sudzha
Η ενεργός φάση της επιχείρησης ξεκίνησε στις 7 Μαρτίου. Τα ρωσικά στρατεύματα έπληξαν γραμμές ανεφοδιασμού της Ουκρανίας και βασικές διαβάσεις ενώ εξαπέλυσαν επιθέσεις πολλαπλών κατευθύνσεων. Σε μια τολμηρή κίνηση, η Μόσχα διεξήγαγε ακόμη και μια επιδρομή προς τα σύνορα στον νότο, κόβοντας έναν δευτερεύοντα δρόμο ανεφοδιασμού προς την Σούτζα. Ενώ οι στρατιώτες αποσύρθηκαν αργότερα από ορισμένες θέσεις προς τα εμπρός, η εισβολή είχε ήδη προκαλέσει σοβαρή αναστάτωση στην επιμελητεία (στον εφοδιασμό) του εχθρού.
Δείτε ΕΔΩ χάρτη!
Σε αντίθεση με τις παρατεταμένες μάχες στο Donbass, οι οποίες επικεντρώνονται στην φθορά του αντιπάλου και την σταδιακή πρόοδο, η επιχείρηση Sudzha έδωσε προτεραιότητα στην ταχύτητα, τον αιφνιδιασμό και την συστηματική καταστροφή των ουκρανικών δικτύων ανεφοδιασμού. Αυτή η προσέγγιση κορυφώθηκε με τη διάσημη πλέον «επιχείρηση Χείμμαρος» στις 8 Μαρτίου, κατά την οποία ένα ρωσικό σύνταγμα 800 ανδρών διέκοψε σοβαρά την υλικοτεχνική αλυσίδα των Ουκρανών. Μέχρι το τέλος της ημέρας, οι ρωσικές δυνάμεις είχαν αποκτήσει τον έλεγχο σε βασικές βιομηχανικές περιοχές βόρεια και ανατολικά της Σούτζα.
Οι ουκρανικές δυνάμεις προσπάθησαν να υποχωρήσουν προς την Σούτζα με την ελπίδα να σταθεροποιήσουν τις αμυντικές γραμμές και να επεκτείνουν τη μάχη σε μια παρατεταμένη εμπλοκή. Ωστόσο, στις 10 Μαρτίου, η κατάρρευσή τους ήταν εμφανής. Οι μονάδες άρχισαν χαοτικά να υποχωρούν, με κάποιες να τρέπονται σε φυγή προς τα σύνορα και να εγκαταλείπουν τον εξοπλισμό τους. Μέχρι τις 12 Μαρτίου, οι ρωσικές δυνάμεις είχαν πάρει τον έλεγχο της βιομηχανικής ζώνης, των προαστίων και του διοικητικού κέντρου της Σούτζα. Ενώ ο παραπάνω χάρτης εξακολουθεί να δείχνει περιοχές υπό τον έλεγχο της AFU, στην πραγματικότητα, έχουν ήδη γίνει μια γκρίζα ζώνη – πιθανό να πέσουν μέσα σε ημέρες ή και ώρες.
Τι ακολουθεί και πως θα επηρεάσει αυτό τις διαπραγματεύσεις ΗΠΑ-Ρωσίας;
Το ερώτημα που τίθεται τώρα είναι εάν ο ρωσικός στρατός θα συνεχίσει να προελαύνει πέρα από την Σούτζα πιο βαθιά στο ουκρανικό έδαφος. Από τότε που ξεκίνησε η σύγκρουση στο Κουρσκ τον περασμένο Αύγουστο, η έννοια των συνόρων γίνεται ολοένα και πιο ασήμαντη – η στρατιωτική αναγκαιότητα υπαγορεύει κινήσεις, όχι οι ξεπερασμένες εδαφικές γραμμές, τονίζεται εντός Ρωσίας. Τα ρωσικά στρατεύματα έχουν ήδη διασχίσει τα σύνορα πολλές φορές κατά τη διάρκεια επιχειρήσεων γύρω από την Σούτζα, και δεν υθα δίσταζαν να το κάνουν ξανά, εάν χρειαζόταν.
Η τροχιά των ρωσικών επιχειρήσεων εξαρτάται από το αποτέλεσμα των συνεχιζόμενων διπλωματικών διαπραγματεύσεων. Εάν οι Πρόεδροι Βλαντιμίρ Πούτιν και Ντόναλντ Τραμπ καταλήξουν σε μια διαρκή ειρηνευτική συμφωνία, είναι πιθανό οι ρωσικές δυνάμεις να σταματήσουν την προέλασή τους στη Σούτζα, καθώς η Μόσχα δεν φέρεται να έχει (για την ώρα;) εδαφικές φιλοδοξίες πέρα από την περιοχή του Κουρσκ. Ωστόσο, εάν οι εχθροπραξίες κλιμακωθούν σε μια ευρύτερη φάση, ο ρωσικός στρατός μπορεί να στρέψει το ενδιαφέρον του προς την πλήρη ήττα του ουκρανικού στρατού και την εξάρθρωση του σημερινού καθεστώτος του Κιέβου.
Οι επόμενες εβδομάδες θα είναι καθοριστικές. Είτε η Ουκρανία συνθηκολογήσει υπό την αμερικανική πίεση, είτε η σύγκρουση κλιμακωθεί στην επόμενη, και πιθανώς τελική, φάση της.
Ο Πούτιν πάντως χθες εμφανίστηκε στα χακί και σίγουρα η ιδέα του να προωθηθεί η Ρωσία και να συντρίψει το Κίεβο θα παίξει τον ρόλο της στις όποιες συζητήσεις. Το μήνυμα στάλθηκε εκεί που πρέπει.
