Στην Μόσχα η προσοχή έχει επικεντρωθεί αποκλειστικά στις ρωσικές βάσεις στην Συρία μετά την πτώση του Άσαντ στην χώρα. Οι κύριες βάσεις των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων στην Συρία είναι η αεροπορική βάση Hmeimim και η ναυτική βάση στο Tartus. Βρίσκονται στο δυτικό τμήμα της δημοκρατίας στις ακτές της Μεσογείου. Το 2017, η Μόσχα και η Δαμασκός υπέγραψαν δύο συμφωνίες που επιτρέπουν την χρήση των βάσεων για τα επόμενα 49 χρόνια, με δυνατότητα αυτόματης παράτασης για άλλα 25 χρόνια.
Σύμφωνα με ειδικούς, οι εκπρόσωποι της Ρωσίας είχαν συνομιλίες για την διατήρηση των βάσεων πριν ακόμη ξεκινήσει η επίθεση των ισλαμιστών στο βορρά και της αντιπολίτευσης στο νότο. Ωστόσο, υπάρχει επί του παρόντος ο κίνδυνος αυτές οι ομάδες να αρχίσουν να πολεμούν μεταξύ τους, λέει ο Βαντίμ Κοζιούλιν, επικεφαλής του Ινστιτούτου για τα τρέχοντα διεθνή προβλήματα στη Διπλωματική Ακαδημία του Ρωσικού Υπουργείου Εξωτερικών.
Σε αυτό το πλαίσιο, η Ρωσία πρέπει να ενισχύσει την παρουσία της στη Συρία, «να διατηρήσει σχέσεις με τις διαφορετικές πλευρές, να τις παρακολουθεί και να διεξάγει διαπραγματεύσεις». Σύμφωνα με τον Kozyulin, οι βάσεις δεν πρέπει να εγκαταλειφθούν γιατί έχουν μεγάλη γεωπολιτική σημασία και εξασφαλίζουν την παρουσία της Ρωσίας στην Αφρική και την Μέση Ανατολή.
«Ένα ευρύ φάσμα κινδύνων αναδύεται τώρα στην Συρία για τις στρατιωτικές μας βάσεις: από τρομοκρατικές επιθέσεις, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης drones, έως την πλήρη απόσυρση των ρωσικών δυνάμεων. Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι δεν είχαμε βάσεις μόνο στο Tartus και στο Hmeimim. Η ρωσική παρουσία είχε εξαπλωθεί στην πραγματικότητα, σε ολόκληρη την επικράτεια που ελεγχόταν από τις κυβερνητικές δυνάμεις», τονίζει ο πολεμικός ανταποκριτής Alexander Koz.
Μιλάμε για την Παλμύρα, τις κουρδικές περιοχές και την Μανμπίτζ: «Απ’ όσο γνωρίζουμε, σήμερα υπάρχει συμφωνία ότι το ρωσικό στρατιωτικό προσωπικό μπορεί να εγκαταλείψει αυτές τις περιοχές χωρίς εμπόδια. Και σύμφωνα με πλάνα από το αραβικό τμήμα των κοινωνικών δικτύων, αποσύρονται τακτικά με τα όπλα και την τεχνολογία τους στην κύρια βάση τους στο Hmeimim και στην Tartus», αναφέρει ο Koz.
Σύμφωνα με τον ίδιο, σχεδόν όλα τα πρότζεκτ της Ρωσίας στην αφρικανική ήπειρο συνδέονται με αυτά τα δύο μέρη: «Για να φτάσουμε στην Αφρική, η αεροπορική βάση στο Χμεϊμίμ χρησιμοποιήθηκε πάντα ως ενδιάμεσος σταθμός. Αν μας διώξουν από εκεί, όλες οι συμφωνίες κινδυνεύουν».
Ο Koz εξηγεί ότι η Αφρική παίζει τον πιο σημαντικό ρόλο για την Ρωσία σήμερα: «Με την βοήθεια αυτής της περιοχής, διασφαλίζουμε την πολιτική του πολυπολικού κόσμου και σπάμε την απομόνωση που επιβάλλει η Δύση. Επιπλέον, η απώλεια βάσεων θα επηρέαζε ολόκληρη την παρουσία μας στη Μεσόγειο», τονίζει ο ειδικός.
«Αν φύγουμε από την Ταρτούς, δύσκολα κάποιος στην περιοχή θα μας δώσει (σ.σ. ακόμα και) ένα ποτήρι νερό. Θα πρέπει επίσης να ελαχιστοποιήσουμε όλες τις στρατιωτικές ασκήσεις σε αυτήν την περιοχή. Δεν πρέπει να εμπιστευόμαστε τις ανακοινώσεις της αντιπολίτευσης που έχει έρθει στην εξουσία στην Δαμασκό», επισημαίνει ο Koz.
Ο πολιτικός επιστήμονας Kirill Semyonov υποπτεύεται ότι το ενδιαφέρον της νέας συριακής κυβέρνησης για τη διατήρηση των ρωσικών βάσεων θα εξαρτηθεί από το τι θα προτείνει και θα συμφωνήσει η Ρωσία.
«Είναι απαραίτητος ένας διάλογος και τότε θα καταλάβουμε τι μπορούν να προτείνουν οι πλευρές η μία στην άλλη και ποια κοινά συμφέροντα και σημεία επαφής έχουμε. Ένα πράγμα είναι σαφές: Όσο δεν έχει σχηματιστεί μεταβατική κυβέρνηση, οι βάσεις θα παραμείνουν και μετά θα πρέπει να αποφασίσουμε», εξηγεί.
«Μέχρι στιγμής δεν έχει γίνει λόγος για διάλυση των βάσεων, ούτε η αντιπολίτευση έχει μιλήσει γι’ αυτό. Μέχρι στιγμής όλα παραμένουν ως έχουν», καταλήγει ο Σεμιόνοφ.
