Ερώτημα που βασανίζει πολλούς έχει γίνει πλέον το αν θα πραγματοποιηθεί τελικά ένας πόλεμος Ουκρανίας και Ρωσίας με το δείκτη του θερμόμετρου να καταγράφει υψηλές «θερμοκρασίες» στην περιοχή καθώς αναμφισβήτητα, υπάρχει τεράστια συγκέντρωση στρατιωτικών δυνάμεων στην περιοχή, ενώ την ίδια ώρα διεξάγεται το παιχνίδι γάτας και ποντικού μεταξύ Ρωσίας και Δύσης για το ποιος θα δώσει την αφορμή για κλιμάκωση και τελικά πολεμικές επιχειρήσεις.
Μπορούν οι Δυτικοί να γνωρίζουν ημερομηνία ρωσικής εισβολής ή οι Ρώσοι αν αποφασίσουν πόλεμο θα τους αιφνιδιάσουν;;;
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή:
ΤΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ
1) Το 2014 η Δύση υποκίνησε χάος στην Ουκρανία με σκοπό την ανατροπή του τότε φιλορώσου προέδρου της πράγμα το οποίο και επετεύχθη με αποτέλεσμα η Ρωσία, βλέποντας την απειλή για τη δική της ασφάλεια να έρχεται κατευθείαν στην πόρτα της ( με βάση τη ρωσική οπτική ασφαλείας) κινήθηκε τάχιστα για να μειώσει τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής στροφής της Ουκρανίας με πρώτο βήμα την προσάρτηση της Κριμαίας χωρίς τουφεκιά μέσω της εκμετάλλευσης του γενικού χαμού που είχε προκληθεί στην Ουκρανία και φυσικά της υποστήριξης των ρωσόφωνων αυτονομιστών στην ανατολική Ουκρανία.
Με αυτόν τον τρόπο εξασφαλίστηκε η μεγάλη βάση του Ρωσικού Ναυτικού στη Σεβαστούπολη και περιορίστηκε η πρόσβαση της Ουκρανίας στη Μαύρη Θάλασσα ενώ το μέτωπο στην Ανατολική Ουκρανία δημιούργησε μία μεγάλη και σοβαρή ανοιχτή πληγή για το φιλοδυτικό πλέον ουκρανικό κράτος το οποίο χάνει εκεί πόρους και ανθρώπινο δυναμικό με αποτέλεσμα να επιβαρύνεται η οικονομία του ακόμα περισσότερο. Η Ρωσία προσάρτησε στο κράτος της την Κριμαία επίσημα με αποτέλεσμα, οποιαδήποτε προσπάθεια επανακατάληψης της Κριμαίας από την Ουκρανία να ισοδυναμεί με άμεσο πόλεμο με την Ρωσική Ομοσπονδία.
2) Οι Ουκρανοί πολιτικοί από το 2015 και έπειτα επένδυσαν στις σχέσεις με τη Δύση σκεπτόμενοι να γίνει η Ουκρανία μέλος του ΝΑΤΟ, ώστε να εκβιάσουν μία προσπάθεια ανακατάληψης των χαμένων εδαφών της Κριμαίας και της Ανατολικής Ουκρανίας με τη βοήθεια του ΝΑΤΟ, η οποία αν δεν ήταν άμεση, τουλάχιστον να ήταν έμμεση με πλήθος οπλικών συστημάτων και σώματα «εθελοντών». Κάτι τέτοιο όμως δε θα μπορούσε να γίνει ανεκτό από την ρωσική εξωτερική πολιτική η οποία δεν θα άφηνε το ΝΑΤΟ να έρθει κατευθείαν στην πόρτα της με ένα μήκος πιθανού μετώπου άνω των 1.000 χλμ., πράγμα το οποίο θα ήταν επικίνδυνο για την ίδια την ύπαρξη της Ρωσικής Ομοσπονδίας.
3) Η συγκέντρωση των στρατευμάτων της Ρωσίας σε αριθμούς που έχουμε να δούμε από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου με κινητοποίηση μονάδων ακόμα και από την Άπω Ανατολή σε πεδίο ιδανικό για επιχειρήσεις μηχανοκίνητων και τεθωρακισμένων μονάδων και εμπλοκή ακόμα και της Λευκορωσίας στο παιχνίδι, έχει δώσει το μήνυμα στη Δύση ότι όλα είναι στο τραπέζι για την Ουκρανία και πως η Ρωσία δε θα ανεχτεί το ΝΑΤΟ να πατήσει πόδι επίσημα στην περιοχή αλλά ούτε και να παραμείνει η κατάσταση ως έχει αφού το πρόβλημα διαιωνίζεται μέρα με τη μέρα και για την ίδια.
4) Η προσπάθεια των διεθνιστικών ΜΜΕ να προκαταβάλλουν τις εξελίξεις μέσω της ανακοίνωσης της ρωσικής επίθεσης σε συγκεκριμένη ημερομηνία, είχε σαν σκοπό να καθοδηγηθεί η Ρωσία σε τυχόν εισβολή με βάση τα δυτικά δεδομένα και τους χρονισμούς, πράγμα το οποίο οι Ρώσοι δεν φαίνονται πρόθυμοι να πραγματοποιήσουν, καθώς θέλουν να γίνουν τα πράγματα με το δικό τους τρόπο.
5) Η ουκρανική διοίκηση δεν έχει απεμπολήσει τη θέλησή της να επαναφέρει στην κρατική οντότητά της της αποσχισμένες περιοχές στα ανατολικά εφόσον λάβει διαβεβαιώσεις από τη Δύση ότι θα ενισχυθεί πλαγίως μπορεί και να επιτεθεί η ίδια στις περιοχές ανατολικά, όχι όμως στην Κριμαία.
6) Το ΝΑΤΟ έχει συγκεντρώσει στρατεύματα στις χώρες μέλη του στην κεντροανατολική Ευρώπη αλλά όχι μεγέθους τέτοιου που μπορούν να κάνουν τη μεγάλη διαφορά, τουλάχιστον στα αρχικά στάδια, σε ένα.. Γ’ Π.Π. με τη Ρωσία. Αυτό δε δίνει περιθώρια ιδιαίτερα στην δυτική διπλωματία να απειλήσει τη Ρωσία με στρατιωτική απάντηση άμεση με αφορμή την Ουκρανία.
7) Υπάρχουν διαφορετικές απόψεις εντός του ΝΑΤΟ για τη διαχείριση του προβλήματος της Ουκρανίας παρά τις προσπάθειες των ΗΠΑ να επιβάλλουν κοινή γραμμή κατά της Ρωσίας η οποία θα προκαλέσει νομοτελειακά ευθεία αντιπαράθεση ΝΑΤΟ-Πούτιν στην Ουκρανία αν και όχι με άμεσο τότε με έμμεσο τρόπο.
Με βάση τα παραπάνω, δημιουργούνται συγκεκριμένες συνθήκες υπό τις οποίες έχει στηθεί το σκηνικό γύρω από την Ουκρανία με τη Ρωσία να έχει την πρωτοβουλία κινήσεων δηλαδή, της εξαπόλυσης επίθεσης ή της διπλωματικής αναδίπλωσης εφόσον πετύχει τις εγγυήσεις που αποζητά και λάβει παράταση με αυτόν τον τρόπο μία πολεμική σύρραξη στην Ουκρανία. Και πρόκειται περί παράτασης καθώς η Ρωσία δεν πρόκειται να αποδεχτεί να υπάρχει ακριβώς στα σύνορά της κράτος το οποίο μπορεί να γίνει εν δυνάμει μέλος του ΝΑΤΟ με ισχυρή στρατιωτική ισχύ, την οποία σταδιακά θα χτίσει με τη βοήθεια των Δυτικών, εκτός αν υπάρξει αλλαγή του πολιτικού σκηνικού στη χώρα με εγκαθίδρυση μιας φιλορωσικής κυβέρνησης ή συμφωνία μη ένταξης της χώρας στην Συμμαχία των διεθνιστών.
Ένα εκ των σεναρίων που κυκλοφόρησε από τα διεθνιστικά δυτικά ΜΜΕ είναι ότι η Ρωσία θα εισβάλει στρατιωτικά στην Ουκρανία με στόχο να καταλάβει το Κίεβο, να διαλύσει στρατιωτικά την Ουκρανία και να εγκαθιδρύσει μία δική της κυβέρνηση μαριονέτα στην Ουκρανία χωρίς να καταλάβει επιπλέον εδάφη. Το σενάριο αυτό θεωρείται πολύ δύσκολο, καθώς δεν θα είχε αποτελέσματα σε βάθος χρόνου για τη Ρωσία και τις επιδιώξεις της στην περιοχή, αφού κάλλιστα η Ουκρανία θα μπορούσε να μετατραπεί στο ρωσικό «Βιετνάμ» σταδιακά και με τη βοήθεια της Δύση,ς η οποία θα είχε μία πρώτης τάξεως ευκαιρία να προκαλέσει μία μόνιμη πληγή στη Ρωσία.
ΠΡΟΒΟΚΑΤΣΙΑ ΚΑΙ ΕΙΣΒΟΛΗ
Σενάριο που κυκλοφορεί ευρέως καθώς υπάρχει μία ημιενεργή γραμμή στρατιωτικής αντιπαράθεσης όπου όλα μπορούν να συμβούν και από τις δύο πλευρές. Το αν οι Ρώσοι ενορχηστρώσουν κάποια επίθεση από την πλευρά των Ουκρανών με χρήση δικών τους ανθρώπων ή μισθοφόρων και αντίστοιχα οι Ουκρανοί να πραγματοποιήσουν το ίδιο προς τους Ρωσόφωνους, δεν έχει τόση σημασία όση έχει το αποτέλεσμα μία τέτοιας ενέργειας, η οποία θα είναι η άμεση έναρξη στρατιωτικών επιχειρήσεων μεταξύ Ουκρανικού Στρατού και Ρωσόφωνων αποσχιστών στο Ντονμπάς και το Λουγκάνσκ σε όλη τη γραμμή αντιπαράθεσης.
Σε αυτή την περίπτωση ο Ρωσικός Στρατός, χωρίς να φέρουν οι άνδρες του και τα οχήματά τους διακριτικά, θα εισερχόταν στην Ανατολική Ουκρανία όπως και το 2015 όχι μόνο για να υποστηρίξει τις δυνάμεις των αποσχιστών αλλά να αναλάβει και επιθετικές επιχειρήσεις κατά των Ουκρανών με σκοπό τη διεύρυνση των περιοχών που ελέγχουν οι αποσχιστές, ενώ θα προσπαθήσουν να αποκόψουν τον Ουκρανικό Στρατό ανατολικά του Δνείπερου και να τον καταστρέψουν έτσι ώστε να υπάρξει η παράδοση των Ουκρανών και η συνθηκολόγησή τους. Αυτή η κίνηση βέβαια θα έπαιρνε αρκετό ίσως χρονικό διάστημα (μήνες ίσως) με τον Ρωσικό Στρατό να έχει σε αυτή την περίπτωση αρκετές απώλειες αφού οι Ουκρανοί θα μάχονταν όχι σε όλη την Ουκρανία αλλά σε συγκεκριμένο μέτωπο, το οποίο σταδιακά θα άνοιγε με αποτέλεσμα οι συγκεντρωμένες δυνάμεις του να καταβάλλουν καλύτερη άμυνα, ενώ θα ενισχύονταν από τους δυτικούς.
Χωρίς την πράξη της προβοκάτσιας εκ των εμπλεκομένων, οι Ρώσοι θα εισβάλλουν εφόσον οι Ουκρανοί επιτεθούν κανονικά κατά των δυνάμεων των αποσχιστών ή εφόσον κάνουν κινήσεις προς την ένταξή τους στο ΝΑΤΟ. ΣΕ αυτή την περίπτωση, η εισβολή του Ρωσικού Στρατού θα είναι άμεση και καταιγιστική σε όλο το μήκος των συνόρων. Σε αυτή την περίπτωση, οι Ρώσοι θα εμπλέξουν όλες τις δυνάμεις τους πέριξ της Ουκρανίας για να πετύχουν μία γρήγορη νίκη με αντικειμενικό στόχο να φτάσουν τον Δνείπερο και να προκαλέσουν τη διάλυση της Ουκρανίας εδαφικά όπως τη γνωρίζουμε σήμερα δημιουργώντας ένα κράτος ρωσόφωνων στα εδάφη που θα καταλάβει, αν δεν τα προσαρτήσει άμεσα στο δικό της έδαφος για λόγους πολιτικής.
Αν οι Δυτικοί είναι αποφασισμένοι να πάνε την κατάσταση στα άκρα, μπορούν να εντάξουν την Ουκρανία στο ΝΑΤΟ πράγμα που θα σήμαινε με βάση τις δηλώσεις Πούτιν προς τον Μακρόν, ότι θα γίνει μαζικό πυρηνικό ολοκαύτωμα στον πλανήτη…
Το σενάριο της ρωσικής εισβολής μέσω των αποσχισών περιοχών θα ήταν ένα πιθανό σενάριο, αφού επιτρέπει στη Ρωσία να «καλύψει» τα στρατεύματά της αφαιρώντας τους τα διακριτικά, να καταλάβει έτσι όσα εδάφη χρειάζεται από την Ουκρανία και να δημιουργήσει ένα κράτος που τη βολεύει στις περιοχές αυτές με παραπάνω όμως απώλειες.
Σε ένα τέτοιο σενάριο είχαμε αναφερθεί σε παλαιότερο άρθρο μας – ΕΔΩ . Για να εισβάλλει κανονικά στην Ουκρανία με κήρυξη πολέμου και άρα τη χρησιμοποίηση του συνόλου των δυνάμεων που έχουν αναπτυχθεί πλησίον της Ουκρανίας, οι Ρώσοι χρειάζονται μία καλή αφορμή την οποία και μπορούν να δημιουργήσουν αν επιθυμούν όπως προείπαμε όχι μόνο στο Ντονμπάς αλλά και σε άλλες ρωσόφωνες περιοχές της Ουκρανίας πλησίον των ρωσικών συνόρων.
ΣΕ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΝΑΛΥΣΗ
Η πρόκληση επεισοδίου στο Ντονμπάς ή αλλού ενώ θα υπάρχουν διαρκείς και έντονες διαπραγματεύσεις με τους δυτικούς που θα δίνουν την εντύπωση για αποκλιμάκωση, είναι το επικρατέστερο σενάριο σε περίπτωση σύγκρουσης στην Ουκρανία, με τους Ρώσους όμως να έχουν το πάνω χέρι στην επιλογή του χρόνου πρόκλησης τυχόν αφορμής αλλά και του τόπου που αυτή μπορεί να εξελιχθεί και άρα να πραγματοποιήσει στρατιωτική εισβολή στη χώρα. Ακόμα και αν οι Ρώσοι απομακρύνουν μερικές από τις χερσαίες μονάδες που έχουν συγκεντρώσει αυτή τη στιγμή πλησίον των ρωσο-ουκρανικών συνόρων, η πρόκληση επεισοδίου στα σύνορα με την Ουκρανία και η ταχεία μεταφορά τους πάλι σε θέση εξόρμησης με τη χρήση των καλά οργανωμένων σιδηροδρόμων αλλά και με απόκρυψη μονάδων μέσω διασποράς τους στις περιοχές με δασικό και αστικό περιβάλλον, σε συνδυασμό με τη μαζική χρησιμοποίηση αερομεταφερόμενων μονάδων, είναι μία πραγματικότητα, η οποία και θα αιφνιδίαζε τη Δύση, που μέσω των δορυφόρων και των πληροφοριών της, θα είχε άλλη εντύπωση για τυχόν ρωσικές κινήσεις. Η αλήθεια είναι ότι από τον αέρα φαίνονται τα πάντα αλλά τα δορυφορικά συστήματα μπορούν να «τυφλωθούν» με τη χρήση συστημάτων ηλεκτρονικού πολέμου σε περιοχές ενδιαφέροντος για κάποιο χρονικό διάστημα οπότε οι μεταφορές στρατευμάτων δε θα γίνονταν αντιληπτές, ενώ οι Ρώσοι θα έπρεπε να κατεβάζουν για κάποιες ώρες όλα τα τηλεφωνικά δίκτυα στις περιοχές πλησίον των συνόρων για να μην υπάρχει ανέβασμα βίντεο σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Θα γινόταν αντιληπτή η ταχεία συγκέντρωση αλλά πολύ αργά για να πραγματοποιηθούν κινήσεις που θα είχαν σαν αποτέλεσμα την καλύτερη άμυνα του Ουκρανικού Στρατού, ενώ οι εναέριες μεταφορές εξοπλισμού από τα κράτη του ΝΑΤΟ προς το Κίεβο θα σταματούσαν επί τόπου λόγω κινδύνου προσβολής τους από τη Ρωσική Αεροπορία. Το μετά παραμένει άγνωστο..
Επομένως τα περί… γνώσης ημερομηνιών ρωσικής εισβολής είναι μία κακοφτιαγμένη προπαγάνδα των διεθνιστών της Δύσης!!!
