Η μάχη του Χαλεπίου ξεκίνησε το καλοκαίρι του 2012 και έληξε 7,5 χρόνια αργότερα, μόλις το βράδυ της Κυριακής όταν ο Συριακός Στρατός εκδίωξε και τους τελευταίους ισλαμιστές αντάρτες που υποστηρίζονται από τον Ερντογάν, από τις βορειοδυτικές συνοικίες (Αναντάν, Καφρ Χάμρα και Χαραϋτάν) και στα χωριά δυτικότερα καθιστώντας το σύνολο της πόλης του Χαλεπίου μακριά από τη γραμμή του μετώπου.
Η είδηση της ανακατάληψης των περιοχών αυτών έφερε εορτασμούς νίκης στους κατοίκους του Χαλεπίου οι οποίοι, και δικαίως, με το άκουσμά της ξεχύθηκαν πανηγυρίζοντας στους δρόμους του κεντρικού Χαλεπίου όπως φαίνεται στο παρακάτω βίντεο:
Σε αυτά τα 7,5 χρόνια το Χαλέπι μετέβη από το πλήρη έλεγχο του Συριακού στρατού το 2012, σε μία πολύ δύσκολη κατάσταση πολιορκίας την άνοιξη-καλοκαίρι του 2013 όπως φαίνεται στο χάρτη.
Η κατάσταση άρχισε να αλλάζει μετά την αναδιοργάνωση των συριακών μονάδων 1ης γραμμής, και τη μαζική εμπλοκή στην πολεμική προσπάθεια της σιϊτικής οργάνωσης Χεζμπολάχ η οποία διέθεσε τους άριστα γαλουχημένους, εκπαιδευμένους και εξοπλισμένους άνδρες της στα διάφορα μέτωπα της Συρίας μαζί με μονάδες Ιρανών και σιϊτών εθελοντών από το Ιράκ. Αρχικά ανοίχθηκε ο δρόμος από το Κανάσερ προς την πόλης της Αλ Σαφίρα και ενώθηκε με το τμήμα της πόλης που βρισκόταν υπό πολιορκία από της ισλαμιστικές οργανώσεις.
Με τον αγώνα εντός της κατοικημένης περιοχής να αποδεικνύεται πολύ κοστοβόρος σε μέσα και ανθρώπους για την κυβερνητική πλευρά, οι συριακές μονάδες εφάρμοσαν το ρητό που λέει ότι “οχυρωμένες θέσεις παρακάμπτονται” οπότε προέλαση από την ανατολική πλευρά προς τη βιομηχανική ζώνη του Ναζραν και έσπασε την πολιορκία των φυλακών του Χαλεπίου όπου βρίσκονταν υπό πολιορκία σύριοι στρατιώτες.
Με την εμπλοκή των Ρωσικών αεροπορικών δυνάμεων στη Συρία και την πολύτιμη υποστήριξή τους οι κυβερνητικές δυνάμεις προωθήθηκαν προς την Αλ Μάλαχ με μεθοδικότητα, αργά αλλά σταθερά ώστε να περιορίζονται οι απώλειες μέχρι που κατάφεραν να περικυκλώσουν το θύλακα του ανατολικού Χαλεπίου που κατείχαν οι αντάρτες. Το τέλος του Ιουλίου 2016 έγιναν σκληρές μάχες στο νότιο τομέα του Χαλεπίου, στην περιοχή των διαμερισμάτων 1070, στη σχολή πυροβολικού και η βιομηχανία τσιμέντου όπου οι αντάρτες απώλεσαν ουσιαστικά και την επιθετική πρωτοβουλία για το υπόλοιπο του πολέμου χάνονται μεγάλο αριθμό μέσων και έμπειρων ισλαμιστών μαχητών.
Από εκείνο το σημείο και μετά επήλθε η σταδιακή εκκαθάριση του ανατολικού Χαλεπίου και τελικά την Κυριακή τα τελευταία προάστια εκκαθαρίστηκαν.
Η μάχη για το Χαλέπι από στρατιωτικής πλευράς ανέδειξε τη δυσκολία των επιχειρήσεων σε πυκνοδομημένες περιοχές καθώς απαιτείται προσωπικό έμπειρο για επιχειρήσεις, μηχανικό που θα άρει εμπόδια και τις νάρκες και IEDs που ήταν μεγάλο πρόβλημα καθώς επίσης και η χρήση πυρών υποστήριξης από πλήθος οχημάτων, από οχήματα με καρότσες που έφεραν βαρέα πολυβόλα και ελαφρά πυροβόλα , μέχρι ΤΟΜΠ BMP-1 , -2 και άρματα. Οι εκτοξευτές Α/Τ πυραύλων αποδείχθηκαν πολύ φονικοί σε προσβολές κατά οχημάτων κάθε είδους, συγκεντρώσεων στοιχείων προσωπικού και παντός είδους οχημάτων.
Η Ρωσική αεροπορία βρήκε πεδίο δόξης λαμπρό για να τεστάρει τις δυνατότητές της σε αποστολές βομβαρδισμού και επιτήρησης του πεδίου και αποστολής δεδομένων προσβολής στο συριακό πυροβολικό, ενώ δοκίμασε διάφορα όπλα αέρος-εδάφους. Για παράδειγμα, οι αρχικές προσβολές των ημιτελών κτιρίων του συγκροτήματος οικιών 1070 δεν είχαν κανένα αποτέλεσμα καθώς το σκυρόδεμα μαζί με την πυκνή σιδερόστρωση εμπόδιζαν τις βόμβες να διαβούν τις πλάκες, οπότε οι Ρώσοι έριξαν κατευθυνόμενες βόμβες διάτρησης οπλισμένου σκυροδέματος αφού οι αντάρτες έμπαιναν στα υπόγεια. Με τις προσβολές αυτές και την αμέσως μετά προώθηση των ειδικών δυνάμεων του συριακού στρατού και της Χεζμπολάχ, και με μεθοδικό-αιματηρό αγώνα η περιοχή εκκαθαρίστηκε.
Εν κατακλείδι, η μεγάλη αυτή μάχη έλαβε τέλος για τη μεγαλύτερη πόλη της βόρειας Συρίας αλλά τίποτα δεν έχει τελειώσει ακόμα εφόσον οι Ισλαμιστές και ο Τουρκικός στρατός παραμένουν στην περιοχή της Ιντλίμπ με τις προθέσεις του Τουρκικού στρατού να παραμένουν ακόμα νεφελώδης.
ΦΩΤΟ video screenshot
