Μία στρατιωτική συμμαχία μεταξύ δύο κρατών εμπεριέχει αλληλοϋποστήριξη μεταξύ των στρατών των δύο κρατών σε πολεμικές επιχειρήσεις που αφορούν το ένα ή το άλλο κράτος ή βρίσκονται και τα δύο σε εμπόλεμη κατάσταση εναντίων ενός κοινού αντιπάλου.

Αν το ένα μέρος δε βοηθήσει στρατιωτικά, τότε δε μπορεί να περιμένει το άλλο να ανταποδώσει την βοήθεια αυτή με προσωπικό σε αντίστοιχη περίπτωση. Στην πολιτική έχουμε να κάνουμε με συμφέροντα: δούναι και λαβείν!

Για την ελληνο-γαλλική συμμαχία που παίρνει σάρκα και οστά, δεν έχουμε μάθει ακόμα τις ζουμερές λεπτομέρειες. Θα γίνουν κάποιες ανακοινώσεις από τον πρωθυπουργό, την Κυριακή στην ΔΕΘ, ωστόσο δεν γνωρίζουμε αν θα μάθουμε για όλες τις ρήτρες. Εντούτοις, σε μία γενική ανάγνωση της κατάστασης, μπορούμε να πούμε ότι Ελλάδα και Γαλλία θα έχουν κάποιες συγκεκριμένες αμοιβαίες υποχρεώσεις στο στρατιωτικό σκέλος, χωρίς να τις γνωρίζουμε επακριβώς.

Η Γαλλία είναι εμπλεκόμενη στρατιωτικά στο Μάλι όπου αντιμετωπίζει τις τοπικές ένοπλες ισλαμιστικές ανταρτικές ομάδες, οι οποίες μάχονται για την κυριαρχία και την προώθηση του Ισλάμ στην περιοχή. Συνολικά είναι ανεπτυγμένοι στην περιοχή άνω των 5.000 στρατιωτών, ως επί το πλείστον Γάλλοι. Στην επιχείρηση συμμετέχουν άνδρες και από άλλες Ευρωπαϊκές χώρες και μάλιστα με έναν ικανό αριθμό προσωπικού.

Η Ελλάδα συμμετέχει στην επιχείρηση με μόλις 2 στρατιωτικούς, στα πλαίσια της υποστήριξης της επιχείρησης από την Ευρωπαϊκή Ένωση και όχι σαν κρατική αυτόνομη πρωτοβουλία. Άπαξ και υπογραφεί επίσημη ελληνο-γαλλική συνεργασία, είναι πιθανό να ζητηθεί από την Ελλάδα να στείλει στο Μάλι αρκετά περισσότερο κόσμο από τα 2 άτομα, προκειμένου να δικαιολογήσει την συμμαχία της με την Γαλλία και να υποστηρίξει πιο ενεργά τις επιχειρήσεις.

Υπάρχει στη χώρα μας διάχυτη η εντύπωση ότι οι «σύμμαχοί» μας στο ΝΑΤΟ ή οι Ρώσοι, είναι υποχρεωμένοι να μας κάνουν διευκολύνσεις μέχρι και να μας δίνουν κοψοχρονιά οπλικά συστήματα απλά και μόνο επειδή είναι σύμμαχοί ή ομόδοξοι αλλά και να πολεμήσουν για μας σε περίπτωση πολέμου. Η συγκεκριμένη λογική στερείται βάσης.

Κανένας δεν πρόκειται να σε βοηθήσει, αν πρώτα εσύ ο ίδιος δεν είσαι διατεθειμένος να εμπλακείς για τους ίδιους έστω στο πεδίο μίας χαμηλής εντάσεως σύγκρουσης. Η πράξη της διακινδύνευσης μέσων και ανθρώπων για λογαριασμό άλλου, ενισχύει την συμμαχία με την άλλη χώρα.

Οι Γάλλοι αυτή τη στιγμή δίνουν γεωπολιτικής φύσεως στήριξη στην Ελλάδα και την Κύπρο, είναι διατεθειμένοι να δώσουν στην Αθήνα οπλικά συστήματα τα οποία θα γείρουν την πλάστιγγα υπέρ της στο Αιγαίο. Αν όλα κυλήσουν ομαλά, τότε προφανώς η Ελλάδα θα χρειαστεί να ανταποδώσει. Η αποστολή εθελοντικού στρατιωτικού προσωπικού στο Μάλι, εφόσον οι Γάλλοι το ζητήσουν, πρέπει να είναι δεδομένη από την χώρα μας και να μην υπάρξουν πολιτικές αγκυλώσεις και πολιτικό κόστος σε μία τέτοια απόφαση.

Τα πλεονεκτήματα μίας τέτοιας κίνησης είναι πολλά και συνοψίζονται στα παρακάτω:

·         Συνεκπαίδευση του προσωπικού με τους κορυφαίους του Γαλλικού Στρατού

·         Επιχειρήσεις σε περιβάλλον ερήμου-ημιερήμου δηλαδή, σε υψηλές θερμοκρασίες

·         Διεξαγωγή επιχειρήσεων με την χρήση αερομετοφοράς( ελικοπτέρων)

·         Εμπλοκή σε κανονικές συνθήκες μάχης για τα έμπειρα στελέχη με αποτέλεσμα κανονική μάχιμη εμπειρία ακόμα και αν πρόκειται για χαμηλής εκπαίδευσης αντιπάλους.

·         Συνεργασία στο πεδίο με την αεροπορία/ πυροβολικό

·         Διευκόλυνση από τους Γάλλους σε μελλοντικά εξοπλιστικά προγράμματα

·         Γαλλική αρωγή σε τυχόν σύρραξη με την Τουρκία σε συγκεκριμένους κρίσιμους τομείς

·         Γαλλική υποστήριξη σε πολιτικά θέματα που αφορούν την Ελλάδα στο διεθνές πεδίο

Στα μειονεκτήματα ανήκουν οι τυχόν απώλειες που μπορεί να υπάρξουν και το κόστος της αποστολής το οποίο θα επωμιστεί η χώρα. Μικρό σχετικά το κόστος μπροστά σε όσα θα κερδίσει η χώρα και οι Ένοπλες Δυνάμεις με συμμετοχή σε τέτοιες επιχειρήσεις. Οι Ένοπλες Δυνάμεις χρειάζονται μάχιμη εμπειρία αφού έχουν να πολεμήσουν μαζικά από το 1949.

Χωρίς φοβίες, πολιτική ορθότητα και πολιτικό κόστος, οι πολιτικές ηγεσίες της Ελλάδας πρέπει να αντιληφθούν ότι χρειάζεται κάποιες φορές να πολεμήσουμε, αποκτώντας ουσιαστικούς συμμάχους, σε εστίες έντασης, πριν ο πόλεμος χτυπήσει την πόρτα μας.